- 0 نظر
- چاپ
ریشه تمام مشکلات افغانستان، جنگ است

در حالی که گروه طالبان به هیچ عنوان تن به آتشبس نمیدهند و از زمان آغاز مذاکرات تاکنون بر خشونتها افزودهاند، خطیبان نماز جمعه، جنگ را ریشه تمام مشکلات و اختلافات در کشور میدانند.
خبرگزاری صدای افغان (آوا) ـ کابل: محمدرضا مظفر خطیب مسجد جامع محمدیه جنوب کابل، در خطبههای نماز جمعه این هفته ضمن توصیه مردم به تقوی الهی ازطرفهای گفتگوکننده خواست که در مذاکرات صلح منافع کشور و مردم را در نظر بگیرند و از خواستههای سلیقهای و شخصی بگذرند.
مظفر همچنین بیان داشت که برای رسیدن به یک صلح پایدار در قدم نخست باید با تفرقهافکنی و اختلافات داخلی به صورت جدی مقابله شود.
به باوراو، اختلافات و نفاقافکنیهای که اغلب از سوی دشمن برنامهریزی میشود منافی با صلح در کشور است و باید عامل نفاق، از ریشه خشکانده شود.
او در عین حال اظهار امیدواری کرد که گفتگوهای بینالافغانی به یک نتیجه خوب برسد تا زمینه مداخله بیگانگان در کشور از بین برود.
در همین حال سردار محسنی خطیب نماز جمعه ده سبز کابل، نیز گفت که یکی از راههای رسیدن به صلح پایدار و عادلانه این است که هر شهروند تمام نقاط افغانستان را به عنوان خانه خودش بداند و برای آبادانی مملکت و زندگی مسالمتآمیز تلاش کند.
محسنی بیعدالتی در واحدهای اداری کشور را یکی از عوامل اختلافات و دشمنیهای قومی و سمتی عنوان کرد و افزود که باید ولایتها و مردم از حالت درجه یک و دو بیرون شوند.
محسنی در خطبه دوم نماز جمعه از شفاخانههای خصوصی که به مراکز تجارتی تبدیل شدهاند، سخت انتقاد کرد و گفت: این شفاخانهها در پی جمعآوری پول هستند نه بهبود و تداوی مریضان.
او تصریح کرد که اگر مریض به یک قرص نیاز داشته باشد، زمانی که وارد شفاخانهها میشود، پروندهای بزرگ برایشان درست و هزینه سنگینی را بر او تحمیل میکنند.
به گفته او، اکثر شفاخانههای خصوصی سردی هوا و بیماری کرونا را برای خود فرصت تلقی میکنند و از ناگزیریهای مردم سوء استفاده میکنند.
او از مردم خواست که در شرایط سخت فصل سرما و موج دوم ویروس کرونا، نکات بهداشتی را رعایت کنند تا از یکسو خود و خانوادهشان را حفظ کنند و از طرف دیگر مجبور نشوند تا به شفاخانههایی مراجعه کنند که عمدتاً به تجارتخانه تبدیل شدهاند.
لازم به ذکر است که در افغانستان نه تنها شفاخانههای خصوصی از ناگزیریهای مردم سوء استفاده میکنند، بلکه اکثر شفاخانههای دولتی نیز یا درست خدمات ارائه نمیکنند و یا اینکه از امکانات لازم برخوردار نیستند؛ از همین جهت بیماران با هزینههای بسیار سنگین به بیرون از کشور میروند.