تاریخ انتشار :پنجشنبه ۲۸ دلو ۱۳۹۵ ساعت ۱۳:۱۳
کد مطلب : 138217
تشویق طالبان به صلح راه خودش را دارد

"نشست ۶ جانبه در مورد صلح افغانستان با حضور نمایندگانی از روسیه، چین، ایران، هند، پاکستان و افغانستان در مسکو برگزار شد.

بحث اصلی این نشست چگونگی تشویق گروه طالبان برای رو آوردن به صلح بود. در نشست مسکو با این پیام شرکت کردند که کشورهای منطقه از سیاست افغانستان در برابر تروریزم حمایت کنند و رابطه آنان با کابل دولت محور باشد.

اشرف حیدری، رئیس دفتر استراتژی وزارت خارجه افغانستان نماینده افغانستان در این نشست بود.

آقای حیدری در سخنرانی‌اش در این نشست، در مورد "تهدید جدی تروریسم" به افغانستان و منطقه هشدار داد و گفت که دولت افغانستان امیدوار است تا تمام کشورهای منطقه از تلاش‌های افغانستان برای تامین امنیت کامل این کشور حمایت کند."

چنانچه از اظهارات سخنرانان در نشست مسکو بر میاید مهم ترین پیام و نتیجه این نشست در اوضاع کنونی، بحث چگونگی تشویق طالبان برای رو آوردن به صلح و کنار گذاشتن جنگ و خون ریزی در افغانستان از سوی این گروه بوده است؛ موضوعی که بواقع مشکل است و می توان گفت که به معضل اصلی و عمده افغانستان تبدیل شده است.

از طرفی نیز مشکل افغانستان و مردم آن تنها سرسختی طالبان و مقاومت آنان در برابر صلح طلبی های دولت و مردم نیست؛ بلکه عدم صداقت در گفتار و رفتار دولت های درگیر در قضیه افغانستان نیز بر مشکلات موجود در روند صلح افزوده است.

می دانیم که یکی از طرف های جدی و سرسخت درگیر در جنگ افغانستان، دولت پاکستان است؛ دولتی که خود یکی از برگزارکنندگان نشست مسکو به حساب میاید و دولت روسیه نیز در سالهای اخیر روابط خوبی را با آن برقرار کرده است؛ روابطی که می توان گفت طالبان محور است بجای آنکه دولت افغانستان محور باشد!.

به نظر می رسد روسیه و پاکستان و چین در این اواخر به این نتیجه رسیده اند که طالبان ابزار خوبی برای تامین منافع تعریف شده ی آنان در منطقه می توانند باشند و با همین رویکرد به ایجاد رابطه با طالبان آغاز کرده اند و در این جهت سعی می کنند تا دولتهایی چون ایران و هند و افغانستان را برای نزدیکی بیشتر با طالبان و حمایت از آنان اقناع فکری کنند.

هدف روسیه و پاکستان و چین آن است تا از طالبان یک لشکر قوی و شکست ناپذیر و صد البته جهت تامین منافع خویش در افغانستان بسازند؛ تا این لشکر قوی در گام نخست در برابر توسعه طلبی ها و پیشروی های امریکایی ها و متحدان آنها در منطقه بایستند و سینه سپر کنند و در قدم بعدی حافظ منافع این قدرتها در افغانستان و در درون دولت و حاکمیت نیز باشند.

پس دیده می شود که این قدرتها بر رغم ادعاهای صلح طلبانه شان در افغانستان، اما در واقع به دنبال برقراری ثبات و امنیت در این کشور نیستند؛ چرا که اگر این نیت را می داشتند نخست از پاکستان می خواستند تا با حمایت بی پرده و آشکار از طالبان افغان، این همه به شیپور جنگ و خون ریزی در کشور همسایه اش ندمد و با استفاده از نفوذ جدی و غیر قابل انکارش بر طالبان، آنان را بر سر میز مذاکره با دولت افغانستان حاضر کند.

چنانچه یادآور شدیم مشکل عدم صداقت است که دولت و مردم افغانستان از هر سمت و سوی با آن مواجه اند و از همان سوراخها نیز گزیده می شوند و لطمه می بینند و اگر نه که اگر اطراف درگیر در قضیه افغانستان بواقع برای این کشور و منطقه صلح می خواستند، همه ی اطراف درگیر بدون استثناء چنانکه نماینده دولت افغانستان در نشست مسکو نیز یادآور شده است، در نشست مذکور دعوت می شدند و همه نیز به یک اجماع معقول و عملی در مورد برقراری صلح و ثبات در افغانستان و منطقه می رسیدند؛ اما چنانچه می دانیم عدم صداقت و نیز تضاد منافع اطراف درگیر در قضیه افغانستان، عمده مانع بر سر برقراری ثبات و امنیت در این کشور جنگ زده است.

واقعیت این است که هیچ یک از قدرتهای درگیر در موضوع افغانستان، اعم از روسیه و امریکا و چین و پاکستان و هند و ...، خواهان برقراری ثبات و امنیت در افغانستان نیستند؛ بلکه آنان به دنبال تامین منافع نامشروع و استعماری خویش در این کشور هستند و حالا این منافع تعریف شده ممکن است با اوضاع جنگی و بحرانی افغانستان تامین شود و یا هم با یک افغانستان امن و آباد و آرام؛ اما هر دو صورت افغانستانِ امن و ناامن هیچ توفیر و تفاوتی برای قدرتهای منفعت نگر و فرصت طلب ندارد؛ چون آنان در هر حال به منافع خویش نظر دارند و اهمیت می دهند و نه به دولت و مردم افغانستان و یا سایر دول و ملل دیگر دنیا!.

پس با توجه به منطق سیاسی سخیف و منحطی که بر قدرتها و دولتهای جهان حاکمیت دارد و همگان بقای خویش را در فنای دیگران جست و جو می کنند، برگزاری یک چنین نشستها و کنفرانسهایی هم چه در مسکو برگزار شود و چه در کشوری دیگر، قادر نخواهد بود تا گره کور قضیه افغانستان را باز کند؛ الا اینکه سران و دولتمردان ما بخود بیایند و با تکیه به خدا و مردم و توانمندی های بومی و ملی خویش، افغانستان؛ این کشتی به گل نشسته را تا ساحل نجات از همه ی بحرانها هدایت کنند.

https://avapress.com/vdcjvoevauqet8z.fsfu.html
ارسال نظر
نام شما
آدرس ايميل شما