- 0 نظر
- چاپ
امریکا در پی قتل عام مردم افغانستان به شیوه دیگر

شاید بعد از این امریکا برای قتل عام مردم افغانستان بمب هستهای فرونریزد یا بار دیگر لشکرکشی نظامی نکند؛ اما پس از خروج طی چند ماه اخیر به روشن ترین شکل ممکن نشان داد که دولت امریکا فقط به قتل مردم افغانستان کمر بسته و گویا انتقام شکست خود را با کشتار این ملت از طریق فشار اقتصادی میگیرد.
تمام سازمانهای حقوق بشری، سازمانهای امدادی، پروگرام غذایی جهان، اداره پناهندگان ملل متحد، یونیسف، صلیب سرخ جهانی، ملل متحد، کشورهای دور و نزدیک و در کل مردم جهان نگران اوضاع انسانی و اقتصادی در افغانستان هستند و از بروز فاجعه انسانی در زمستان جاری هشدار میدهند.
در این وضعیت، کشورهایی کمک میکنند و برخی کشورهای دیگر نیز وعده کمک میدهند. شماری از سازمانهای بینالمللی و برخی کشورهای همسایه مثل چین، ایران، روسیه و هند نیز اقدام کرده و کمکهای شان را روانه افغانستان نموده اند؛ اما به هیچ عنوان راه حل بنیادی نیست و از آلام مردم افغانستان کاسته نخواهد شد.
افغانستان کشور فقیری است، اقتصادش فروپاشیده و اکنون در خلا قدرت سیاسی نیز به سر میبرد. مردم بیکار هستند و به نان شب و روز خویش محتاج، کارخانههای تولیدی غیر فعال است و تجارت نیز با رکود مواجه شده است. بنابر این مشکلات با حجم بزرگ با کمک های بشردوستانه قابل حل نیست.
افغانستان در حال فرورفتن در اعماق نابودی است، اما آنقدر ذخیره ارزی دارد که از این بحران بگذرد. افغانستان اکنون نزدیک به 10 میلیارد دالر ذخیره ارزی دارد که از سوی امریکا گروگان گرفته شده و علرغم درخواستهای مکرر سازمان ملل، کشورهای همسایه، نهادهای حقوق بشر و حتی کانگرس امریکا، از سوی دولت بایدن آزاد نمیشود تا در روز بد به درد ملت افغانستان بخورد. این عمل اگر نامش قتل عام مردم افغانستان از سوی دولت امریکا نیست؛ پس آن را چه باید نامید؟
بدون شک امریکا کشوری نیست که به این ذخایر ناچیز ارزی افغانستان چشم دوخته باشد؛ زیرا هر قلم هزینه دولت امریکا دهها برابر این رقم است، ولی هدف امریکا از به گروگان گرفتن دارایی ملت افغانستان در واقع انتقام گرفتن از این ملت است؛ انتقام دو دهه ناکامی و شکست و تحقیر. انتقام فرار و انتقام مقاومت ملت علیه اشغالگری.
امریکا با گروگان گرفتن ذخایر ارزی کشور که باید در چنین روزهایی به دسترخوان مردم تزریق میشد، در واقع کمر به قتل عام رنجدیده ترین ملت جهان بسته و شکی نیست که تاکنون خوب پیش رفته است؛ زیرا در همین مدت خانوادههای افغان ناگزیر به فروش فرزندان شان شدند، اعضای بدن خود را فروختند، خطرات مهاجرتهای غیر قانونی را به جان خریدند، در دریاهای سرد و طوفانی غرق شدند و در کمپها بی سرنوشت رها شدند.
امریکا که طی 20 سال تریلیونها دالر خرج کرد و نتوانست افغانستان را آرام کند، اکنون برای تقاص گناه مبارزه ما علیه اشغالگری، با گرسنگی دادن در پی قتل ماست.