- 0 نظر
- چاپ
مذاکرات دوحه و طرح حکومت موقت؛ هدف‌های ناگفته و پیامدهای ناشمرده
سیدعیسی حسینی مزاری/ هدف امریکایی‌ها نه حمایت صادقانه از طالبان است و نه استقرار جدی و تداوم مطلوب حاکمیت فعلی افغانستان، بلکه هدف، رسیدن به موقعیت اِشراف مطمئن و قابل قبول بر کشورهای منطقه از جمله چین، روسیه و ایران است. هر گروه و جمعیتی که بتواند این آرزوی امریکایی‌ها را برآورده کند مورد حمایت این کشور قرار خواهد گرفت و طبعا تا زمانی که حاکمیت کنونی که برآمده از دل دموکراسی ادعایی خود غربی‌ها ولو ناقص، است، بر سر اقتدار باشد، خواسته امریکایی‌ها برآورده نخواهد گردید، از این رو شعار زوال و فروپاشی حکومت کنونی و زمزمه ایجاد حکومت موقت سر داده شده است.
سیدعیسی حسینی مزاری/ از ابتدای ورود زلمی خلیل‌زاد به افغانستان زیر عنوان نماینده امریکا در امور صلح و مصاحبه‌ی وی با یکی از تلویزیون‌های خصوصی کشور و طرح مسئله صلح میان دولت افغانستان و طالبان، به وی و هم دولت متبوع او و هم دولت‌مردان افغانستان و نیز دلسوزان جامعه کشور هشدار دادم که از یک‌سو امریکا نمی‌تواند اراده‌ی خود را با پیچیدن نسخه توطئه‌آمیز بر مردم افغانستان تحمیل کند و از سوی دیگر بایستی در برابر شیادی جدید این کشور ایستاد تا با لطایف الحیل، طرح دیگر استکباری را در ارتباط با افغانستان و مردم آن پیاده نکند و اگرچه تاکنون به دلیل وجود موانع طبیعی و غیر طبیعی متعدد در برابر تک‌تازی‌های امریکایی‌ها، آنگونه که خواست جامع و کامل زمامداران واشنگتن بوده، روند موفقی به نتیجه نرسیده است، اما همان‌گونه که بارها گفته‌ام، امریکایی‌ها نیامده‌اند تا به راحتی از سر مسایل افغانستان دست بردارند و یکی از راه‌های کم کردن هزینه حضور در افغانستان و تداوم آن، بهانه صلح‌خواهی است که آن را پی گرفته، قطعا تلاش مضاعف را شدت بیشتر بخشیده، تا به هر ترتبب ممکن به خواسته‌های نامشروع خود دست پیدا کنند.
هدف امریکایی‌ها نه حمایت صادقانه از طالبان است و نه استقرار جدی و تداوم مطلوب حاکمیت فعلی افغانستان، بلکه هدف، رسیدن به موقعیت اشراف مطمئن و قابل قبول بر کشورهای منطقه از جمله چین، روسیه و ایران است و هر گروه و جمعیتی که بتواند این آرزوی امریکایی‌ها را برآورده کند مورد حمایت این کشور قرار خواهد گرفت و طبعا تا زمانی که حاکمیت کنونی که برآمده از دل دموکراسی ادعایی خود غربی‌ها ولو ناقص، است، بر سر اقتدار باشد، خواسته امریکایی‌ها برآورده نخواهد گردید، از این رو شعار زوال و فروپاشی حکومت کنونی و زمزمه ایجاد حکومت موقت سر داده شده است.
اگرچه بحث حکومت موقت طرح اصلی امریکایی‌ها و باب میل طالبان است اما جالب است که برخی اعضای هیئت مذاکره کننده دولت افغانستان با طالبان در دوحه نیز همین نظریه را طرح کرده و مورد حمایت قرار داده‌اند، ولی طبیعی است که این افراد یا از روی خوش خیالی و سطحی نگری به این ایده تن داده‌اند و یا در اثر لابی گری طیف امریکایی و عوامل وابسته‌ی آن وادار به اتخاذ رویکرد مغایر با خواست دولت افغانستان شده‌اند، اما به هر روی، ایجاد حکومت موقت طرح خطرناکی است که بدتر از بحث صلح خارج از اراده و مالکیت افغانستانی‌ها بوده و بلکه به باد دادنِ هست و بود کشور و برگرداندن افغانستان به چند دهه قبل خواهد بود.
ممکن است طرفداران برقراری حکومت موقت عنوان کنند که خیر، با برقراری این حکومت اتفاق خاصی نیفتاده و توطئه‌ای نیز در کار نبوده، بلکه صرفا جمعیت بی طرفی مشغول فراهم کردن ساز و کار انتخاباتی خواهند شد که با مشارکت تمام طرف‌های درگیر، یک حاکمیت سراسری و مشروع شکل بگیرد اما آنچه را که این حضرات نمی‌فهمند و یا عمدا خود را به نفهمی زده‌اند اینکه؛ با به وجود آمدن حکومت موقت آنچه در مرحله اول آسیب خواهد دید قانون اساسی افغانستان است و اگرچه نمی‌گویم این قانون اشکالات متعددی ندارد ولی طراح اصلی ارائه نظریه حکومت موقت یعنی امریکا کاش مصمم بر رفع اشکالات آن می‌بود، اما آنگونه که از شواهد امر پیداست عزم جزم وجود دارد تا این قانون را زیر و رو کرده، برای حذف جنبه‌های مثبت و برداشتن نقاط قوت آن قدم‌های جدی بگذارند و در این صورت نه فقط قانون اساسی آسیب می‌بیند بلکه دست‌آوردهای بیست ساله مردم افغانستان از میان برداشته شده، حاکمیت ملی نیم بند کشور دچار ضایعه جبران ناپذیر گردیده، افغانستان بار دیگر دربست در اختیار جریان‌های آشوب‌طلب و وابسته قرار گرفته، آنگاه سرزمین مام میهن بار دیگر و بیش از گذشته محل تاخت و تاز قدرت‌ها قرار گرفته، علاوه بر تخریب زیرساخت‌های ناچیز کنونی و به هم خوردن نظم سیستم فشل اجتماعی، دمار از روزگار فرزندان صدیق وطن درآمده و صد سال دیگر بایستی صبر کرد تا فرصت مجدد برای جبران فراهم گردد.
بنابراین هنوز سرِ وقت است. حاکمیت کنونی افغانستان به طور جدی در برابر این طرح بإیستد. شخصیت‌های حقیقی و حقوقی اعم از اسلامی و ملی از دولت در این راستا قاطعانه حمایت کنند و مردم کشور نیز با بیداری کامل به صحنه بیایند و نگذارند با بی‌تفاوتی و سهل انگاری، با سرنوشت آنان بازی صورت بگیرد و تنها با این روبکرد است که ان‌شاءلله امریکایی‌ها و هر دشمن این آب و خاک با هر رنگ و لباسی تحت هیچ شرایطی به اهداف خود نرسیده و نخواهند توانست بر اراده‌ی پولادین مردم مبارز افغانستان مستولی گردیده، قیمومیت خود را مشروعیت داخلی، منطقه‌ای و بین‌المللی ببخشند.
