مادری هستم که رنج‌های زیادی را در زندگی کشیده و زیر بار مسوولیت‌ها گم شده‌ام. نگه‌داری فرزندانی که همه زیر سن‌اند، برایم کاری‌ست سخت و دشوار. شب و روزهایم غرق در مشکلات است، اما کسی از حال ما خبر نیست.
به گزارش خبرگزاری صدای افغان(آوا)، "فاطمه خدای‌داد" در منطقه‌ای بنام قلعه ارباب ناحیه پنجم شهر فراه زندگی میکند. ۳۲ ساله است و ۷ فرزند زیر سن(زیر ۱۸ سال) دارد و سرپرست خانواده‌اش است.
او در گفتگو با خبرنگار آوا به بیان وضعیت زندگی‌اش پرداخت و گفت که اعتیاد ده ساله شوهرش باعث شد که شش سال قبل خانواده خود را ترک کند. بعد از رفتن شوهر مجبور به پذیرفتن شرایط سخت زندگی شده است.
خانم خدای‌داد گفت: "۳۲ سال سن دارم و صاحب ۷ فرزند هستم و در حال حاضر از راه آرایشگری درآمد دارم و مدت چهار سال است که در یک دکان آرایشگری منحیث شاگرد کار میکنم، درآمد کمی که از آرایشگری دارم مصرف فرزندانم میکنم.
دارای پنج دختر و دو پسر میباشم که از آن‌جمله پنج تن‌شان مکتب میرود. مصارف زیادی را هزینه مکتب آنان میکنم ولی نمیگذارم که فرزندانم آن‌گونه که از پدر محروم شدند از علم محروم شوند.
فاطمه میگوید: زمانی که شوهرم به اعتیاد دچار میشود زندگی‌مان آهسته آهسته رو به نابودی رفت و زمانی‌که شوهرم خود را در مقابل پرداخت مصارف خانه عاجز و ناتوان دید و هیچ‌کس جز خودش برایش اهمیت نداشت، تصمیم ترک خانه را در پیش گرفت.
وی گفت که بارها با همسرم پای صحبت نشسته‌ام و تشویق به ترک مواد مخدر کردم، اما او شهرکهنه فراه، جایی‌که تعداد زیادی از معتادین در آنجا تجمع دارند و شب‌وروزهای خود را در آنجا سپری میکند را ترجیح داد به ترک اعتیاد.
فاطمه می‌افزاید: برعلاوه آرایشگری در پروسه توزیع واکسین پولیو نیز اشتراک میکنم. هر سه ماه یک‌بار که پروسه واکسیناسیون در ولایت فراه راه اندازی میشود، برای توزیع (قطره پولیو) اشتراک میکنم و تمام خانه‌های شهر را می‌گردم تا باقی‌مانده خرج خانه را جبران کنم.
در این ۶ سال فاطمه به مراکز زیادی برای کسب درآمدش مراجعه کرده است، اما با در بسته خورده است.
او تنها از یک پروسه انکشافی از سوی ریاست انکشاف و دهات یاد میکند که در آن اشتراک کرده بود و درخواست چنین پروسه‌هایی را در آینده نیز از ریاست انکشاف‌و دهات و دیگر ریاست خانه‌ها دارد.
بنابر وضعیت اقتصادی خرابی‌که دارم از برق شهری استفاده کرده نمیتوانم و برای روشن کردن خانه‌ام مجبورم از سولر آفتابی استفاده کنم.
او در پایان از مسوولینی که در راس قرار دارند خواست که برای خانم‌هایی چون خودش که نان آور خانه هستند برنامه‌ها و فابریکه‌هایی مخصوص خانم‌ها ایجاد کنند تا از این‌طریق حداقل یک زندگی معمولی را برای فرزندان‌شان را مهیا سازند.
