اشرف غنی؛ رئیس جمهوری در سخنرانی در مؤسسه تحقیقاتی موسوم به "روسی" در لندن از پاکستان به شدت انتقاد کرد.
آقای غنی گفت که به‌رغم درخواست مکرر دولتش، اسلام آباد هنوز علیه طالبان افغان اقدامی نکرده است.
رئیس جمهور پذیرفت که عده ای از افراد طالبان پاکستان در خاک افغانستان مستقر اند؛ اما گفت عملیات ارتش پاکستان باعث شده آنها به افغانستان فرار کنند.
او همچنین گفت که کشورش تلاش کرده تا رهبران طالبان پاکستان را مورد هدف قرار دهد؛ ولی افزود که در مقابل "آیا دولت پاکستان تاکنون یکبار از تلاشش برای هدف قرار دادن طالبان افغانستان و یا شبکه حقانی گزارشی منتشر کرده است؟"
وی خطاب به پاکستان گفت که "آیا محل زندگی آنها معلوم نیست؟ آیا علنا گرد هم نمی آیند؟ و یا علنا سربازگیری نمی کنند؟ آیا به طور آشکار به آنها اسلحه و تسلیحات نمی رسد؟"
آقای غنی سپس خطاب به روزنامه نگاران گفت که "پیدا کردن جواب این سؤالات با شما خبرنگاران است. ولی اگر نشانی و آدرس بخواهید ما با کمال میل در اختیار شما می گذاریم."
سخنان تازه آقای غنی در باره پاکستان به طرز کم سابقه ای، صریح، تند و جدی به نظر می رسد.
تحلیلگران می گویند که این سخنان، تاکنون از زبان آقای غنی در باره پاکستان، کمتر شنیده شده است. به باور آنها، این دست کم، نشانگر یک تغییر لحن جدی رییس جمهور در قبال پاکستان است.
تصور می شود که آقای غنی نیز اندک اندک به این نتیجه رسیده است که پاکستان در قبال روند صلح افغانستان و مبارزه با تروریزم، صادق و جدی نیست؛ همان چیزی که پیش از این، به نظر می رسید همه به آن اعتقاد دارند به جز آقای غنی و شماری از عناصر نزدیک به او در ارگ ریاست جمهوری افغانستان.
تشدید حمله های خونین تروریستی در افغانستان، آغاز عملیات نظامی طالبان موسوم به «عمری»، شکست دگرباره تلاش های فشرده و پرهزینه صلح با طالبان با عدم حضور این گروه به پای میز مذاکره، افزایش فشارهای سیاسی بر دولت به رهبری آقای غنی به منظور اعمال زور بیشتر بر علیه تروریست ها و طالبان و عدم اقدام عملی پاکستان در تحقق آرزوها و انتظاراتی که آقای غنی از اسلام آباد داشت، همه اینها از مسایل و عوامل مهمی محسوب می شوند که به عقیده کارشناسان، موجب تغییر لحن رییس جمهور در قبال پاکستان شده است.
با این حال، این پرسش همچنان به صورت جدی وجود دارد که آیا تغییر لحن آقای غنی در برابر پاکستان، لزوما به معنای تغییر دیدگاه او و دولت وی در خصوص رابطه با اسلام آباد، تعامل با مقام های پاکستانی برای مجاب کردن و ترغیب طالبان به پذیرش روند گفتگوهای صلح و نیز مبارزه سخت افزاری با تروریزم نیز هست یاخیر؟
کارشناسان می گویند که هم در زمان حامد کرزی و هم در زمان ریاست جمهوری اشرف غنی، دولت های به رهبری آنها از تهور لازم برای اتخاذ سیاست های روشن و مدون در زمینه روابط خارجی با پاکستان، مبارزه با تروریزم، تامین امنیت، صلح و جنگ با تروریست ها و... برخوردار نبوده اند.
به بیان بهتر، سیاست ها و رویکردهای حکومت در این حوزه ها، هرگز از ثبات و پایداری قابل تعریفی بهره مند نبوده است تا بر پایه آن، بتوان نتیجه گرفت که آیا سخنان تازه آقای غنی، لزوما نشان دهنده ایجاد تغییراتی بنیادی در سیاست راهبردی دستگاه دیپلماسی افغانستان در قبال همسایه جنوبی هم هست یا نه.
با این حال، یکی از شاخص های مهم و اساسی در زمینه جدیت آقای غنی در این موضع گیری، واکنشی است که از سوی پاکستان نشان داده خواهد شد.
پاکستانی ها تاکنون در قبال حمله های تند لفظی سران دولت افغانستان، تنها به یک رد و انکار ساده بسنده کرده و آشکارا از تشدید اختلافات و دامن زدن به مناقشات سیاسی، پرهیز کرده اند.
کارشناسان می گویند که این رویکرد پاکستان به معنای آن است که اسلام آباد، هیچگاه آنچه را دولتمردان افغانستان بر زبان می رانند، جدی نمی گیرد؛ بلکه آنچه برای پاکستان، ملاک است، بروز تغییر در رویکرد عملی دولت کابل و تجدید نظر در روابط همه جانبه با پاکستان می باشد؛ چیزی که تاکنون رخ نداده است.
با این حساب، می توان نتیجه گرفت که اگر واکنش پاکستان در قبال این سخنان تند آقای غنی، به همان میزان تند و در عین حال، همراه با تبعات ملموس عملی بود، بی تردید، تغییر لحن آقای غنی به معنای تغییر دیدگاه او و دولت به رهبری وی در برابر پاکستان هم هست؛ در غیر این صورت، حملات لفظی، حتی اگر به اندازه کافی، تند و جدی هم باشد، چیزی را در دنیای واقعی، تغییر نخواهد داد.
آقای غنی گفت که به‌رغم درخواست مکرر دولتش، اسلام آباد هنوز علیه طالبان افغان اقدامی نکرده است.
رئیس جمهور پذیرفت که عده ای از افراد طالبان پاکستان در خاک افغانستان مستقر اند؛ اما گفت عملیات ارتش پاکستان باعث شده آنها به افغانستان فرار کنند.
او همچنین گفت که کشورش تلاش کرده تا رهبران طالبان پاکستان را مورد هدف قرار دهد؛ ولی افزود که در مقابل "آیا دولت پاکستان تاکنون یکبار از تلاشش برای هدف قرار دادن طالبان افغانستان و یا شبکه حقانی گزارشی منتشر کرده است؟"
وی خطاب به پاکستان گفت که "آیا محل زندگی آنها معلوم نیست؟ آیا علنا گرد هم نمی آیند؟ و یا علنا سربازگیری نمی کنند؟ آیا به طور آشکار به آنها اسلحه و تسلیحات نمی رسد؟"
آقای غنی سپس خطاب به روزنامه نگاران گفت که "پیدا کردن جواب این سؤالات با شما خبرنگاران است. ولی اگر نشانی و آدرس بخواهید ما با کمال میل در اختیار شما می گذاریم."
سخنان تازه آقای غنی در باره پاکستان به طرز کم سابقه ای، صریح، تند و جدی به نظر می رسد.
تحلیلگران می گویند که این سخنان، تاکنون از زبان آقای غنی در باره پاکستان، کمتر شنیده شده است. به باور آنها، این دست کم، نشانگر یک تغییر لحن جدی رییس جمهور در قبال پاکستان است.
تصور می شود که آقای غنی نیز اندک اندک به این نتیجه رسیده است که پاکستان در قبال روند صلح افغانستان و مبارزه با تروریزم، صادق و جدی نیست؛ همان چیزی که پیش از این، به نظر می رسید همه به آن اعتقاد دارند به جز آقای غنی و شماری از عناصر نزدیک به او در ارگ ریاست جمهوری افغانستان.
تشدید حمله های خونین تروریستی در افغانستان، آغاز عملیات نظامی طالبان موسوم به «عمری»، شکست دگرباره تلاش های فشرده و پرهزینه صلح با طالبان با عدم حضور این گروه به پای میز مذاکره، افزایش فشارهای سیاسی بر دولت به رهبری آقای غنی به منظور اعمال زور بیشتر بر علیه تروریست ها و طالبان و عدم اقدام عملی پاکستان در تحقق آرزوها و انتظاراتی که آقای غنی از اسلام آباد داشت، همه اینها از مسایل و عوامل مهمی محسوب می شوند که به عقیده کارشناسان، موجب تغییر لحن رییس جمهور در قبال پاکستان شده است.
با این حال، این پرسش همچنان به صورت جدی وجود دارد که آیا تغییر لحن آقای غنی در برابر پاکستان، لزوما به معنای تغییر دیدگاه او و دولت وی در خصوص رابطه با اسلام آباد، تعامل با مقام های پاکستانی برای مجاب کردن و ترغیب طالبان به پذیرش روند گفتگوهای صلح و نیز مبارزه سخت افزاری با تروریزم نیز هست یاخیر؟
کارشناسان می گویند که هم در زمان حامد کرزی و هم در زمان ریاست جمهوری اشرف غنی، دولت های به رهبری آنها از تهور لازم برای اتخاذ سیاست های روشن و مدون در زمینه روابط خارجی با پاکستان، مبارزه با تروریزم، تامین امنیت، صلح و جنگ با تروریست ها و... برخوردار نبوده اند.
به بیان بهتر، سیاست ها و رویکردهای حکومت در این حوزه ها، هرگز از ثبات و پایداری قابل تعریفی بهره مند نبوده است تا بر پایه آن، بتوان نتیجه گرفت که آیا سخنان تازه آقای غنی، لزوما نشان دهنده ایجاد تغییراتی بنیادی در سیاست راهبردی دستگاه دیپلماسی افغانستان در قبال همسایه جنوبی هم هست یا نه.
با این حال، یکی از شاخص های مهم و اساسی در زمینه جدیت آقای غنی در این موضع گیری، واکنشی است که از سوی پاکستان نشان داده خواهد شد.
پاکستانی ها تاکنون در قبال حمله های تند لفظی سران دولت افغانستان، تنها به یک رد و انکار ساده بسنده کرده و آشکارا از تشدید اختلافات و دامن زدن به مناقشات سیاسی، پرهیز کرده اند.
کارشناسان می گویند که این رویکرد پاکستان به معنای آن است که اسلام آباد، هیچگاه آنچه را دولتمردان افغانستان بر زبان می رانند، جدی نمی گیرد؛ بلکه آنچه برای پاکستان، ملاک است، بروز تغییر در رویکرد عملی دولت کابل و تجدید نظر در روابط همه جانبه با پاکستان می باشد؛ چیزی که تاکنون رخ نداده است.
با این حساب، می توان نتیجه گرفت که اگر واکنش پاکستان در قبال این سخنان تند آقای غنی، به همان میزان تند و در عین حال، همراه با تبعات ملموس عملی بود، بی تردید، تغییر لحن آقای غنی به معنای تغییر دیدگاه او و دولت به رهبری وی در برابر پاکستان هم هست؛ در غیر این صورت، حملات لفظی، حتی اگر به اندازه کافی، تند و جدی هم باشد، چیزی را در دنیای واقعی، تغییر نخواهد داد.
