- 0 نظر
- چاپ
کشورهای کمک کننده به افغانستان، مقام اول را در اختلاس و فساد دارند
خارجیها تنها اعداد پول‌های کمک را به مردم افغانستان نشان می‌دهد و اثر عملی خلاف این اعداد و ارقام است. مافیای اقتصاد خارجی با گرفتن مالیات به بهانه کمک به کشورهای جهان سوم، ملت‌های خود را فریب می‌دهند و در اختلاس و فساد مقام اول را دارند.
خبرگزاری صدای افغان (آوا) ـ کابل: فساد گسترده در نهادهای دولتی همواره یکی از چالش‌های عمده فرا راه توسعه اقتصادی و همچنین فقر فزآینده در افغانستان بوده است. طی دو دهه اخیر با تمام تلاش‌ها و مبارزه با فساد اما نه تنها این پدیده شوم کاهش نیافت، بلکه دامنه آن گسترده‌تر و در لایه‌های مختلف سکتورهای اقتصادی و درآمدزای کشور رخنه کرده است.
کشورهای کمک کننده جهان در کنفرانس‌های بین‌المللی همیشه کمک‌های خود را مشروط به مبارزه جدی با فساد کرده است. هشداری که بارها تکرار شده اما از سوی حکومت‌های افغانستان یا نادیده گرفته شده و یا مدعیان مبازره با فساد خود در آن شریک بوده‌اند و یا اینکه حداقل توان مبارزه با فساد را نداشته‌اند.
به تازگی سیگار یا بازرس ویژه امریکا در امور بازسازی افغانستان از مصرف پول به شیوه‌های نادرست در افغانستان انتقاد کرده و گفته است که صدها میلیون دالر برای ساخت تاسیساتی در افغانستان مصرف شده که بیشتر این تاسیسات یا ویران شده و یا بدون استفاده ترک شده‌اند.
زوایای فساد خارجیها در افغانستان در حالی آشکار می‌شود که پس از سقوط رژیم طالبانی، ملیاردها دالر در کشور سرازیر شد، اما نتیجه ملموس و قابل ملاحظه‌ای در بازسازی و نوسازی افغانستان مشاهده نشد.
سید محمد داود ناصری وکیل مردم دایکندی در پارلمان در مصاحبه با آوا می‌گوید: کشورهای کمک کننده از جمله امریکا همواره کمک‌های خود را با منت و شرط و شروط به افغانستان داده‌اند، در حالی که خودشان اعلام می‌کنند که نهادهای خارجی در چگونگی مصرف پول دارای فساد هستند.
به باور او، کشورهای کمک کننده از جمله امریکا مدعی است که چند صد ملیارد دالر در افغانستان هزینه کرده است، در حالی که این پول‌ها به مردم افغانستان نرسیده است، زیرا اگر می‌رسید حتی افغانستان در حال جنگ نیز امروز آباد می‌شد و یا حداقل یک عده به عنوانان سرمایه‌داران بزرگ در می‌آمدند.
او تاکید می‌کند که خارجیها تنها اعداد پول را به مردم افغانستان نشان داده و با گرفتن مالیات به بهانه کمک به کشورهای جهان سوم، ملت‌های خود را نیز فریب می‌دهند و در حقیقت مقام اول را در اختلاس و فساد کشورهای کمک کننده دارند.
در همین حال ناصر تیموری پژوهشگر دیده‌بان شفافیت افغانستان ضمن تایید گزارش سیگار می‌گوید که شرکای افغانستان از جمله امریکا در نحوه برنامه‌ریزی کمک‌های خود و همچنین محل و نوعیت پروژه‌های زیربنایی با مردم افغانستان مشوره درست نکرده‌اند، در حالی که مکلفیت حکومت افغانستان و شرکای بین‌المللی مشوره با مردم است.
از دید او، عدم مشوره با مردم و نحوه انتخاب پروژه‌ها باعث شده است که خارجیها پروژه‌هایی را بسازند که دولت افغانستان توانایی اجرایی کردن و استفاده آن را ندارد، به طور مثال و در یکی از نمونه‌ها مرکز تولید برق تره‌خیل کابل است که سه صد میلون دالر در آن مصرف شده است، اما به قیمت بلند برق تولید می‌کند، این در حالی است که برقی که از کشورهای همسایه خریداری می‌شود هر کیلووات دو تا سه افغانی تمام می‌شود اما برق تره‌خیل 20 تا 30 افغانی تمام می‌شود.
او تاکید کرد که آمار دقیق از تمام کمک‌های خارجی پیش هیچ کس نیست، اما کمک‌های امریکا که توسط سیگار اعلام شده است تاکنون 139 ملیارد دالر بوده است که یک قسمت کلان آن به منظور نظامی استفاده شده است نه پروژه‌های انکشافی، کمک‌ها در بخش نظامی نه تنها هیچ بازدهی در زیربناها ندارد، بلکه گاهی ممکن است باعث تخریب زیربناها نیز شود.
محمد فرهنگ، آگاه اقتصادی نیز عامل اصلی هدر رفتن پول‌های کمک در افغانستان را بی‌توجهی شرکای افغانستان نسبت به واقعیت‌های عینی کشور می‌داند.
او هرچند جنگ و ناامنی را یکی از دلایل عدم تطبیق درست پروژه‌ها و حیف و میل شدن هزینه‌ها می‌داند، اما تاکید می‌کند که عدم شناخت از شرایط زمانی و مکانی کشور بیشتر باعث هدر رفتن وقت و حیف و میل شدن پول‌ها شده است.
به باور وی، فساد تنها دزدیدن پول نیست، بلکه هزینه کردن بالای پروژه‌هایی که استفاده از آن میسور نباشد و یا با شرایط افغانستان سازگاری نداشته باشد خود نوعی از فساد و هدر رفتن وقت و هزینه‌ها است.
وی تاکید کرد که نمایندگان کشورهای کمک کننده در چگونگی مصرف پول به مردم خود و مردم افغانستان پاسخگو هستند و هرچه را در هر جایی که مصرف کرده‌اند، باید حساب بدهند؛ زیرا کمک‌ها به حساب مردم افغانستان داده شده، در حالی که نفع چندانی به مردم نرسیده است.
