فرصت سوزی‌های صلح در نبود شورای عالی مصالحه ملی/ چه کسی پاسخگو است؟

خبرگزاری صدای افغان (آوا) - کابل: سید حیات الله عالمی وکیل مردم در مجلس نمایندگان، در مصاحبه با آوا می‌گوید که اگر #شورای_عالی_مصالحه به عنوان عالی‌ترین مرجع تصمیم‌گیری در #روند_صلح_افغانستان تشکیل می‌شد جریان مصالحه با قدرت بیشتری از سوی نظام پیش می‌رفت.

به عقیده وی، با در نظر داشتن این که در رهبری شورای عالی مصالحه تعداد زیادی از شخصیت‌های تاثیر‌گذار حضور داشتند، طبیعتاً جریان مصالحه اعتبار و جایگاه حقوقی و قانونی خود را پیدا می‌کرد.

او، دلیل عدم تشکیل شورای عالی مصالحه تاکنون را عدم اراده حکومت و طالبان به صلح دانسته و تاکید می‌کند که طالبان دنبال منافع مقطعی خود هستند که به بسیاری از آنها نیز دست یافته‌اند؛ جایگاه کلان حقوقی را به دست آورند، مشروعیت سیاسی را کمایی کردند و بیش از پنج هزار زندانی‌شان نیز رها شد و از طرف دیگر حکومت نیز کار شکنی‌هایی در روند صلح دارد که از جمله آنها می‌توان عدم تشکیل شورای عالی مصالحه را نام برد.

این وکیل پارلمان، عقیده دارد وقتی که اراده برای صلح از دو طرف وجود نداشته باشد گفتگوها یک بازی مسخره است.

 از دید او، در کل مسیری که برای صلح انتخاب شده مسیر اشتباهی است؛ به این معنا که تا زمانی که دولت پاکستان صلح در افغانستان را نخواهد، تلاش امریکا و طرف‌های گفتگوکننده به هیچ نتیجه‌ای نمی‌رسد، زیرا طالب همانگونه که در جنگ از خود اراده ندارد در صلح هم اراده‌ای ندارد و عمدتاً اهداف اصلی را پاکستان تعیین می‌کند.

اکنون هم که حکومت تصمیم به تشکیل شورای عالی مصاحله گرفته است، بر اثر فشارهای امریکا و غرب است؛ پس در نتیجه می‌توان گفت که اراده کامل و مستقلانه در حکومت نیز وجود ندارد.

او، با اظهار داشت: با اینکه صلح مربوط به مردم افغانستان است اما تصمیم‌گیرنده مردم نیستند، بلکه طرفین دیگری مانند پاکستان و امریکا تصمیم می‌گیرند، از این جهت مردم نمی‌توانند کاری انجام دهند، جز اینکه هر روز قربانی این بازی‌های شوم شوند.

سید محمد داود ناصری آگاه امور سیاسی، نیز در مصاحبه با آوا می‌گوید: با اینکه نتیجه توافق میان امریکا و طالبان در دوحه وقت زیادی را گرفت و روی روند صلح در مجموع و شورای مصالحه تاثیر گذاشت، اما درعین حال شورای عالی مصاحله تشکیل شده است و فقط بودجه این شورا از سوی پارلمان تصویب نشده است تا به عنوان یک نهاد مستقل عمل کند.

به باور او، همین که داکتر عبدالله در راس هیئت دوحه قرار دارد و این گفتگوها را افتتاح کرد، به این معنی است که شورا وجود خارجی دارد و عدم تشکیل آن منتفی است، اما بحث روی کم و کیف و چگونگی ترکیب اعضای آن وجود دارد که به زودی حل خواهد شد.

از طرفی هم به گفته او، پیشرفت در گفتگوهای صلح زمانی محقق می‌شود که گروه طالبان اراده‌ای برای تامین صلح در کشور داشته باشند؛ در غیر آن صورت بود و نبود شورای عالی مصالحه هیچ تاثیری نخواهد داشت.

او، بار دیگر تاکید کرد که شورای عالی مصالحه که دارای پنج معاون و مجموعاً دارای چهل تا چهل و پنج عضو کلیدی می‌باشد تشکیل شده است، اما اینکه تغییرات اندکی در ترکیب آن در تصمیم‌های بعدی بوجود می‌آید خیلی مهم نیست، مهم این است که تاثیر و نقش این شورا در صلح تا چه اندازه خواهد بود، با در نظر داشتن این که مردم افغانستان سال‌های زیادی شورایی به نام شورای عالی صلح را نیز تجربه کرده‌اند.

لازم به ذکر است که پس گذشت چندین ماه از توافق سیاسی میان اشرف غنی و عبدالله، روز گذشته چهره‌های سیاسی مانند عبدالرب رسول سیافف، حامد کرزی و برخی دیگر از چهره‌های جهادی و سیاسی که در توافق‌نامه سیاسی بین دو طرف نیز نقش داشتند، برای بحث درباره شورای عالی مصالحه با رییس جمهور در ارگ دیدار کردند.

پیش از این اعضای چهل و پنج نفری رهبری این شورا که متشکل از چهره سیاسی و جهادی بودند از سوی رییس جمهور غنی تعیین شد که با مخالفت برخی از اعضا و به خصوص داکتر عبدالله رو برو شده بود، اکنون گفته می‌شود که فهرست چهل و شش نفری جدید به اضافه رحمت‌الله نبیل و فرخنده زهرا نادری به زودی همگانی خواهد شد.