هر سرباز افغان، یک قهرمان ملی است

سربازان جان بر کف افغان همیشه نشان داده اند که برای دفاع از حیثیت دولت و ملت و نیز تمامیت ارضی میهن خویش، تا پای دادن جان ایستاده اند. اگر از حق نگذریم هر یک از سربازان غیور و شجاع افغان، یک اسطوره و یک قهرمان ملی است؛ چرا که در برابر دشمنان و جانیانی از نسل قابیل قرار دارند که تقریباً به وسیله همه قدرتها و دولتهای جائر و ستم پیشه جهان و منطقه، حمایت و پشتیبانی می شوند.
طالبان و امثال آنان از تروریست های داخلی و خارجی، اگر چه در ظاهر امر از سوی دولت پاکستان تمویل و تجهیز می شوند و جهت فعالیتهای خرابکارانه و تروریستی به افغانستان اعزام می شوند تا در برابر فرزندان این آب و خاک قرار گیرند؛ اما در اصل و باطن، مرکز تمویل و تجهیز همه ی نیروهای تروریستی موجود در منطقه و جهان، دولت امریکا و متحدان منطقه ای و جهانی این شرور همیشگی است.
در این نگاه، طالبان و القاعده و داعش و شاخه های دیگر دهشت و ترور، هیچگاهی از یکدیگر جدا و بیگانه نیستند و همه، شاخ و برگ یک درخت خبیثه اند که ریشه در کاخهای سیاه و سفید دارند.
بنابر یک دیدگاه، هدف از تمویل و تجهیز و رشد گروههای تروریستی در منطقه می تواند به شرح زیر باشد:
"اول- اهداف اقتصادی امریکا برای استفاده از منابع زیر زمینی کشورهای منطقه: امریکا برای تامین نفت، یورانیم... و دیگر منابع کم یاب طبیعی که منبع اول مورد نیاز این کشور را تامین می کنند، ضرورت دارد تا با این کشور ها زیر نام مبارزه باتروریزم وارد معامله شده و در آن حضور پیدا کند. این حضور هر چند ظاهرا پرهزینه است ولی مفاد بر خاسته از آن می تواند حد اقل برای چند سال محدود نیاز های اولیه امریکا را از نگاه سوخت تامین نماید.
دوم- منافع استراتژیکی امریکا در این کشورها: رقابت با قدرت های برتر اقتصادی آسیا بخصوص چین در حال رشد و روسیه نیرومند از لحاظ نظامی و هم هند با پیشرفت سر سام آور اقتصادی می توانند موجب نگرانی جدی امریکا و منافع آن در جهان در آینده باشند. پیمان شانگهای بعنوان قوی ترین پیمان رقیب ناتو و امریکا آهسته، آهسته به چالش عمده ای برای غرب تبدیل می شود.
بنائن برای مقابله و جلوگیری از نفوذ هر چه بیشتر این کشور ها امریکا فقط به یک بهانه نیاز دارد آن هم "مبارزه با تروریزم در منطقه و سرکوب گروه های تروریستی" و این هم تاکتیکی است که تا حال در استراتژی های امریکا در نزد افکار جهانیان جا افتاده است.
سوم- به چالش کشیدن کشور های عضو پیمان شانگهای در محور منطقوی: این استراتژی که اکنون در سر خط دکتورین امریکا قرار گرفته می تواند در آینده چالش زا باشد. خطر رو به رشد تروریزم و افراط گرایی در زیر زنخ چین، روسیه و هند بعنوان قدرت های نیرومند اقتصادی و نظامی که رقیب های اصلی امریکا در منطقه محسوب می شوند خطر های زیادی را متوجه این کشور ها می سازد.
کشور های آسیای میانه برای روسیه، ایالت عمدا مسلمان نشین سنکیانگ چین و کشمیر تحت اداره هند و پاکستان محور های اصلی این استراتژی غرب را می سازند. اگر کشور های متذکره نتوانند جلو گسترش این پدیده سرطانی را بگیرند این مشکل در آینده می تواند باعث درد سر های بزرگ از رهگذر امنیتی برای قدرت های آسیایی متذکره شود.
چهارم- منافع کارخانه های اسلحه سازی امریکایی از این جنگ ها: اکثریت سردمداران و گانگرسمین های امریکایی مالکان کارخانه های بزرگ اسلحه و وسایط نظامی هستند. در صورت مشتعل شدن جنگ و شرائط بحران در کشور های آسیایی، امریکا زیر نام "دموکراسی و حقوق بشر" وارد عمل شده از یکطرف میدان جنگ را برای منافع خود سوق و اداره می کند و از طرف دیگر بازار این کار خانه های اسلحه سازی گرم شده در نتیجه سود آن مستقیما به جیب سیاستمداران و تاجران اسلحه امریکایی می ریزد.
با در نظرداشت موارد فوق چنین نتیجه بدست می آید که امریکا و متحدانش (انگلیس و . . . .) برای منافع ذکر شده شدیدا از گروه های افراطی حمایت کرده و به تمویل و تجهیز شان می پردازند".
با توجه به پشتوانه معنوی و مادی ای که بر اساس تحلیل فوق برای تروریستان منطقه ای مسجل گردیده، می توان به اهمیت و حساسیت مبارزه واقعی سربازان گمنام افغان با پدیده ای چون ترور و دهشت آفرینی پی برد و باورمند شد که هر گونه تشویق و تمجید از نیروهای شجاع و دلیر افغان که با سلاح سطحی و ساده به جنگ چندین دولت و قدرت قوی و تاثیرگذار در معدلات جهانی می روند، لازم، ضرور و بایسته است.
کاری که رئیس جمهور غنی و بسیاری از نهادهای دولتی و غیر دولتی با بریدمل عیسی خان کردند و از شجاعت و رشادت ایشان در برابر حمله تروریستان طالب به پارلمان کشور، تجلیل و تکریم نمودند؛ کاری که به نظر می رسد از با هر سرباز غیور و شجاع وطن می بایستی صورت بپذیرد و از جان بازی ها و ایثارگری های بی مانند تک تک فرزندان رشید کشور، به مانند عیسی خان و حتی بهتر از آن، تجلیل و تعظیم شود.
چرا که اگر عیسی خان؛ این سرباز غیور کشور، توانست در پارلمان در برابر دشمن بزدل، سینه خود را سپر کند و آنان را به جهنم واصل کند؛ دهها و بلکه صدها و هزارها تن از سربازان رشید و گمنام اردو و پولیس ملی ما هم هستند که در دورترین نقاط پر خوف و خطر میهن و در ولایات ناامن، چون آن کوه های استوار بابا و هندوکش، در برابر دشمن غدار ایستاده و با خونهای پاک و با ارزش شان، از حریت، ناموس و تمامیت ارضی افغانها، جانانه دفاع می کنند.