یک سناتور ارشد حزب دموکرات، گفته است نمی تواند از توافق هسته‌ای جهان با ایران حمایت کند.
چاک شومر؛ سناتور دموکرات از نیویارک، گفته است که مفاد این توافق مانع از دسترسی ایران به اسلحه اتمی نمی‌شود.
او ضمن نامناسب و ناکافی دانستن توافق اخیر گفت به جای آن "بهتر است تحریم های امریکایی برجای بماند و تشدید شود، تحریم‌های ثانوی در مورد کشورهایی که این تحریم ها را نادیده می گیرند اعمال گردد و آنگاه راه دیپلماسی، ولو دشوار، یکبار دیگر پیموده شود."
چاک شومر نخستین عضو دموکرات سنای امریکاست که رسما قصد خود به مخالفت با توافق هسته‌ای را اعلام می‌کند. پیشتر، الیوت انگل؛ عضو دموکرات مجلس نمایندگان امریکا که او هم مانند شومر یک یهودی است، گفته بود که به این توافق رای منفی خواهد داد.
در برابر، جان کری، وزیر خارجه امریکا گفته که امریکا در صورت نفی این توافق، حمایت جهانی و توان وضع تحریم را از دست خواهد داد و حتی نخواهد توانست برنامه هسته‌ای ایران را بازرسی کند.
کارشناسان هم تایید می کنند که بدون هیچ تردیدی، اعلام موضع این سناتور امریکایی از حزب دموکرات می تواند برگ برنده ای در دست تندروهای جمهوری خواه مخالف توافق هسته ای قدرت های جهانی با ایران باشد.
در شرایطی که هر اظهار نظر و اعلام موضع مقام های امریکایی در مورد این توافق به سهم خود مهم و تعیین کننده است، موضع گیری این عضو دموکرات سنای امریکا نیز اهمیت خود را دارد؛ زیرا در فضایی که جمهوری خواهان به آرای دست کم یک پنجم از اعضای دموکرات مجالس سنا و نمایندگان امریکا برای رد توافق اتمی ایران و جهان، چشم دوخته اند، رأی منفی یک سناتور ارشد د موکرات بسیار مهم است.
این موضع گیری دست کم از این نظر، اهمیت دارد که این فرد یک دموکرات است و در وضعیتی که همه جمهوری خواهان و تندروهای عضو کنگره امریکا بر علیه تصمیم کاخ سفید، صف بسته اند و مدام در برابر توافق اتمی با ایران، ساز مخالف می زنند، انتظار نمی رود دست کم به لحاظ عصبیت های سیاسی و حزبی هم که شده، هیچ عضو دموکرات مجلس سنا یا نمایندگان امریکا با این توافق مخالفت کند و در برابر دیگر هم حزبی های خود در کاخ سفید و وزارت خارجه امریکا بایستد؛ اما به رغم این انتظارها، سناتور شومر این کار را کرده و در واقع، برخلاف جریان آب شنا کرده است.
اما چرا نباید انتظار داشت که هیچیک از اعضای حزب دموکرات امریکا که رییس جمهوری امریکا هم عضو این حزب است نسبت به توافق اتمی با ایران، نظر منفی داشته باشد؟
طرح این سؤال فارغ از هر گونه عصبیتی می تواند موضع کاخ سفید در جنگ شدید قدرت میان جمهوری خواهان و دموکرات های امریکایی و جایگاه رییس جمهوری امریکا در صف آرایی تاریخی کاخ سفید و کنگره امریکا را مشخص کند.
به تعبیر دیگر، پاسخ این سؤال می تواند روشن کند که سرانجام در نبرد جاری در پایتخت امریکا، تندروهای مخالف تصمیم کاخ سفید و توافق اتمی با ایران، برنده خواهند شد یانه.
تندروها شامل طیف وسیعی از نمایندگان جمهوری خواه مجلس های سنا و نمایندگان امریکا، لابی قدرتمند اسراییل، جامعه یهودیان امریکا، سازمان ها و گروه های فشار طرفدار جنگ، نخست وزیر رژیم اسراییل و حلقه افراطیون متعلق به او و نیز رژیم های عرب منطقه است.
واقعیت این است که در تنش هایی شبیه این، برای امریکایی ها خیلی مهم است که یهود و یهودیت در کدامیک از اطراف دعوا جای دارد.
یهودیان امریکا پیش از آنکه امریکایی و وفادار به اصول ملی گرایی امریکا باشند اسراییلی اند و در هر دعوای مرتبط با ایران نیز یهودی ها قاعدتا رأی و نظر شان منفی است.
با این حساب، چاک شومر نیز پیش از آنکه دموکرات باشد یک یهودی است و این او را نسبت به هر عامل دیگر به اتخاذ موضع منفی در برابر توافق اتمی با ایران، ترغیب می کند.
بهانه ای که او برای مخالفتش با توافق اتمی ایران مطرح می کند نیز از اساس، بی بنیاد است و مهم تر از ملاحظات او، واکنش وزیر خارجه امریکا در خصوص تبعات مخالفت تندروها با این توافق و هزینه ای که این مخالفت بر امریکا تحمیل می کند، واقعیت دارد و جدی است؛ اما برای یک یهودی، مخالفت با هر مساله مرتبط با ایران، نیاز به هیچ دلیل و بهانه ای ندارد.
اما نباید تصور کرد که پیوستن شومر از اردوگاه دموکرات به اردوگاه تندروها، موجب برنده شدن آنها در این نبرد خواهد شد؛ زیرا همه دموکرات های امریکایی یهودی نیستند و صرف نظر از استفاده تبلیغاتی وسیعی که لابی اسراییل از این خبر خواهد کرد، آقای شومر نیز در نهایت، یک نفر است و یک نفر فقط یک رأی دارد.
چاک شومر؛ سناتور دموکرات از نیویارک، گفته است که مفاد این توافق مانع از دسترسی ایران به اسلحه اتمی نمی‌شود.
او ضمن نامناسب و ناکافی دانستن توافق اخیر گفت به جای آن "بهتر است تحریم های امریکایی برجای بماند و تشدید شود، تحریم‌های ثانوی در مورد کشورهایی که این تحریم ها را نادیده می گیرند اعمال گردد و آنگاه راه دیپلماسی، ولو دشوار، یکبار دیگر پیموده شود."
چاک شومر نخستین عضو دموکرات سنای امریکاست که رسما قصد خود به مخالفت با توافق هسته‌ای را اعلام می‌کند. پیشتر، الیوت انگل؛ عضو دموکرات مجلس نمایندگان امریکا که او هم مانند شومر یک یهودی است، گفته بود که به این توافق رای منفی خواهد داد.
در برابر، جان کری، وزیر خارجه امریکا گفته که امریکا در صورت نفی این توافق، حمایت جهانی و توان وضع تحریم را از دست خواهد داد و حتی نخواهد توانست برنامه هسته‌ای ایران را بازرسی کند.
کارشناسان هم تایید می کنند که بدون هیچ تردیدی، اعلام موضع این سناتور امریکایی از حزب دموکرات می تواند برگ برنده ای در دست تندروهای جمهوری خواه مخالف توافق هسته ای قدرت های جهانی با ایران باشد.
در شرایطی که هر اظهار نظر و اعلام موضع مقام های امریکایی در مورد این توافق به سهم خود مهم و تعیین کننده است، موضع گیری این عضو دموکرات سنای امریکا نیز اهمیت خود را دارد؛ زیرا در فضایی که جمهوری خواهان به آرای دست کم یک پنجم از اعضای دموکرات مجالس سنا و نمایندگان امریکا برای رد توافق اتمی ایران و جهان، چشم دوخته اند، رأی منفی یک سناتور ارشد د موکرات بسیار مهم است.
این موضع گیری دست کم از این نظر، اهمیت دارد که این فرد یک دموکرات است و در وضعیتی که همه جمهوری خواهان و تندروهای عضو کنگره امریکا بر علیه تصمیم کاخ سفید، صف بسته اند و مدام در برابر توافق اتمی با ایران، ساز مخالف می زنند، انتظار نمی رود دست کم به لحاظ عصبیت های سیاسی و حزبی هم که شده، هیچ عضو دموکرات مجلس سنا یا نمایندگان امریکا با این توافق مخالفت کند و در برابر دیگر هم حزبی های خود در کاخ سفید و وزارت خارجه امریکا بایستد؛ اما به رغم این انتظارها، سناتور شومر این کار را کرده و در واقع، برخلاف جریان آب شنا کرده است.
اما چرا نباید انتظار داشت که هیچیک از اعضای حزب دموکرات امریکا که رییس جمهوری امریکا هم عضو این حزب است نسبت به توافق اتمی با ایران، نظر منفی داشته باشد؟
طرح این سؤال فارغ از هر گونه عصبیتی می تواند موضع کاخ سفید در جنگ شدید قدرت میان جمهوری خواهان و دموکرات های امریکایی و جایگاه رییس جمهوری امریکا در صف آرایی تاریخی کاخ سفید و کنگره امریکا را مشخص کند.
به تعبیر دیگر، پاسخ این سؤال می تواند روشن کند که سرانجام در نبرد جاری در پایتخت امریکا، تندروهای مخالف تصمیم کاخ سفید و توافق اتمی با ایران، برنده خواهند شد یانه.
تندروها شامل طیف وسیعی از نمایندگان جمهوری خواه مجلس های سنا و نمایندگان امریکا، لابی قدرتمند اسراییل، جامعه یهودیان امریکا، سازمان ها و گروه های فشار طرفدار جنگ، نخست وزیر رژیم اسراییل و حلقه افراطیون متعلق به او و نیز رژیم های عرب منطقه است.
واقعیت این است که در تنش هایی شبیه این، برای امریکایی ها خیلی مهم است که یهود و یهودیت در کدامیک از اطراف دعوا جای دارد.
یهودیان امریکا پیش از آنکه امریکایی و وفادار به اصول ملی گرایی امریکا باشند اسراییلی اند و در هر دعوای مرتبط با ایران نیز یهودی ها قاعدتا رأی و نظر شان منفی است.
با این حساب، چاک شومر نیز پیش از آنکه دموکرات باشد یک یهودی است و این او را نسبت به هر عامل دیگر به اتخاذ موضع منفی در برابر توافق اتمی با ایران، ترغیب می کند.
بهانه ای که او برای مخالفتش با توافق اتمی ایران مطرح می کند نیز از اساس، بی بنیاد است و مهم تر از ملاحظات او، واکنش وزیر خارجه امریکا در خصوص تبعات مخالفت تندروها با این توافق و هزینه ای که این مخالفت بر امریکا تحمیل می کند، واقعیت دارد و جدی است؛ اما برای یک یهودی، مخالفت با هر مساله مرتبط با ایران، نیاز به هیچ دلیل و بهانه ای ندارد.
اما نباید تصور کرد که پیوستن شومر از اردوگاه دموکرات به اردوگاه تندروها، موجب برنده شدن آنها در این نبرد خواهد شد؛ زیرا همه دموکرات های امریکایی یهودی نیستند و صرف نظر از استفاده تبلیغاتی وسیعی که لابی اسراییل از این خبر خواهد کرد، آقای شومر نیز در نهایت، یک نفر است و یک نفر فقط یک رأی دارد.
