کد خبر 27279
تاریخ انتشار: دوشنبه 6 عَقرَب 138713:07
- 0 نظر
- چاپ
ترور اعضاء موسسات كمك رسان خارجي نوعي كفران نعمت از سوي طالبان

سازمانهاي كمك رسان خارجي و موسسات داوطلب كارهاي انسان دوستانه در افغانستان تاريخ حضور چند دهه دارند در زمان تجاوز شوروي به افغانستان و در دوره ي جهاد اكثر اين سازمانها در مرز پيشاور مستقر بودند و خانواده هاي مجاهدين را مورد حمايت مالي و دارويي قرار مي دادند.
بعد از دوران جهاد بسياري از جهاديون كه خانواده هاي آنان تحت حمايت اين سازمانها از مرگ جان سالم به در برده بودند در لباس طالبان و به رهبري ملاعمر بر بيشتر نقاط افغانستان حاكم شدند.
در زمان حكومت طالبان بر افغانستان آنان به دليل ضعف در برنامه ريزي هاي اجتماعي و اقتصادي براي بهبود اوضاع زندگي مردم وابستگي شديدي به موسسات كمك رسان پيدا كردند .
تا جاييكه ملا عمر در يك تفسير جالب و البته احمقانه و در جواب به اين سوال خبرنگاران كه براي بهبود وضع بهداشتي، سلامت و آموزش مردم چه برنامههايي دارد؛ گفت: خداوند همه كارها را درست خواهد كرد .
به باور نويسنده ملاعمر از عبارت « خدا درست مي كند» همان موسسات كمك رسان بود كه با جديت در افغانستان مشغول به كار بودند.
پس مي توان گفت :موسسات كمك رسان خارجي در زمان حاكميت طالبان فرشتهي نجات اين گروه قلمداد ميشدند و اما اكنون اين فرشتگان نجات گذشتهي طالبان به اهداف بيخطر و آمادهي آنان تبديل شده است.
بر اساس نظربسياري از كارمندان اين موسسات امكان اسكورت نظامي كارمندان وجود ندارد چون فضاي نظامي مغاير با اصول خدمات انسان دوستانه مي باشد و از طرفي بنا به نوع كار، آنها مجبور به مراجعهي مستقيم و تماس رودر رو با مردم هستند مجموع عوامل بالا باعث ميشود طالبان بتوانند به راحتي اعضاي اين سازمانها را هدف قرار داده و ترور كنند.
طالبان براي توجيه كار خويش تبليغ مسيحيت از سوي اعضاي اين موسسات را كه در افغانستان ممنوع است را ذكر ميكنند،اما به راحتي نميتوان چنين ادعايي را پذيرفت چون اگر درستي اين ادعا را هم فرض بگيريم بايد بگوييم كه در زمان جهاد هم اين احتمال وجود داشت.
از طرفي بنا به عقيدهي نويسندهي ين مقاله –كونر فولي- ترور اعضاي اين موسسات از سوي طالبان ،يك مسير هدفمندانه است كه با نيل به اهداف خاص انجام مي شود .
نكتهِي جالب توجه در مورد اين نوع ترورها خصومت ديرينهي طالبان با بانوان است چون بيشتر اعضاي ترور شده ي اين سازمانها خانم هستند.
در بدنه دولت كنوني ، طالبان هنوز هم اعمال قانون ميكنند ترور بيشتر بانوان مويد اين تفكر طالباني است كه خانمها نبايد در بسياري از صحنه هاي اجتماعي مثل كار كردن و اشتغال در بيرون حضور داشته باشند.
كونر فولي ميگويد: در سال 2004 و در جرياين انتخابات رياست جمهوري افغانستان و زمانيكه خود وي در جلال آباد كار ميكرده است طالبان يك موتر حامل كارمندان زن حوزه هاي انتخاباتي را منهدم كردندو مخالفت خود را با حضور زنان،در جامعه نشان دادند.
آنچه مسلم است اكنون كارمندان زن سازمانهاي كمك رسان بيشتر در معرض ترور طالبان قرار دارند.
نياز افغانستان به موسسات كمك رسان خارجي نه تنها اكنون كم نشده است بلكه بيشتر هم شده و با عراق كه زماني به آنها نياز داشت و اكنون نياز شديد ندارد فرق مي كند . پس تامين امنيت جاني كارمندان اين سازمانها حداقل كاري است كه بايد در افغانستان انجام شود.
طبق آمار در هفت ماه اول امسال ، حدود 30 كارمند اين سازمانها در طي 120 مورد ترور جان خود را از دست دادند و بيش از 92 نفر ديگر ربوده شدند و در ماه اگوست طالبان سه زن خارجي امداد رسان و رانندهي آنان را در بيرون كابل كشتند.
سال گذشته طالبان چهار كارمند صليب سرخ ربوده شده رابا پادر مياني ريش سفيدان قبايل به واسطهي مذاكره با مسئولين اين موسسات آزاد كردند.
و به عنوان نكته پاياني بايد گفت: موسسات داوطلب خدمات انسان دوستانه براي هر چه بهتر فعاليت كردن و خدمت به مردم جنگ زده و محروم نياز به تامين امنيت جاني دارند كه بدون آن نميتوانند به كار خود ادامه دهند.
منبع:گاردين
مترجم:سرويس ترجمه آوا
كد2
بعد از دوران جهاد بسياري از جهاديون كه خانواده هاي آنان تحت حمايت اين سازمانها از مرگ جان سالم به در برده بودند در لباس طالبان و به رهبري ملاعمر بر بيشتر نقاط افغانستان حاكم شدند.
در زمان حكومت طالبان بر افغانستان آنان به دليل ضعف در برنامه ريزي هاي اجتماعي و اقتصادي براي بهبود اوضاع زندگي مردم وابستگي شديدي به موسسات كمك رسان پيدا كردند .
تا جاييكه ملا عمر در يك تفسير جالب و البته احمقانه و در جواب به اين سوال خبرنگاران كه براي بهبود وضع بهداشتي، سلامت و آموزش مردم چه برنامههايي دارد؛ گفت: خداوند همه كارها را درست خواهد كرد .
به باور نويسنده ملاعمر از عبارت « خدا درست مي كند» همان موسسات كمك رسان بود كه با جديت در افغانستان مشغول به كار بودند.
پس مي توان گفت :موسسات كمك رسان خارجي در زمان حاكميت طالبان فرشتهي نجات اين گروه قلمداد ميشدند و اما اكنون اين فرشتگان نجات گذشتهي طالبان به اهداف بيخطر و آمادهي آنان تبديل شده است.
بر اساس نظربسياري از كارمندان اين موسسات امكان اسكورت نظامي كارمندان وجود ندارد چون فضاي نظامي مغاير با اصول خدمات انسان دوستانه مي باشد و از طرفي بنا به نوع كار، آنها مجبور به مراجعهي مستقيم و تماس رودر رو با مردم هستند مجموع عوامل بالا باعث ميشود طالبان بتوانند به راحتي اعضاي اين سازمانها را هدف قرار داده و ترور كنند.
طالبان براي توجيه كار خويش تبليغ مسيحيت از سوي اعضاي اين موسسات را كه در افغانستان ممنوع است را ذكر ميكنند،اما به راحتي نميتوان چنين ادعايي را پذيرفت چون اگر درستي اين ادعا را هم فرض بگيريم بايد بگوييم كه در زمان جهاد هم اين احتمال وجود داشت.
از طرفي بنا به عقيدهي نويسندهي ين مقاله –كونر فولي- ترور اعضاي اين موسسات از سوي طالبان ،يك مسير هدفمندانه است كه با نيل به اهداف خاص انجام مي شود .
نكتهِي جالب توجه در مورد اين نوع ترورها خصومت ديرينهي طالبان با بانوان است چون بيشتر اعضاي ترور شده ي اين سازمانها خانم هستند.
در بدنه دولت كنوني ، طالبان هنوز هم اعمال قانون ميكنند ترور بيشتر بانوان مويد اين تفكر طالباني است كه خانمها نبايد در بسياري از صحنه هاي اجتماعي مثل كار كردن و اشتغال در بيرون حضور داشته باشند.
كونر فولي ميگويد: در سال 2004 و در جرياين انتخابات رياست جمهوري افغانستان و زمانيكه خود وي در جلال آباد كار ميكرده است طالبان يك موتر حامل كارمندان زن حوزه هاي انتخاباتي را منهدم كردندو مخالفت خود را با حضور زنان،در جامعه نشان دادند.
آنچه مسلم است اكنون كارمندان زن سازمانهاي كمك رسان بيشتر در معرض ترور طالبان قرار دارند.
نياز افغانستان به موسسات كمك رسان خارجي نه تنها اكنون كم نشده است بلكه بيشتر هم شده و با عراق كه زماني به آنها نياز داشت و اكنون نياز شديد ندارد فرق مي كند . پس تامين امنيت جاني كارمندان اين سازمانها حداقل كاري است كه بايد در افغانستان انجام شود.
طبق آمار در هفت ماه اول امسال ، حدود 30 كارمند اين سازمانها در طي 120 مورد ترور جان خود را از دست دادند و بيش از 92 نفر ديگر ربوده شدند و در ماه اگوست طالبان سه زن خارجي امداد رسان و رانندهي آنان را در بيرون كابل كشتند.
سال گذشته طالبان چهار كارمند صليب سرخ ربوده شده رابا پادر مياني ريش سفيدان قبايل به واسطهي مذاكره با مسئولين اين موسسات آزاد كردند.
و به عنوان نكته پاياني بايد گفت: موسسات داوطلب خدمات انسان دوستانه براي هر چه بهتر فعاليت كردن و خدمت به مردم جنگ زده و محروم نياز به تامين امنيت جاني دارند كه بدون آن نميتوانند به كار خود ادامه دهند.
منبع:گاردين
مترجم:سرويس ترجمه آوا
كد2