مذاکرات چهارجانبه صلح، با حضور قدرتهای سیاسی و اقتصادی جهان، نوید تازه ای بود برای مردم افغانستان و انتظار می رفت که برایند این نشستها پیام صلح و ثبات را با خود داشته باشد، اما با نشر اعلامیه ی از سوی گروه طالبان مبنی بر اینکه در نشست رو در رو با دولت هیئتی را نخواهند فرستاد، این امیدواری ها یکبار دیگر به نا امیدی تبدیل شد.
به گزارش خبرگزاری آوا، هرچند سران حکومت وحدت ملی از ابتدای شکل گیری، با تمام اختلافات درونی که داشتند، در امر آوردن صلح اتفاق نظر داشتند و درمدت بیش از یک ونیم سال تلاش کردند تا با مخالفین مسلح کنار آمده و آرامش و ثبات را در تاریخ افغانستان به نام خود رقم بزنند، اما تا هنوز نتیجه ی ملموسی از کارهای خود به دست نیاورده است.
برخی از آگاهان امور سیاسی، ناکامی حکومت وحدت ملی را در آوردن صلح، ناشی از موضع گیریهای ضعیف رهبران سیاسی در برابرمخالفین مسلح دانسته و می گویند: نداشتن خطوط اساسی در روابط بین المللی، و عدم تعریف درست از دشمن، نداشتن برنامه مشخص برای جلب دوستان بین المللی و همچنین کارشکنیهای ستون پنجم درساختار حکومت، سبب شده است که روند صلح در افغانستان با ناکامی مواجه شود.
سید احمد شکیب منتظری، کارشناس مسایل سیاسی و استاد دانشگاه درگفتگو با آوا، دیدگاه ها و حرکتهای حکومت وحدت ملی را در امر آوردن صلح نسبت به حکومت گذشته قویتر دانست و گفت: نظر به ارزیابی های که صورت گرفته است، تفاوت حکومت وحدت ملی با حکومت قبلی این است که حکومت کنونی حداقل توانسته است یک تفاهم میان قدرتهای دنیا شکل بدهد و آنان را در امر حمایت از پروسه افغانستان جذب کند.
به باور او، برای اولین بار مردم شاهد حضور نسبی چین در تامین امنیت افغانستان هستند که این خود یکی از نقطه های قوت این حکومت به شمار می رود اما حرکت حکومت کنونی با درنظرداشت شرایط افغانستان کافی نیست، زیرا هنوز هم یک برنامه مشخص برای جلب دوستان بین المللی و منطقه ای خود ندارد.
به گفته این استاد دانشگاه، تا زمانیکه رهبران سیاسی درگیر اختلافات ذات البینی باشند نمی توانند عملکرد مثبت و بازی های منطقه ای را به نفع خود رقم بزنند.
او گفت که رهبران حکومت وحدت ملی دچار اختلاف در تقسیمات قدرت پنجاه + پنجاه هستند و از طرفی هم نفوذ طالبان در رده های کلان تصمیم گیریهای سیاسی، نظامی امنیتی افغانستان وجود دارد و هیچ کس نمی تواند این مسئله را انکار کند.
اما به گفته آقای منتظری در این میان خواست مردم افغانستان مشخص است و از حکومت می خواهند که درقدم اول از نفوذ گروه طالبان درساختار دولت کم کند.
منتطری تاکید کرد: تقاضای صلح از طالبان و خواهش آتش بست، نقطه های ضعفی است که نشان می دهد گویا دولت افغانستان به سطوه آمده، بنا بر این بهترین راه این خواهد بود که حکومت با طالبان از طریق موضع گیریهای قویتر وارد میدان شوند.
او در ادامه سخنان خود گفت: تمام مشکلات در حقیقت بر می گردد به اینکه نظام افغانستان یکدست نیست و از سوی هم به دلیل نبود شایسته سالاری، تصمیم گیرندگان سواد کافی و درایت لازم را درقبال قضایا ندارند.
ضعف های حکومت وحدت ملی درحالی هر روز اشکار تر می شود و اعتماد مردم نسبت به آن کم می شود که یک اپوزیسیون قوی و قدرت باز دارنده نیز وجود ندارد تا به صورت جدی ضعفها و خطاهای حکومت را نقد کند.
هرچند در این اواخر حزب کنگره ملی به رهبری عبد الطیف پدرام وهمچنین به تازگی جبهه نوین افغانستان به رهبری انورالحق احدی اعلام موجودیت کرده اند، اما به نظر می رسد که اینها آنگونه که باید از جایگاه قوی دربین مردم برخوردارباشند، نیستند.
هرچند آقای انور الحق احدی ساختار جبهه نوین افغانستان را متشکل از اقوام مختلف افغانستان میخواند و آنرا حریف زورمند در برابر حکومت معرفی کرده اما به نظر می رسد که آنهم از پشتبانی لازم مردمی برخوردار نیست.
اما آقای منتظری در پاسخ به اینکه آیا تشکیل جبهات مانند جبهه نوین، درشرایط کنونی افغانستان چقدر می تواند مشکل گشا باشد گفت: اگرچه نوید خوبی است، زیرا هرنظام دموکراتیک به عنوان یک مدل جهانی باید دارای اپوزیسیون باشد اما در افغانستان تا هنوز تجربه نشده است.
به گفته او، هرنظام دموکراتیک اگر تنها حکومت است و اپوزیسیون ندارد به این معنی است که با یک بال حرکت می کند، بنا بر این تجربه یک اپوزیسیون قوی به عنوان رشد و نهادینه شدن دموکراسی در افغانستان یک ضرورت است.
اما به باور منتظری، اینکه این جبهات، به خصوص جبهه نوین افغانستان چقدر کارایی مثبت یا منفی می تواند داشته باشد بستگی به اقدام رهبرانش دارد که آیا اینها برای تخریب نظام کار می کنند و یا حمایت از آن.
این گفته های آقای منتظری درحالی ابراز می شود که روز گذشته آقای انورالحق احدی درسخنان خود تاکید کرد که جبهه نوین افغانستان مخالف نظام افغانستان نیست بلکه با عملکرد حکومت وحدت ملی مخالف است.
آقای احدی همچنان اظهار داشت: نظام افغانستان که شامل وجود استقلال سه قوه دولت، قانون اساسی وسایر موارد میشود مشکل ندارد، اما آنچه امروز مشکل خلق کرده است تصمیمات کور و بی برنامگی رهبران حکومت وحدت ملی می باشد.
به گزارش خبرگزاری آوا، هرچند سران حکومت وحدت ملی از ابتدای شکل گیری، با تمام اختلافات درونی که داشتند، در امر آوردن صلح اتفاق نظر داشتند و درمدت بیش از یک ونیم سال تلاش کردند تا با مخالفین مسلح کنار آمده و آرامش و ثبات را در تاریخ افغانستان به نام خود رقم بزنند، اما تا هنوز نتیجه ی ملموسی از کارهای خود به دست نیاورده است.
برخی از آگاهان امور سیاسی، ناکامی حکومت وحدت ملی را در آوردن صلح، ناشی از موضع گیریهای ضعیف رهبران سیاسی در برابرمخالفین مسلح دانسته و می گویند: نداشتن خطوط اساسی در روابط بین المللی، و عدم تعریف درست از دشمن، نداشتن برنامه مشخص برای جلب دوستان بین المللی و همچنین کارشکنیهای ستون پنجم درساختار حکومت، سبب شده است که روند صلح در افغانستان با ناکامی مواجه شود.
سید احمد شکیب منتظری، کارشناس مسایل سیاسی و استاد دانشگاه درگفتگو با آوا، دیدگاه ها و حرکتهای حکومت وحدت ملی را در امر آوردن صلح نسبت به حکومت گذشته قویتر دانست و گفت: نظر به ارزیابی های که صورت گرفته است، تفاوت حکومت وحدت ملی با حکومت قبلی این است که حکومت کنونی حداقل توانسته است یک تفاهم میان قدرتهای دنیا شکل بدهد و آنان را در امر حمایت از پروسه افغانستان جذب کند.
به باور او، برای اولین بار مردم شاهد حضور نسبی چین در تامین امنیت افغانستان هستند که این خود یکی از نقطه های قوت این حکومت به شمار می رود اما حرکت حکومت کنونی با درنظرداشت شرایط افغانستان کافی نیست، زیرا هنوز هم یک برنامه مشخص برای جلب دوستان بین المللی و منطقه ای خود ندارد.
به گفته این استاد دانشگاه، تا زمانیکه رهبران سیاسی درگیر اختلافات ذات البینی باشند نمی توانند عملکرد مثبت و بازی های منطقه ای را به نفع خود رقم بزنند.
او گفت که رهبران حکومت وحدت ملی دچار اختلاف در تقسیمات قدرت پنجاه + پنجاه هستند و از طرفی هم نفوذ طالبان در رده های کلان تصمیم گیریهای سیاسی، نظامی امنیتی افغانستان وجود دارد و هیچ کس نمی تواند این مسئله را انکار کند.
اما به گفته آقای منتظری در این میان خواست مردم افغانستان مشخص است و از حکومت می خواهند که درقدم اول از نفوذ گروه طالبان درساختار دولت کم کند.
منتطری تاکید کرد: تقاضای صلح از طالبان و خواهش آتش بست، نقطه های ضعفی است که نشان می دهد گویا دولت افغانستان به سطوه آمده، بنا بر این بهترین راه این خواهد بود که حکومت با طالبان از طریق موضع گیریهای قویتر وارد میدان شوند.
او در ادامه سخنان خود گفت: تمام مشکلات در حقیقت بر می گردد به اینکه نظام افغانستان یکدست نیست و از سوی هم به دلیل نبود شایسته سالاری، تصمیم گیرندگان سواد کافی و درایت لازم را درقبال قضایا ندارند.
ضعف های حکومت وحدت ملی درحالی هر روز اشکار تر می شود و اعتماد مردم نسبت به آن کم می شود که یک اپوزیسیون قوی و قدرت باز دارنده نیز وجود ندارد تا به صورت جدی ضعفها و خطاهای حکومت را نقد کند.
هرچند در این اواخر حزب کنگره ملی به رهبری عبد الطیف پدرام وهمچنین به تازگی جبهه نوین افغانستان به رهبری انورالحق احدی اعلام موجودیت کرده اند، اما به نظر می رسد که اینها آنگونه که باید از جایگاه قوی دربین مردم برخوردارباشند، نیستند.
هرچند آقای انور الحق احدی ساختار جبهه نوین افغانستان را متشکل از اقوام مختلف افغانستان میخواند و آنرا حریف زورمند در برابر حکومت معرفی کرده اما به نظر می رسد که آنهم از پشتبانی لازم مردمی برخوردار نیست.
اما آقای منتظری در پاسخ به اینکه آیا تشکیل جبهات مانند جبهه نوین، درشرایط کنونی افغانستان چقدر می تواند مشکل گشا باشد گفت: اگرچه نوید خوبی است، زیرا هرنظام دموکراتیک به عنوان یک مدل جهانی باید دارای اپوزیسیون باشد اما در افغانستان تا هنوز تجربه نشده است.
به گفته او، هرنظام دموکراتیک اگر تنها حکومت است و اپوزیسیون ندارد به این معنی است که با یک بال حرکت می کند، بنا بر این تجربه یک اپوزیسیون قوی به عنوان رشد و نهادینه شدن دموکراسی در افغانستان یک ضرورت است.
اما به باور منتظری، اینکه این جبهات، به خصوص جبهه نوین افغانستان چقدر کارایی مثبت یا منفی می تواند داشته باشد بستگی به اقدام رهبرانش دارد که آیا اینها برای تخریب نظام کار می کنند و یا حمایت از آن.
این گفته های آقای منتظری درحالی ابراز می شود که روز گذشته آقای انورالحق احدی درسخنان خود تاکید کرد که جبهه نوین افغانستان مخالف نظام افغانستان نیست بلکه با عملکرد حکومت وحدت ملی مخالف است.
آقای احدی همچنان اظهار داشت: نظام افغانستان که شامل وجود استقلال سه قوه دولت، قانون اساسی وسایر موارد میشود مشکل ندارد، اما آنچه امروز مشکل خلق کرده است تصمیمات کور و بی برنامگی رهبران حکومت وحدت ملی می باشد.
