در پی بمبگذاری هایی در فرودگاه و یک ایستگاه متروی شهر بروکسل که بیش از ۳۰ کشته به جا گذاشت، وضعیت در سراسر اروپا آشفته شده است.
داعش گفته که عامل هر دو حمله است و در پیامی اینترنتی گفت که محل حملات "به دقت انتخاب شده بود" و هشدار داد که "کشورهای صلیبی مخالف دولت اسلامی" باید در انتظار حملاتی بدتر باشند.
مقام های بلژیکی آمار کشته ها را بیش از ۳۰ نفر اعلام کردند.
حدود ۲۵۰ نفر زخمی شده اند که جراحات بسیاری از آنها جدی است.
این انفجارها چند روز پس از دستگیری صلاح عبدالسلام؛ از مظنونان اصلی حملات سال گذشته پاریس، که داعش مسؤولیت آن را به عهده گرفت روی می دهد.
چارلز مایکل؛ نخست وزیر بلژیک گفت:"امروز روز فاجعه و روزی سیاه است. من از همه درخواست می کنم آرامش و همبستگی خود را حفظ کنند."
دولت بلژیک سطح هشدار تروریستی را به بالاترین درجه ارتقا داده و سه روز عزای عمومی اعلام کرده است.
کارشناسان می گویند که وضعیت در سراسر اروپا در پی این حملات به شدت آشفته شده است. حتی مدیران سیاسی و امنیتی کشورهای اروپایی به درستی نمی دانند که اروپا به کدام سو می رود و تروریزم دست پرورده ای که به وسیله خود آنها فربه و بارور شده، به چه دلیلی امروزه دامنگیر مردمان غیر نظامی اروپایی شده است.
در این میان، شکی وجود ندارد که حمله به غیر نظامیان بی گناه، در هیچ دین و آیینی، توجیه پذیر نیست. آنهایی که در حملات چندماه قبل پاریس کشته شدند یا آنهایی که در حملات بروکسل به خون نشستند، شاید هیچکدام سهمی در سیاست های تروریست پرورانه غرب بر علیه کشورهای جهان سوم و جوامع مسلمان نداشتند. از این نظر، میان آنهایی که در غرب کشته می شوند با آنهایی که سال هاست در کشورهای اسلامی از افغانستان تا سوریه و عراق و پاکستان و لیبی و یمن و سومالی و سودان و لبنان و... قربانی تروریزم می شوند، هیچ تفاوتی وجود ندارد؛ اما تروریزم کوری که اروپا و امریکا و ایادی و مزدوران منطقه ای آنها در طول این سال ها پرورش داده اند، تفکیکی میان نظامی و غیر نظامی قایل نیست. برای این دشمن تشنه به خون بشریت، آنچه اصالت دارد ایجاد رعب و وحشت و ریختن خون های بیشتر است.
وضعیت رقت انگیز کسانی که در حملات اخیر بروکسل، عزیزان شان را از دست داده اند، کاملا قابل درک است؛ اما نباید از یاد برد که این وضعیت، سال هاست که در کشورهای اسلامی قربانی تروریزم پرورش یافته و فربه شده به وسیله غرب و مزدوران عبری و عربی آن، جریان دارد؛ کشورهایی که برخلاف بلژيک، هیچگاه کسی بعد از هر انفجار مرگبار، بناهای تاریخی و نمادهای ملی خود را به رنگ پرچم آن، نورپردازی نکرد.
با این حال، حملات مرگبار بروکسل یکبار دیگر، جهان را به یک همبستگی بزرگ فراخواند؛ همبستگی در برابر تروریزم و عوامل تولید و توسعه آن از غرب تا خاور میانه.
در دنیای امروز، دیگر هیچ جای امنی وجود ندارد. هر آن، ممکن است در حفاظت شده ترین اماکن، صدای یک انفجار مرگبار، آرامش میلیون ها انسان را بستاند و کشورهای بسیاری را در شوک فروببرد.
تروریزم نه دوست می شناسد و نه دشمن. آنهایی که به شهروندان شان برای سفر آزادانه به ترکیه و از آنجا به سوریه، اجازه می دادند و تسهیلات فراهم می کردند تا داعش را توانمند کنند، امروز خود در آتش این اقدام ضد انسانی شان، می سوزند؛ هرچند قربانیان اصلی آن، بازهم غیر نظامیانی هستند که هیچ نقشی در سیاست گذاری های کلان ندارند.
ملت های اروپایی باید بیدار شوند و این خواسته را به صورت جدی از رهبران و دولت های شان مطالبه کنند که حمله در بروکسل نباید بر رنج عظیم مردم سوریه بیافزاید یا در عراق و افغانستان، موجبات سلطه بیشتر غرب را فراهم کند. حمله در بروکسل را باید در بروکسل، پاسخ داد و این مهم، فقط از مسیر اصلاح سیاست های تروریست پرورانه ای به دست می آید که با دخالت های نظامی بی ملاحظه در امور داخلی کشورهای مستقل، به خاک و خون کشاندن سرنوشت سیاسی و زندگی جمعی ملت های بی گناه در جهان اسلام و دنباله روی کور و بی هدف از سازمان ها و کشورهای سلطه جو برای تاراج منابع عظیم نفت و گاز کشورهای خاور میانه، موجب تولد و تولید و توسعه تروریزم در ابعاد بین المللی شده است.
پس مطالبه اصلی شهروندان اروپایی و غربی باید اصلاح این سیاست های از بنیاد غلط باشد.
داعش گفته که عامل هر دو حمله است و در پیامی اینترنتی گفت که محل حملات "به دقت انتخاب شده بود" و هشدار داد که "کشورهای صلیبی مخالف دولت اسلامی" باید در انتظار حملاتی بدتر باشند.
مقام های بلژیکی آمار کشته ها را بیش از ۳۰ نفر اعلام کردند.
حدود ۲۵۰ نفر زخمی شده اند که جراحات بسیاری از آنها جدی است.
این انفجارها چند روز پس از دستگیری صلاح عبدالسلام؛ از مظنونان اصلی حملات سال گذشته پاریس، که داعش مسؤولیت آن را به عهده گرفت روی می دهد.
چارلز مایکل؛ نخست وزیر بلژیک گفت:"امروز روز فاجعه و روزی سیاه است. من از همه درخواست می کنم آرامش و همبستگی خود را حفظ کنند."
دولت بلژیک سطح هشدار تروریستی را به بالاترین درجه ارتقا داده و سه روز عزای عمومی اعلام کرده است.
کارشناسان می گویند که وضعیت در سراسر اروپا در پی این حملات به شدت آشفته شده است. حتی مدیران سیاسی و امنیتی کشورهای اروپایی به درستی نمی دانند که اروپا به کدام سو می رود و تروریزم دست پرورده ای که به وسیله خود آنها فربه و بارور شده، به چه دلیلی امروزه دامنگیر مردمان غیر نظامی اروپایی شده است.
در این میان، شکی وجود ندارد که حمله به غیر نظامیان بی گناه، در هیچ دین و آیینی، توجیه پذیر نیست. آنهایی که در حملات چندماه قبل پاریس کشته شدند یا آنهایی که در حملات بروکسل به خون نشستند، شاید هیچکدام سهمی در سیاست های تروریست پرورانه غرب بر علیه کشورهای جهان سوم و جوامع مسلمان نداشتند. از این نظر، میان آنهایی که در غرب کشته می شوند با آنهایی که سال هاست در کشورهای اسلامی از افغانستان تا سوریه و عراق و پاکستان و لیبی و یمن و سومالی و سودان و لبنان و... قربانی تروریزم می شوند، هیچ تفاوتی وجود ندارد؛ اما تروریزم کوری که اروپا و امریکا و ایادی و مزدوران منطقه ای آنها در طول این سال ها پرورش داده اند، تفکیکی میان نظامی و غیر نظامی قایل نیست. برای این دشمن تشنه به خون بشریت، آنچه اصالت دارد ایجاد رعب و وحشت و ریختن خون های بیشتر است.
وضعیت رقت انگیز کسانی که در حملات اخیر بروکسل، عزیزان شان را از دست داده اند، کاملا قابل درک است؛ اما نباید از یاد برد که این وضعیت، سال هاست که در کشورهای اسلامی قربانی تروریزم پرورش یافته و فربه شده به وسیله غرب و مزدوران عبری و عربی آن، جریان دارد؛ کشورهایی که برخلاف بلژيک، هیچگاه کسی بعد از هر انفجار مرگبار، بناهای تاریخی و نمادهای ملی خود را به رنگ پرچم آن، نورپردازی نکرد.
با این حال، حملات مرگبار بروکسل یکبار دیگر، جهان را به یک همبستگی بزرگ فراخواند؛ همبستگی در برابر تروریزم و عوامل تولید و توسعه آن از غرب تا خاور میانه.
در دنیای امروز، دیگر هیچ جای امنی وجود ندارد. هر آن، ممکن است در حفاظت شده ترین اماکن، صدای یک انفجار مرگبار، آرامش میلیون ها انسان را بستاند و کشورهای بسیاری را در شوک فروببرد.
تروریزم نه دوست می شناسد و نه دشمن. آنهایی که به شهروندان شان برای سفر آزادانه به ترکیه و از آنجا به سوریه، اجازه می دادند و تسهیلات فراهم می کردند تا داعش را توانمند کنند، امروز خود در آتش این اقدام ضد انسانی شان، می سوزند؛ هرچند قربانیان اصلی آن، بازهم غیر نظامیانی هستند که هیچ نقشی در سیاست گذاری های کلان ندارند.
ملت های اروپایی باید بیدار شوند و این خواسته را به صورت جدی از رهبران و دولت های شان مطالبه کنند که حمله در بروکسل نباید بر رنج عظیم مردم سوریه بیافزاید یا در عراق و افغانستان، موجبات سلطه بیشتر غرب را فراهم کند. حمله در بروکسل را باید در بروکسل، پاسخ داد و این مهم، فقط از مسیر اصلاح سیاست های تروریست پرورانه ای به دست می آید که با دخالت های نظامی بی ملاحظه در امور داخلی کشورهای مستقل، به خاک و خون کشاندن سرنوشت سیاسی و زندگی جمعی ملت های بی گناه در جهان اسلام و دنباله روی کور و بی هدف از سازمان ها و کشورهای سلطه جو برای تاراج منابع عظیم نفت و گاز کشورهای خاور میانه، موجب تولد و تولید و توسعه تروریزم در ابعاد بین المللی شده است.
پس مطالبه اصلی شهروندان اروپایی و غربی باید اصلاح این سیاست های از بنیاد غلط باشد.
