طالبان درصدد توسعه جغرافیای جنگ در کشور هستند

خبرگزاری صدای افغان ‌(آوا) ـ کابل: #بامیان که یکی از ولایات امن کشور طی 19 سال اخیر به شمار می‌رفت اما هفته گذشته در سایه مذاکرات بین‌الافغانی شاهد #حمله_مرگبار_تروریستی بود که در پی آن ده‌ها تن شهید و زخمی شدند.

اما سوال اساسی اینجاست که گروه #طالبان به تحریک کشورهای تمویل‌کننده‌شان برای امتیازگیری بیشتر درصدد توسعه جغرافیای جنگ است یا اینکه گروه‌های دیگری از فرصت استفاده کرده و به نام طالب دست به جنایت و هراس‌افکنی می‌زنند؟

سیف‌الدین سیحون استاد دانشگاه در مصابه با آوا می‌گوید که گروه‌های تروریستی و هراس‌افکن از هر خلاء و موقعیتی برای نشان دادن جنایات‌شان استفاده می‌کنند، نه تنها در بامیان که حتی در مراکز مانند زایشگاه، دانشگاه، آموزشگاه‌ها مساجد و اماکن عامه جنایت خلق می‌کنند و هیچ ابایی هم ندارند و این یکی از ویژگی‌های تروریست‌ها است.

به باور سیحون، در حقیقت ترریست‌ها با عملیاتی که در بامیان انجام دادند، به باداران خود نشان دادند که بر جغرافیای افغانستان تسلط دارند و در هر جایی که بخواهند امنیت را اخلال می‌کنند و مردم را به خاک و خون می‌کشند.

او، ضمن ابراز این که دشمن از هر موقعیتی برای هراس‌افکنی استفاده می‌کند، تصریح کرد: باز هم کوتاهی بر می‌گردد به دستگاه‌های امنیتی و نظامی افغانستان که چرا چنین زمنیه‌ای برای این گروه‌ها فراهم می‌شود که چنین فجایعی را تکرار کنند.

به عقیده این کارشناس سیاسی، انگیزه وهدف اصلی از حمله بامیان مخدوش کردن جامعه از نگاه روانی بود چون بامیان امن بود، ارزیابی و نظارت هم محدود بود؛ لذا کسانی که مخالف تمام ارزش‌های انسانی هستند، خواستند که یکبار دیگر مردم را سراسیمه و ناآرام کنند و این هم یکی از استراتیژی هراس‌افکنان است.

به باور سیحون، مردم باید بدانند که از نظر گروه‌های تروریستی، تمام نقاط کشور و همه مردم افغانستان دشمن تلقی می‌شوند و هیچ استثنایی در بین ‌آنها وجود ندارد و مردم از نظر آنان مباح‌الدم هستند و اگر بتوانند خانه به خانه هم می‌کشند و برای خشنود ساختن باداران خود از هیچ جنایتی دریغ نمی‌کنند.

از طرفی هم به گفته سیحون، وضعیت امنیتی کشور نشان می‌دهد که یک استراتیژی دفاع از شهروندان دراین جغرافیا وجود ندارد و سیاست مماشات و انعطاف و همچنین امتیاز دادن به گروه‌های تروریستی در دوره حکومت‌های پسا طالبانی، این زمینه را مساعد ساخت که ترریست‌ها جغرافیای افغانستان را قلمرو جنگی خود بسازند و اکنون از کنترل خارج شده است.

سیحون، افزود سیاست‌مداران افغانستان فاقد دید استراتژیک در مورد دشمنان بیرونی و داخلی هستند و دولت افغانستان عمق نفرت دشمنان خود را در مورد افغانستان نمی‌داند و افزون بر آن از برنامه و دیدگاه‌های آنان هم غافل هستند؛ از این جهت نمی‌توانند نظارت و کنترل درست حتی در قلمرو حاکمیت خود داشته باشند.

او همچنان تصریح کرد که سردم‌داران افغانستان اکثراً مبلغین شیخ‌های عرب و پاکستانی هستند و دستگاه حکومتی افغانستان با کشورهایی مانند امارات، قطر، عربستان که در منطقه آتش نفاق را می‌افروزند تعامل دارند و این کشورها مرجع‌شان آنها هستند، دولت‌مردان افغانستان فاقد دید دورنمایی و معرفت از دشمنان‌شان است.

در همین حال دین محمد جاوید تحلیلگر مسایل سیاسی، در مصاحبه با آوا به این باور است که تشدید جنگ از سوی طالبان، بدون شک به معنای امتیازگیری است و از این طرف هم بسیاری از کسانی که نام حکومت را یدک می‌کشند نیز منافع خود را در جنگ بیشتر احساس می‌کنند.

اما به نظر جاوید، طالبان به هیچ عنوان توان راه‌اندازی جنگ مذهبی در افغانستان را ندارد چون فاقد پایه مردمی هستند.

از دید او، از جاهایی که طالبان سربازگیری می‌کنند، این گروه را به عنوان یک گروه مذهبی نمی‌شناسند؛ بلکه به عنوان یک گروه سیاسی باج بگیر می‌شناسند و از این جهت هیچ‌گاه نمی‌توانند احساسات مذهبی را تحریک کنند و افزون بر آن همه می‌دانند که طالبان در مساجد، شفاخانه‌ها و آموزشگاها حمله کردند و قداست خود را از دست داده‌اند، کسانی می‌توانند مردم را به جنگ مذهبی تحریک کند که خوددارای قداست باشد.

جاوید، همچنین به این باور است حمله در بامیان ممکن است کار گروه طالبان نباشد زیرا بسیاری از گروه‌های دیگر در افغانستان هستند که زیر نام طالب فعالیت دارند از همین جهت وضعیت امنیتی کشور پچیده و از کنترل خارج شده است.