فرمانده پولیس کابل گفته در انفجار انتحاری روز یکشنبه در ساختمان دفتر او، مدیر دفترش کشته و شش نفر دیگر زخمی شده‌اند.
جنرال ظاهر ظاهر گفت که عامل انتحاری یک پرونده به دست داشته، زیر عنوان یک شاکی وارد ساختمان فرماندهی پولیس شده و از یک مامور پولیس آدرس دفتر فرمانده پولیس را پرسیده است.
گروه طالبان مسئولیت این انفجار را بر عهده گرفته است.
آقای ظاهر گفت هنوز پاسخ این پرسش که عامل انتحاری چگونه وارد ساختمان فرماندهی پولیس شده، مشخص نشده است.
او تاکید کرد کسانی که وارد مقر فرماندهی پولیس می شوند، به دقت بازرسی می شوند و بمبگذار انتحاری از این طریق وارد این ساختمان نشده است.
وی گفت که در داخل محوطه فرماندهی پولیس، دفتر والی کابل و چند اداره زیرمجموعه آن نیز هستند که روزانه حدود ۳۰ هزار نفر به این دفاتر رفت و آمد دارند.
ساعاتی پیش از آن، یک انفجار دیگر در محله "کارته نو" در شرق کابل روی داد که تلفاتی نداشته است.
انفجارهای اخیر کابل، یکبار دیگر ساکنان پایتخت را که به دنبال ایجاد امیدواری های تازه پس از روی کار آمدن حکومت وحدت ملی می رفتند؛ تا با گذشته تنش آلود و نگران خود، خداحافظی کنند در شوک و اضطراب فروبرد.
سوء قصد به جان فرمانده محبوب و توانمند پولیس کابل که در چندین عرصه مختلف، همواره سرافراز و پرقدرت و قاطع و صادق ظاهر شده است، همواره یکی از اصلی ترین اهداف تروریست های خون آشام بوده است.
جنرال ظاهر مانند هر فرمانده صادق و لایق دیگری که پیش از این قربانی تروریزم شده است، همچون خاری در چشم دشمنان این آب و خاک است و کاری که او در راستای برقراری نظم و امنیت و ثبات و آرامش در پایتخت می کند، برای تروریست ها قابل تحمل و پذیرفتنی نیست؛ اما این نیز مهم است که تروریست ها چگونه امکان پیدا می کنند تا داخل ساختمانی که دفتر فرمانده پولیس کابل قرار دارد، نفوذ کنند و عامل انتحاری، کمربند مملو از مواد منفجره اش را در آنجا منفجر کند و رییس دفتر فرمانده پولیس را به قتل برساند؟
فرماندهی که برای مردم و ساکنان و شهروندان پایتخت، اطمینان خاطر و امید و امنیت و آسایش و احساس آرامش هدیه می کند، چرا خود نمی تواند در داخل دفترش امن باشد؟
این پرسشی است که ردگیری و واکاوی پاسخ آن، از اهمیتی اساسی برخوردار است و پاسخ به آن نه تنها ضریب امنیت جانی فرماندهان دلسوز و متعهد نیروهای امنیتی کشور مانند جنرال ظاهر را بالا می برد و حیات شان را بیمه می کند؛ بلکه برای پایتخت نشینان نیز مایه آرامش و رهایی از نگرانی و دلهره و اضطراب است.
نکته مهم دیگر، پیام سیاسی است که در پس این رویداد قرار دارد.
کابل اخیرا میزبان مقام های ارشد نظامی غربی و پاکستانی بود؛ رویدادهایی که از جهات بسیاری این امید را تقویت کرد که از این پس، گام های مهمی برای تامین امنیت نه تنها در کابل؛ بلکه در سراسر افغانستان برداشته خواهد شد؛ زیرا هم غرب و ناتو نسبت به تعهداتی که به افغانستان داده است، با صداقت، احساس مسئولیت و تعهد، عمل خواهد کرد و هم پاکستان به عنوان کشوری که همواره گفته می شود در عقب رویدادهای تروریستی مانند حادثه روز یکشنبه در دفتر فرمانده پولیس کابل قرار دارد، با روی کار آمدن حکومت وحدت ملی، متعهد شده است رویکرد خود در زمینه جنگ و صلح را تغییر دهد.
آیا وقوع این رویداد که طالبان نیز مسئولیت آن را بر عهده گرفته اند به معنای آن است که هنوز تا تحقق وعده ها و تعهد صادقانه طرف های دخیل در ناامنی های افغانستان از پاکستان تا ناتو، راه درازی در پیش است؟
شاید رویداد امروز، لزوما به این معنا نباشد؛ اما اگر واقعا آمد و شدها و تلاش های دیپلماتیک نتواند معادله امنیت و ناامنی را به نفع امنیت و ثبات در سراسر کشور به ویژه کابل پایتخت، معکوس نکند، نگرانی های امنیتی و عدم آرامش و اطمینان مردم نسبت به آینده، کماکان، تجدید و تشدید و تقویت خواهد شد.