خالد حسینی نویسنده معروف افغانی- امریکایی که رمان های پرفروش و محبوبی چون گودی پران (۲۰۰۳) و هزاران خورشید درخشان (۲۰۰۷) را به رشته تحریر در آورده است، اکنون با یک اثر جدید با نام " وکوهستان طنین انداز شدند" نامش در محافل فرهنگی و ادبی مطرح شد.
موضوع این رمان حول محور روابط چندین برادر و خواهر می گردد و نشان می دهد که مشکلات سیاسی و اجتماعی چطور این روابط را مخدوش کرده است.
این رمان با گذشت تنها یک هفته از انتشار به رکورد فروش ۱۰ هزار نسخه ای (چاپی و الکترونیک) دست یافته است.
در این باره ابوطالب مظفری شاعر افغانستانی در گفتگو با خبرگزاری آوا گفت: "در موفقیت و مورد توجه قرار گرفتن یک اثر ادبی سه مقوله زبان نوشتاری، تکنیک های هنری که در نوشته به کار رفته و موضوع رمان بسیار تاثیر گذار می باشد".
مظفری با بیان اینکه افغانستان در دهه گذشته از ابعاد گوناگون مورد توجه افکار عمومی جهان بوده است، بیان کرد: اکنون در افغانستان بیش از ۴۰ کشور بطور مستقیم و چندین و چند کشور بطور غیر مستقیم درگیر هستند و این امر سبب می شود افکار عمومی این کشورها برای شناخت بیشتر فرهنگ، تاریخ و مردم افغانستان به دنبال اطلاعاتی باشند و کتاب هایی مانند آثار خالد حسینی این آگاهی را به آنها می دهد.
وی در ادامه به بحث وابستگی شدید یک اثر ادبی به مخاطب اشاره کرد و بیان داشت: یک اثر ادبی زمانی صاحب مخاطب فراوان و فروش زیاد می شود که این اثر به زبان روز و زبانی که مخاطبین فراوانی از آن استفاده می کنند نوشته شود و حسینی از تسلط خود بر زبان انگلیسی برای موفقیت نوشته های خود بیشترین بهره را می برد.
این ادیب بزرگ کشورمان در ادامه افزود: البته نوشته های خالد حسینی دارای ساختار، محتوای بسیار خوبی می باشد و وی از تکنیک های نویسندگی به نحو احسنت استفاده می کند و از همه مهمتر انتخاب سوژه و موضوع است که بر موفقیت آثار وی تاثیر چشمگیری گذاشته است.
این نویسنده و پژوهشگر زبان فارسی با تاکید بر اینکه زبان نوشتار خالد حسینی زبان انگلیسی است و نمی توان آثار وی را جزو ادبیات فارسی برشمرد، گفت: ادبیات یک سرزمین تحت تاثیر مستقیم زبان آن کشور می باشد بنابراین ادبیات یک کشور فقط شامل سوژه و موضوع نوشته مرتبط با این کشور نمی باشد.
وی در پایان تاکید کرد: ممکن است یک نویسنده و یا محقق انگلیسی زبان رمان یا نوشته ای در مورد کشور دیگر به رشته تحریر درآورد، اما این نوشته و یا تحقیق جزو تاریخ ادبیات کشور مقصد قرار نمی گیرد و بر این اساس نوشته های خالد حسینی، عتیق رحیمی و دیگر نویسندگان افغانستانی تباری که به زبان خارجه می نویسند، در قدم اول جزو ادبیات افغانستان (فارسی و پشتو) محسوب نمی شوند.
موضوع این رمان حول محور روابط چندین برادر و خواهر می گردد و نشان می دهد که مشکلات سیاسی و اجتماعی چطور این روابط را مخدوش کرده است.
این رمان با گذشت تنها یک هفته از انتشار به رکورد فروش ۱۰ هزار نسخه ای (چاپی و الکترونیک) دست یافته است.
در این باره ابوطالب مظفری شاعر افغانستانی در گفتگو با خبرگزاری آوا گفت: "در موفقیت و مورد توجه قرار گرفتن یک اثر ادبی سه مقوله زبان نوشتاری، تکنیک های هنری که در نوشته به کار رفته و موضوع رمان بسیار تاثیر گذار می باشد".
مظفری با بیان اینکه افغانستان در دهه گذشته از ابعاد گوناگون مورد توجه افکار عمومی جهان بوده است، بیان کرد: اکنون در افغانستان بیش از ۴۰ کشور بطور مستقیم و چندین و چند کشور بطور غیر مستقیم درگیر هستند و این امر سبب می شود افکار عمومی این کشورها برای شناخت بیشتر فرهنگ، تاریخ و مردم افغانستان به دنبال اطلاعاتی باشند و کتاب هایی مانند آثار خالد حسینی این آگاهی را به آنها می دهد.
وی در ادامه به بحث وابستگی شدید یک اثر ادبی به مخاطب اشاره کرد و بیان داشت: یک اثر ادبی زمانی صاحب مخاطب فراوان و فروش زیاد می شود که این اثر به زبان روز و زبانی که مخاطبین فراوانی از آن استفاده می کنند نوشته شود و حسینی از تسلط خود بر زبان انگلیسی برای موفقیت نوشته های خود بیشترین بهره را می برد.
این ادیب بزرگ کشورمان در ادامه افزود: البته نوشته های خالد حسینی دارای ساختار، محتوای بسیار خوبی می باشد و وی از تکنیک های نویسندگی به نحو احسنت استفاده می کند و از همه مهمتر انتخاب سوژه و موضوع است که بر موفقیت آثار وی تاثیر چشمگیری گذاشته است.
این نویسنده و پژوهشگر زبان فارسی با تاکید بر اینکه زبان نوشتار خالد حسینی زبان انگلیسی است و نمی توان آثار وی را جزو ادبیات فارسی برشمرد، گفت: ادبیات یک سرزمین تحت تاثیر مستقیم زبان آن کشور می باشد بنابراین ادبیات یک کشور فقط شامل سوژه و موضوع نوشته مرتبط با این کشور نمی باشد.
وی در پایان تاکید کرد: ممکن است یک نویسنده و یا محقق انگلیسی زبان رمان یا نوشته ای در مورد کشور دیگر به رشته تحریر درآورد، اما این نوشته و یا تحقیق جزو تاریخ ادبیات کشور مقصد قرار نمی گیرد و بر این اساس نوشته های خالد حسینی، عتیق رحیمی و دیگر نویسندگان افغانستانی تباری که به زبان خارجه می نویسند، در قدم اول جزو ادبیات افغانستان (فارسی و پشتو) محسوب نمی شوند.
