جنرال عبدالرشید دوستم، معاون اول ریاست جمهوری ضمن عذرخواهی از مردم برای اینکه به وعده های خود عمل نکرده است از علمکرد رئیس جمهورغنی به شدت انتقاد کرده است.
به گزارش خبرگزاری آوا، آقای دوستم امروز پنجشنبه، (۱۱ سنبله) در جمع هوادارانش و در خانه‌اش در کابل صحبت کرده است.
وی گفته است "دلم می‌شود با مردم گپ بزنم. از بین توده ها برآمدم. بچه دهقان هستم. در یک گنبد گلی کلان شدم. درو کردم و قلوه کردم و کارگر بودم. چرا امروز به داد و مشکل مردم رسیده نمی‌توانم. می‌گویند چرا به دفتر کارم نمی‌روم؟ وقتی صلاحیت کاری نداشته باشی و امضایت اعتبار نداشته باشد، در دفتر چه می‌کنی؟"
وی گفت: "رئیس جمهوری ۹ کمیسیون را خودش اداره می‌کند. ولسوال، قوماندان امنیه، قوماندان حوزه همه را باید رئیس جمهور تعیین و امضا کند. این عادلانه نیست. پس ما چه کنیم؟"
آقای دوستم افزود که به اساس قانون، ریاست کمیته امنیتی شورای وزیران مربوط به معاون اول است اما این وظیفه هم به شورای امنیت سپرده شده است.
او گفت: "به من می‌گویند باز جلسه شورای امنیت را تو دایر کن... این همه یک بازی است."
وی افزود که در دوران کمپین انتخابات ریاست جمهوری به مردم گفته بود که او مهندس و یا اقتصاددان نیست اما می‌تواند در بخش امنیتی موثر باشد.
عبدالرشید دوستم که رهبر حزب جنبش اسلامی افغانستان است، به برگزاری قریب الوقوع کنگره این حزب اشاره کرد و از مردم خواست برایش تعیین تکلیف کنند که در این پست باقی بماند یا برود.
وی گفت "اختیار با شما. بگویید باش، می باشم، بگویید برو، می‌روم. هیچ کاری که در صف شما نکنم، حرکت مدنی را خوب یاد دارم. لگ ها (صدها هزار) نفر را در صف ایستاد می توانم."
آقای دوستم می‌گوید در تمام یک و نیم سال گذشته در شورای امنیت افغانستان خواسته که به او اجازه سرکوب مخالفان داده شود و طرح‌هایی را برای تامین امنیت پیشنهاد کرده که قبول نشده است.
آقای دوستم همچنان از سکوت دولت در مورد اتهاماتی که به او زده می‌شود، شدیدا انتقاد کرده است .
او گفت: "می‌گویند دوستم شمال رفت، نسل کشی می‌کند. دوستم رفت پشتون‌ها را سرکوب و ازبک‌ها را مسلح می‌کند. دوستم رفت حزب جنبش را تقویت و دیگر احزاب را سرکوب می‌کند. همه توطئه است... دولت یک کلمه نمی‌گوید که همین آدم از طرف شورای امنیت رفته، آدم عادی نیست معاون اول دولت است."
او به چند سفری که به ولایات شمالی برای تامین امنیت داشت، اشاره کرده و گفته است که پس از امن ساختن این مناطق دولت وظیفه خود را برای تامین سهولت‌های زندگی چون جادهسازی، تامین برق و غیره انجام نداده است.
او با تاکید به برابری و برادری اقوام افغانستان، از کم بودن سهم مردم قوم خود (ازبک) در دولت به خصوص پست‌های کلیدی شکایت کرد و گفت بسیاری‌ها می‌گویند چرا دوستم همیشه از قوم خود نام می‌برد "کسی که به روستا و ولسوالی خود کار نتواند به افغانستان چه خواهد کرد؟"
او همچنان به اختلافات اخیر رئیس جمهوری و رئیس اجرایی اشاره کرد و به عملی شدن وعده های حکومت تاکید کرد. او گفت اگر توافق شده که لویه جرگه برگزار شود و قانون اساسی تغییر کند و حکومت صدارتی شود، باید همه این وعده ها عملی شود.
