سازمان پزشکان بدون مرز می‌گوید تصور اینکه حمله ماه گذشته جنگنده‌های امریکایی به شفاخانه این سازمان در قندوز اشتباه بوده، دشوار است.
آقای استوک روز پنجشنبه به مناسبت انتشار گزارش بررسی‌های داخلی سازمان پزشکان بدون مرز در مورد این حمله در کابل گفت:"وقتی از داخل شفاخانه نگاه می‌کنیم، این حمله عمدی و به قصد کشتن و نابود کردن انجام شده است؛ اما نمی‌دانیم چرا. ما از آنچه در کابین جنگنده‌های امریکایی و زنجیره فرماندهی نظامیان افغان و امریکایی گذشته است، بی‌خبریم."
در گزارش این سازمان گفته شده که هواپیماهای امریکایی به کارمندان و بیمارانی که پس از حمله اول از این شفاخانه فرار می‌کردند، شلیک کردند.
به گفته این سازمان در این حمله ۳۰ نفر جان خود را از دست دادند که از میان آنها ۱۳ کارمند این نهاد و ۱۰ بیمار شناسایی شده‌اند و هویت ۷ نفر دیگر به دلیل شدت سوختگی در این مرحله قابل تشخیص نبوده است.
پزشکان بدون مرز پیشتر حمله هوایی به شفاخانه خود در قندوز را جنایت جنگی خوانده بود.
کارشناسان هم ضمن تایید اظهارات این مقام سازمان پزشکان بدون مرز می گویند که آنچه در جریان حمله نیروهای هوایی امریکا در شفاخانه این سازمان در قندوز رخ داد براساس هیچ منطقی قابل توجیه نیست.
این سازمان بارها تاکید کرده است که پیش از این حمله در جریان جنگ قندوز، اطلاعات دقیقی در مورد موقعیت این شفاخانه به نیروهای ناتو داده است و از جانب دیگر، پرچم این سازمان بر فراز ساختمان این مرکز بهداشتی و درمانی، قرار داشته است.
با این حساب، هیچ توجیهی برای حمله ای چنین مهیب و مرگبار به این مرکز وجود ندارد.
از جانب دیگر، تمامی نشانه ها حاکی از آن است که این حمله کاملا عمدی، برنامه ریزی شده و با اطلاع دقیق قبلی بوده است؛ بنابراین، توجیه «اشتباهی» بودن این حمله هم از اساس بی بنیاد و غیر قابل قبول است.
سازمان پزشکان بدون مرز در گزارش داخلی خود که به تازگی منتشر کرده گفته است که نیروهای امریکایی، دو روز پیش از حمله به شفاخانه این سازمان در قندوز، نسبت به آن، خواستار اطلاعات شده و از حضور نیروهای طالبان در آن سؤال کرده بودند.
سازمان پزشکان بدون مرز گفته است که در این شفاخانه هم زخمی های طالبان، مداوا می شوند، هم نیروهای امنیتی و هم مردم غیر نظامی.
بر اساس کنوانسیون های بین المللی، زخمی های جنگ تا زمانی که تحت عملیات درمانی قرار دارند، غیر نظامی محسوب می شوند و حمله به آنها به مثابه «جنایت جنگی» است.
با این حساب، نیروهای امریکایی در حمله به شفاخانه شهر قندوز، مرتکب یک «جنایت جنگی اشتباهی» شده اند! آیا چنین چیزی امکان پذیر است؟!
از جانب دیگر، پس از این حمله، گزارش هایی منتشر شد مبنی بر اینکه نیروهای امریکا با ورود به ساختمان خراب شده شفاخانه پزشکان بدون مرز، اسناد و شواهد مربوط به این حمله را با خود برده اند.
بنابراین، چگونه می توان هنوز باور داشت که این حمله عمدی نبوده و یک جنایت جنگی محسوب نمی شود؟
این پرسش ها و ده ها سؤال دیگر از این نوع، از دید کارشناسان امور، همگی نشانگر آن است که در قندوز، جنایت هولناک عمدی و ضد بشری رخ داده که مسؤول مستقیم آن نیروهایی هستند که دستور انجام عملیات را صادر کرده و به آن مبادرت ورزیده اند.
نکته ای که در این میان باید مورد توجه قرار گیرد و کمتر به آن پرداخته می شود این است که این فقط سازمان پزشکان بدون مرز نیست که باید پیگیر این جنایت عمدی و ضد بشری باشد. دولت افغانستان و نهادهای حقوقی و قضایی کشور نیز باید به صورت جدی به این رویداد توجه می کردند و عوامل این جنایت تکان دهنده را مورد پیگرد قضایی قرار می دادند؛ زیرا در این حمله، شهروندان افغانستان به صورت فجیعی قربانی شدند و شماری از آنها در شرایطی بسیار رقت انگیز، کاملا در آتش سوختند.
بنابراین، برای دادخواهی از جنایت قندوز، نیاز به یک اقدام جدی از سوی دولت، نهادهای مدنی و سازمان های حقوق بشری است. این جای شگفتی دارد که این مراجع در این خصوص، با سکوت و بی تفاوتی برخورد کردند و به آسانی از کنار آن گذشتند.
آقای استوک روز پنجشنبه به مناسبت انتشار گزارش بررسی‌های داخلی سازمان پزشکان بدون مرز در مورد این حمله در کابل گفت:"وقتی از داخل شفاخانه نگاه می‌کنیم، این حمله عمدی و به قصد کشتن و نابود کردن انجام شده است؛ اما نمی‌دانیم چرا. ما از آنچه در کابین جنگنده‌های امریکایی و زنجیره فرماندهی نظامیان افغان و امریکایی گذشته است، بی‌خبریم."
در گزارش این سازمان گفته شده که هواپیماهای امریکایی به کارمندان و بیمارانی که پس از حمله اول از این شفاخانه فرار می‌کردند، شلیک کردند.
به گفته این سازمان در این حمله ۳۰ نفر جان خود را از دست دادند که از میان آنها ۱۳ کارمند این نهاد و ۱۰ بیمار شناسایی شده‌اند و هویت ۷ نفر دیگر به دلیل شدت سوختگی در این مرحله قابل تشخیص نبوده است.
پزشکان بدون مرز پیشتر حمله هوایی به شفاخانه خود در قندوز را جنایت جنگی خوانده بود.
کارشناسان هم ضمن تایید اظهارات این مقام سازمان پزشکان بدون مرز می گویند که آنچه در جریان حمله نیروهای هوایی امریکا در شفاخانه این سازمان در قندوز رخ داد براساس هیچ منطقی قابل توجیه نیست.
این سازمان بارها تاکید کرده است که پیش از این حمله در جریان جنگ قندوز، اطلاعات دقیقی در مورد موقعیت این شفاخانه به نیروهای ناتو داده است و از جانب دیگر، پرچم این سازمان بر فراز ساختمان این مرکز بهداشتی و درمانی، قرار داشته است.
با این حساب، هیچ توجیهی برای حمله ای چنین مهیب و مرگبار به این مرکز وجود ندارد.
از جانب دیگر، تمامی نشانه ها حاکی از آن است که این حمله کاملا عمدی، برنامه ریزی شده و با اطلاع دقیق قبلی بوده است؛ بنابراین، توجیه «اشتباهی» بودن این حمله هم از اساس بی بنیاد و غیر قابل قبول است.
سازمان پزشکان بدون مرز در گزارش داخلی خود که به تازگی منتشر کرده گفته است که نیروهای امریکایی، دو روز پیش از حمله به شفاخانه این سازمان در قندوز، نسبت به آن، خواستار اطلاعات شده و از حضور نیروهای طالبان در آن سؤال کرده بودند.
سازمان پزشکان بدون مرز گفته است که در این شفاخانه هم زخمی های طالبان، مداوا می شوند، هم نیروهای امنیتی و هم مردم غیر نظامی.
بر اساس کنوانسیون های بین المللی، زخمی های جنگ تا زمانی که تحت عملیات درمانی قرار دارند، غیر نظامی محسوب می شوند و حمله به آنها به مثابه «جنایت جنگی» است.
با این حساب، نیروهای امریکایی در حمله به شفاخانه شهر قندوز، مرتکب یک «جنایت جنگی اشتباهی» شده اند! آیا چنین چیزی امکان پذیر است؟!
از جانب دیگر، پس از این حمله، گزارش هایی منتشر شد مبنی بر اینکه نیروهای امریکا با ورود به ساختمان خراب شده شفاخانه پزشکان بدون مرز، اسناد و شواهد مربوط به این حمله را با خود برده اند.
بنابراین، چگونه می توان هنوز باور داشت که این حمله عمدی نبوده و یک جنایت جنگی محسوب نمی شود؟
این پرسش ها و ده ها سؤال دیگر از این نوع، از دید کارشناسان امور، همگی نشانگر آن است که در قندوز، جنایت هولناک عمدی و ضد بشری رخ داده که مسؤول مستقیم آن نیروهایی هستند که دستور انجام عملیات را صادر کرده و به آن مبادرت ورزیده اند.
نکته ای که در این میان باید مورد توجه قرار گیرد و کمتر به آن پرداخته می شود این است که این فقط سازمان پزشکان بدون مرز نیست که باید پیگیر این جنایت عمدی و ضد بشری باشد. دولت افغانستان و نهادهای حقوقی و قضایی کشور نیز باید به صورت جدی به این رویداد توجه می کردند و عوامل این جنایت تکان دهنده را مورد پیگرد قضایی قرار می دادند؛ زیرا در این حمله، شهروندان افغانستان به صورت فجیعی قربانی شدند و شماری از آنها در شرایطی بسیار رقت انگیز، کاملا در آتش سوختند.
بنابراین، برای دادخواهی از جنایت قندوز، نیاز به یک اقدام جدی از سوی دولت، نهادهای مدنی و سازمان های حقوق بشری است. این جای شگفتی دارد که این مراجع در این خصوص، با سکوت و بی تفاوتی برخورد کردند و به آسانی از کنار آن گذشتند.
