ارتش پاکستان روز دوشنبه اعلام کرد که فرماندهان ارشد افغانستان و پاکستان مذاکرات درباره مسائل امنیتی را آغاز کرده و بر مساله مدیریت مرزی در آستانه افزایش همکاری ها در مقابله با تروریزم متمرکز شده اند.
به گزارش خبرگزاری شینهوا، جنرال شفیق فضلی؛ فرمانده پولیس مرزی افغانستان رهبری هیات ۱۰ نفری را در مذاکرات با همتای پاکستانی خود بر عهده دارد.
جنرال فضلی به همراه جنرال شیرعلی شهریار و هشت تن دیگر از مقامات پولیس مرزی روز یکشنبه برای یک سفر رسمی پنج روزه وارد پاکستان شده اند.
ارتش پاکستان در بیانیه ای گفت: در جریان این مذاکرات درباره مسائل مربوط به امنیت مرزی گفتگو خواهد شد.
این مذاکرات از دید صاحب نظران، می تواند یک گام مقدماتی اما مهم و سرنوشت ساز در روند همکاری های تازه دو کشور همسایه در امر مبارزه با تروریزم، محسوب شود.
اگر اراده ای در دوطرف برای ادامه همکاری های امنیتی وجود داشته باشد، گفتگو و رایزنی بر سر امنیت مناطق دو سوی سرحد و اعمال کنترل شدیدتر بر آمد و شدهای مرزی، نخستین اقدامی است که باید انجام شود.
به گزارش خبرگزاری آوا، مقامات امنیتی افغانستان قصد دارند از برخی مناطق و مراکز نظامی پاکستان نیز دیدن کنند.
مقامات امنیتی افغانستان چند روز پس از آن وارد اسلام‌آباد شدند که دو تن از فرماندهان ارشد اردوی پاکستان به افغانستان سفر کرده و درباره همکاری میان این نیروهای امنیتی با هدف مدیریت مؤثر مرزی مذاکره کرده بودند.
پاکستان و افغانستان دارای ۲۵۰۰ کیلومتر مرز مشترک هستند و شبه‌نظامیان به صورت مرتب از مناطق صعب‌العبور برای گذر از مرز در مواقعی که نیروهای امنیتی عملیات‌هایی را علیه آنها در طرف دیگر مرز به راه می‌اندازند، سوءاستفاده می‌کنند.
بنابراین به باور کارشناسان، یکی از مسایل عمده برای تامین امنیت در دو سوی سرحد، هماهنگ سازی عملیات های نظامی میان نیروهای امنیتی دو کشور، بر ضد شورشیان است.
در گذشته به دلیل نبود این هماهنگی، زمانی که ارتش افغانستان دست به عملیات می زد شورشیان به آنسوی مرز فرار می کردند و وقتی ارتش پاکستان، دست به عملیاتی مشابه می زد، آنها با عبور از مناطق کوهستانی و غیر قابل کنترل مرزی، به افغانستان پناه می آوردند. این امر، سبب بروز تنش در روابط دو کشور نیز می شد؛ زیرا هریک از طرفین، دیگری را به پناه دادن به شورشیان متهم می کرد و این به یک معضل جدی در روابط دو کشور تبدیل شده و سبب بروز تنش، سوء ظن و بی اعتمادی میان دوطرف می شد.
در حال حاضر هر دو کشور تصمیم گرفته اند؛ تا هنگامی که می خواهند عملیات امنیتی را در طرف خود آغاز کنند با یکدیگر هماهنگ شوند؛ تا مانع تلاش شبه نظامیان برای ورود به طرف دیگر مرز شوند.
ارتش پاکستان با طالبان و دیگر گروه‌های شبه نظامی در منطقه قبیله‌نشین وزیرستان شمالی مبارزه می‌کند و نیروهای افغانستان در حال مبارزه با طالبان در منطقه دانگام در ولایت کنر هستند.
کارشناسان می گویند که اگر این نشست ها و مراودات مقام های امنیتی استمرار پیدا کند، در آینده شاهد گسترش سطح همکاری ها برای مبارزه با تروریزم خواهیم بود؛ البته اگر دست کم طرف پاکستانی به این جمع بندی برسد که حمایت از تروریزم دیگر نمی تواند اهرم امن و مناسبی برای رسیدن به اهداف و منافع خود در افغانستان باشد.
دو طرف همچنین به عنوان افزایش همکاری های نظامی خود تصمیم گرفته اند دو مرکز هماهنگی را در مرز بین دو کشور افتتاح کنند؛ تا تبادل اطلاعات کرده و بر عبور غیرقانونی مرزی طالبان و دیگر شبه نظامیان از نزدیک نظارت کند.
ایجاد این مراکز هماهنگی، دست کم در کوتاه مدت این امید را تقویت می کند که واقعا عزمی راسخ و جدی وجود دارد که دوطرف را در امر امنیت مرزها و جلوگیری از آمد و شد تروریست ها، در کنار هم قرار دهد.
پیش از این، مرزهای میان دو کشور، بدون نیاز به ویزا و روادید به روی شهروندان دو همسایه باز بود و همین مساله نیز به باور کارشناسان، زمینه را برای عبور و مرور آسان و بی درد سر تروریست ها به دو کشور فراهم می کرد.
در این میان نباید از یاد برد که ادامه این همکاری ها، بیشتر به نفع افغانستان است؛ زیرا در طول این سال ها، این افغانستان بوده که بیشترین آسیب را از تروریزم پاکستانی متحمل شده است. شاید با توجه به همین اهمیت است که وزارت امور داخله افغانستان سفر مسؤولان امنیتی افغان به پاکستان را برای ایجاد هماهنگی میان نظامیان دو کشور و مبارزه با تروریزم در امتداد خط دیورند مهم می داند.
صدیق صدیقی؛ سخنگوی این وزارت روز دوشنبه سفر مسؤولان امنیتی افغان به پاکستان را مهم و بخشی از تلاش های حکومت افغانستان برای تحقق امنیت در کشور خواند.
صدیقی گفت:"این تلاش ها بدون شک می تواند بسیار مفید بوده و باعث تقویت هماهنگی و ایجاد روابط خوب میان نظامیان دو کشور گردد، به خصوص برای ما بسیار مهم است؛ به خاطری که ثبات کشور ما همواره از آنسوی خط دیورند مورد تهدید قرار داشته امیدوار هستیم بالاخره روزی شود که ثبات ما توسط گروه های تروریستی که در آنسوی خط دیورند است تهدید نشود."
به این ترتیب، از این گفتگوها بیشترین چشمداشت را افغانستان دارد. در این میان به عقیده کارشناسان، حمله خونین چندی پیش بر یک مکتب نظامی در پیشاور، برای افغانستان این فرصت را فراهم کرده است؛ تا جنرال های تصمیم گیرنده پاکستانی را متقاعد کنند که مبارزه با تروریزم و امنیت مرزها یک نیاز دوجانبه و دارای فواید مشترک است.
همچنین گفته می شود که هفته گذشته تعدادی از مسؤولان امنیتی پاکستان نیز به افغانستان سفر کرده و در یک جلسه سه جانبه در ولایت ننگرهار با مسؤولان قطعات سرحدی افغان و برخی از نمایندگان ناتو شرکت کرده اند.
وزارت داخله می گوید که در این نشست بیشتر روی ایجاد هماهنگی و مبارزه مشترک با تروریست ها در سرحد میان دو کشور بحث شده است.
ناظران می گویند که تصور می شود با تشکیل حکومت وحدت ملی در افغانستان، روابط نزدیکی میان دو کشور همسایه برقرار شده و خوش بینی ها در اسلام آباد نسبت به آینده رابطه با کابل، تقویت شده است.
این در حالی است که رییس جمهور کرزی به رغم آنکه حدود ۲۰ بار به پاکستان سفر کرد؛ اما با اتخاذ موضع گیری های تند و احساسی و نیز تلاش برای نزدیک شدن به هند، بی اعتمادی و خشم اسلام آباد را برانگیخت و در نهایت، روند پرهزینه صلح وی نیز هرگز به سرانجام نرسید.
به گزارش خبرگزاری شینهوا، جنرال شفیق فضلی؛ فرمانده پولیس مرزی افغانستان رهبری هیات ۱۰ نفری را در مذاکرات با همتای پاکستانی خود بر عهده دارد.
جنرال فضلی به همراه جنرال شیرعلی شهریار و هشت تن دیگر از مقامات پولیس مرزی روز یکشنبه برای یک سفر رسمی پنج روزه وارد پاکستان شده اند.
ارتش پاکستان در بیانیه ای گفت: در جریان این مذاکرات درباره مسائل مربوط به امنیت مرزی گفتگو خواهد شد.
این مذاکرات از دید صاحب نظران، می تواند یک گام مقدماتی اما مهم و سرنوشت ساز در روند همکاری های تازه دو کشور همسایه در امر مبارزه با تروریزم، محسوب شود.
اگر اراده ای در دوطرف برای ادامه همکاری های امنیتی وجود داشته باشد، گفتگو و رایزنی بر سر امنیت مناطق دو سوی سرحد و اعمال کنترل شدیدتر بر آمد و شدهای مرزی، نخستین اقدامی است که باید انجام شود.
به گزارش خبرگزاری آوا، مقامات امنیتی افغانستان قصد دارند از برخی مناطق و مراکز نظامی پاکستان نیز دیدن کنند.
مقامات امنیتی افغانستان چند روز پس از آن وارد اسلام‌آباد شدند که دو تن از فرماندهان ارشد اردوی پاکستان به افغانستان سفر کرده و درباره همکاری میان این نیروهای امنیتی با هدف مدیریت مؤثر مرزی مذاکره کرده بودند.
پاکستان و افغانستان دارای ۲۵۰۰ کیلومتر مرز مشترک هستند و شبه‌نظامیان به صورت مرتب از مناطق صعب‌العبور برای گذر از مرز در مواقعی که نیروهای امنیتی عملیات‌هایی را علیه آنها در طرف دیگر مرز به راه می‌اندازند، سوءاستفاده می‌کنند.
بنابراین به باور کارشناسان، یکی از مسایل عمده برای تامین امنیت در دو سوی سرحد، هماهنگ سازی عملیات های نظامی میان نیروهای امنیتی دو کشور، بر ضد شورشیان است.
در گذشته به دلیل نبود این هماهنگی، زمانی که ارتش افغانستان دست به عملیات می زد شورشیان به آنسوی مرز فرار می کردند و وقتی ارتش پاکستان، دست به عملیاتی مشابه می زد، آنها با عبور از مناطق کوهستانی و غیر قابل کنترل مرزی، به افغانستان پناه می آوردند. این امر، سبب بروز تنش در روابط دو کشور نیز می شد؛ زیرا هریک از طرفین، دیگری را به پناه دادن به شورشیان متهم می کرد و این به یک معضل جدی در روابط دو کشور تبدیل شده و سبب بروز تنش، سوء ظن و بی اعتمادی میان دوطرف می شد.
در حال حاضر هر دو کشور تصمیم گرفته اند؛ تا هنگامی که می خواهند عملیات امنیتی را در طرف خود آغاز کنند با یکدیگر هماهنگ شوند؛ تا مانع تلاش شبه نظامیان برای ورود به طرف دیگر مرز شوند.
ارتش پاکستان با طالبان و دیگر گروه‌های شبه نظامی در منطقه قبیله‌نشین وزیرستان شمالی مبارزه می‌کند و نیروهای افغانستان در حال مبارزه با طالبان در منطقه دانگام در ولایت کنر هستند.
کارشناسان می گویند که اگر این نشست ها و مراودات مقام های امنیتی استمرار پیدا کند، در آینده شاهد گسترش سطح همکاری ها برای مبارزه با تروریزم خواهیم بود؛ البته اگر دست کم طرف پاکستانی به این جمع بندی برسد که حمایت از تروریزم دیگر نمی تواند اهرم امن و مناسبی برای رسیدن به اهداف و منافع خود در افغانستان باشد.
دو طرف همچنین به عنوان افزایش همکاری های نظامی خود تصمیم گرفته اند دو مرکز هماهنگی را در مرز بین دو کشور افتتاح کنند؛ تا تبادل اطلاعات کرده و بر عبور غیرقانونی مرزی طالبان و دیگر شبه نظامیان از نزدیک نظارت کند.
ایجاد این مراکز هماهنگی، دست کم در کوتاه مدت این امید را تقویت می کند که واقعا عزمی راسخ و جدی وجود دارد که دوطرف را در امر امنیت مرزها و جلوگیری از آمد و شد تروریست ها، در کنار هم قرار دهد.
پیش از این، مرزهای میان دو کشور، بدون نیاز به ویزا و روادید به روی شهروندان دو همسایه باز بود و همین مساله نیز به باور کارشناسان، زمینه را برای عبور و مرور آسان و بی درد سر تروریست ها به دو کشور فراهم می کرد.
در این میان نباید از یاد برد که ادامه این همکاری ها، بیشتر به نفع افغانستان است؛ زیرا در طول این سال ها، این افغانستان بوده که بیشترین آسیب را از تروریزم پاکستانی متحمل شده است. شاید با توجه به همین اهمیت است که وزارت امور داخله افغانستان سفر مسؤولان امنیتی افغان به پاکستان را برای ایجاد هماهنگی میان نظامیان دو کشور و مبارزه با تروریزم در امتداد خط دیورند مهم می داند.
صدیق صدیقی؛ سخنگوی این وزارت روز دوشنبه سفر مسؤولان امنیتی افغان به پاکستان را مهم و بخشی از تلاش های حکومت افغانستان برای تحقق امنیت در کشور خواند.
صدیقی گفت:"این تلاش ها بدون شک می تواند بسیار مفید بوده و باعث تقویت هماهنگی و ایجاد روابط خوب میان نظامیان دو کشور گردد، به خصوص برای ما بسیار مهم است؛ به خاطری که ثبات کشور ما همواره از آنسوی خط دیورند مورد تهدید قرار داشته امیدوار هستیم بالاخره روزی شود که ثبات ما توسط گروه های تروریستی که در آنسوی خط دیورند است تهدید نشود."
به این ترتیب، از این گفتگوها بیشترین چشمداشت را افغانستان دارد. در این میان به عقیده کارشناسان، حمله خونین چندی پیش بر یک مکتب نظامی در پیشاور، برای افغانستان این فرصت را فراهم کرده است؛ تا جنرال های تصمیم گیرنده پاکستانی را متقاعد کنند که مبارزه با تروریزم و امنیت مرزها یک نیاز دوجانبه و دارای فواید مشترک است.
همچنین گفته می شود که هفته گذشته تعدادی از مسؤولان امنیتی پاکستان نیز به افغانستان سفر کرده و در یک جلسه سه جانبه در ولایت ننگرهار با مسؤولان قطعات سرحدی افغان و برخی از نمایندگان ناتو شرکت کرده اند.
وزارت داخله می گوید که در این نشست بیشتر روی ایجاد هماهنگی و مبارزه مشترک با تروریست ها در سرحد میان دو کشور بحث شده است.
ناظران می گویند که تصور می شود با تشکیل حکومت وحدت ملی در افغانستان، روابط نزدیکی میان دو کشور همسایه برقرار شده و خوش بینی ها در اسلام آباد نسبت به آینده رابطه با کابل، تقویت شده است.
این در حالی است که رییس جمهور کرزی به رغم آنکه حدود ۲۰ بار به پاکستان سفر کرد؛ اما با اتخاذ موضع گیری های تند و احساسی و نیز تلاش برای نزدیک شدن به هند، بی اعتمادی و خشم اسلام آباد را برانگیخت و در نهایت، روند پرهزینه صلح وی نیز هرگز به سرانجام نرسید.
