صلاح الدین ربانی؛ وزیر خارجه عصر روز یکشنبه با الکساندر مانتیتسکی؛ سفیر روسیه در کابل، دیدار کرد.
در ابتدای این دیدار وزیر خارجه به تشریح اوضاع سیاسی و امنیتی کشور پرداخت و گفت: "نیروهای امنیتی افغانستان از حمایت و پشتیبانی کامل مردم، شخصیت های ملی و فرماندهان جهادی برخوردار بوده و قدرت دفاع از سرزمین شان را دارند."
وزیر خارجه با ابراز سپاس از همکاری های روسیه به افغانستان در بخش های مختلف، از جمله آموزش پولیس ملی و اعطای بورسیه های تحصیلی به جوانان افغان، خواهان ادامه این همکاری ها شد.
سفیر روسیه هم با ابراز نگرانی از حضور گروه های تروریستی در افغانستان و منطقه و با تأیید دیدگاه های وزیر خارجه، بر مبارزه مشترک افغانستان، روسیه و کشورهای منطقه و جهان بر علیه تروریست ها تأکید کرد.
در این دیدار، دوطرف راجع به اوضاع سیاسی و امنیتی افغانستان، مبارزه با تروریزم و مسائل مربوط به منطقه و جهان بحث و تبادل نظر کردند.
مساله محوری مطرح شده در این دیدار که توجه ناظران را به خود جلب کرده، نگرانی عمیق و شدید روس ها از وضعیت امنیتی افغانستان و فعالیت روزافزون تروریست ها در کشور است.
روس ها که همسایگان شمالی افغانستان را از دیرباز به اینسو به صورت سنتی به عنوان مناطق نفوذ خود قلمداد می کنند، با گسترش فعالیت های تروریستی به شمال افغانستان و درگیری های روزافزون نیروهای امنیتی با تروریست ها در مناطق و ولایاتی که سابقا امن محسوب می شدند، روز به روز بیشتر نگران می شوند.
این نگرانی به ویژه پس از سقوط شهر قندوز در شمال کشور به دست طالبان، ابعاد مضاعف پیدا کرد و پس از آن روس ها تلاش های خود برای اعمال فشار بر دولت افغانستان به منظور تقویت نقش کشورهای منطقه برای مبارزه با تروریزم در افغانستان را افزایش داده اند.
شهر قندوز از مناطق بسیار حساس و استراتژیک در شمال کشور محسوب می شود. این شهر هم برای طالبان، هم برای دولت افغانستان و هم برای همسایگان شمالی کشور به ویژه تاجیکستان و به تبع آن، روسیه از اهمیت و حساسیت فراوانی برخوردار است.
بندر راهبردی شیرخان که از طریق دریای آمو، افغانستان را با تاجیکستان وصل می کند، در همین ولایت قرار دارد و از سوی دیگر، قندوز برای همه اطراف بازی های امنیتی افغانستان، دروازه امنیتی شمال محسوب می شود و اگر طالبان بتوانند در قندوز، جای پای خود را مستحکم کنند، زمینه برای گسترش نفوذ و توسعه تروریزم به دیگر ولایت های شمال کشور نیز فراهم خواهد شد.
به همین سبب، وقتی قندوز سقوط کرد، عناصر محلی طالبان در برخی ولسوالی های تخار، بدخشان، بغلان و سر پل نیز دست به تحرکاتی زدند و موفقیت هایی را نیز به صورت موقت، به دست آوردند.
طالبان همچنین پس از قندوز، یک عملیات سنگین نظامی را به منظور سقوط شهر شمالی میمنه راه اندازی کردند.
با این حساب، بدیهی است که روس ها بیشتر از پیش نگران می شوند؛ نگران توسعه تروریزم به شمال افغانستان و اینکه آنها در نهایت بتوانند از این طریق راه خود را به سمت آسیای میانه و حوزه قفقاز باز کنند.
نکته دیگری که روس ها را نگران می کند همراهی طالبان از سوی شماری قابل توجه از تروریست های ازبک و تاجیک تبار تبعه کشورهای آسیای میانه است که این امر، خطر رخنه و نفوذ آنها به آسیای میانه را تقویت می کند.
به این ترتیب، روس ها از هم اکنون تلاش می کنند دولت افغانستان را مجاب کنند که به روسیه حق بدهد که شعاع امنیتی خود را تا بخش های وسیعی از شمال افغانستان، گسترش بدهد و به این ترتیب، با ایجاد نوعی همکاری نظامی میان کابل و مسکو، مانع از توسعه تروریزم به شمال و در نتیجه به خطر افتادن امنیت کشورهای آسیای میانه شود.
روس ها اگرچه پیشاپیش حضور نظامی خود را در جمهوری های آسیای میانه و نزدیک مرزهای شمالی افغانستان، تقویت کرده و استحکام بخشیده اند؛ اما این برای روسیه کافی نیست.
روس ها مجاهدین سابق و مناطق نفوذ اجتماعی و قومی آنها یعنی شمال کشور را نیز بخشی از منطقه استراتژیک شامل در دایره شعاع امنیت برون مرزی خود تلقی می کنند و به همین منظور، این هرگز برای روس ها پذیرفتنی نیست که طالبان و متحدان آنها در شمال افغانستان جولان بدهند و روسیه تنها به دیده بانی نظامی خود در آنسوی مرزهای همسایگان شمالی افغانستان، بسنده کند.
در ابتدای این دیدار وزیر خارجه به تشریح اوضاع سیاسی و امنیتی کشور پرداخت و گفت: "نیروهای امنیتی افغانستان از حمایت و پشتیبانی کامل مردم، شخصیت های ملی و فرماندهان جهادی برخوردار بوده و قدرت دفاع از سرزمین شان را دارند."
وزیر خارجه با ابراز سپاس از همکاری های روسیه به افغانستان در بخش های مختلف، از جمله آموزش پولیس ملی و اعطای بورسیه های تحصیلی به جوانان افغان، خواهان ادامه این همکاری ها شد.
سفیر روسیه هم با ابراز نگرانی از حضور گروه های تروریستی در افغانستان و منطقه و با تأیید دیدگاه های وزیر خارجه، بر مبارزه مشترک افغانستان، روسیه و کشورهای منطقه و جهان بر علیه تروریست ها تأکید کرد.
در این دیدار، دوطرف راجع به اوضاع سیاسی و امنیتی افغانستان، مبارزه با تروریزم و مسائل مربوط به منطقه و جهان بحث و تبادل نظر کردند.
مساله محوری مطرح شده در این دیدار که توجه ناظران را به خود جلب کرده، نگرانی عمیق و شدید روس ها از وضعیت امنیتی افغانستان و فعالیت روزافزون تروریست ها در کشور است.
روس ها که همسایگان شمالی افغانستان را از دیرباز به اینسو به صورت سنتی به عنوان مناطق نفوذ خود قلمداد می کنند، با گسترش فعالیت های تروریستی به شمال افغانستان و درگیری های روزافزون نیروهای امنیتی با تروریست ها در مناطق و ولایاتی که سابقا امن محسوب می شدند، روز به روز بیشتر نگران می شوند.
این نگرانی به ویژه پس از سقوط شهر قندوز در شمال کشور به دست طالبان، ابعاد مضاعف پیدا کرد و پس از آن روس ها تلاش های خود برای اعمال فشار بر دولت افغانستان به منظور تقویت نقش کشورهای منطقه برای مبارزه با تروریزم در افغانستان را افزایش داده اند.
شهر قندوز از مناطق بسیار حساس و استراتژیک در شمال کشور محسوب می شود. این شهر هم برای طالبان، هم برای دولت افغانستان و هم برای همسایگان شمالی کشور به ویژه تاجیکستان و به تبع آن، روسیه از اهمیت و حساسیت فراوانی برخوردار است.
بندر راهبردی شیرخان که از طریق دریای آمو، افغانستان را با تاجیکستان وصل می کند، در همین ولایت قرار دارد و از سوی دیگر، قندوز برای همه اطراف بازی های امنیتی افغانستان، دروازه امنیتی شمال محسوب می شود و اگر طالبان بتوانند در قندوز، جای پای خود را مستحکم کنند، زمینه برای گسترش نفوذ و توسعه تروریزم به دیگر ولایت های شمال کشور نیز فراهم خواهد شد.
به همین سبب، وقتی قندوز سقوط کرد، عناصر محلی طالبان در برخی ولسوالی های تخار، بدخشان، بغلان و سر پل نیز دست به تحرکاتی زدند و موفقیت هایی را نیز به صورت موقت، به دست آوردند.
طالبان همچنین پس از قندوز، یک عملیات سنگین نظامی را به منظور سقوط شهر شمالی میمنه راه اندازی کردند.
با این حساب، بدیهی است که روس ها بیشتر از پیش نگران می شوند؛ نگران توسعه تروریزم به شمال افغانستان و اینکه آنها در نهایت بتوانند از این طریق راه خود را به سمت آسیای میانه و حوزه قفقاز باز کنند.
نکته دیگری که روس ها را نگران می کند همراهی طالبان از سوی شماری قابل توجه از تروریست های ازبک و تاجیک تبار تبعه کشورهای آسیای میانه است که این امر، خطر رخنه و نفوذ آنها به آسیای میانه را تقویت می کند.
به این ترتیب، روس ها از هم اکنون تلاش می کنند دولت افغانستان را مجاب کنند که به روسیه حق بدهد که شعاع امنیتی خود را تا بخش های وسیعی از شمال افغانستان، گسترش بدهد و به این ترتیب، با ایجاد نوعی همکاری نظامی میان کابل و مسکو، مانع از توسعه تروریزم به شمال و در نتیجه به خطر افتادن امنیت کشورهای آسیای میانه شود.
روس ها اگرچه پیشاپیش حضور نظامی خود را در جمهوری های آسیای میانه و نزدیک مرزهای شمالی افغانستان، تقویت کرده و استحکام بخشیده اند؛ اما این برای روسیه کافی نیست.
روس ها مجاهدین سابق و مناطق نفوذ اجتماعی و قومی آنها یعنی شمال کشور را نیز بخشی از منطقه استراتژیک شامل در دایره شعاع امنیت برون مرزی خود تلقی می کنند و به همین منظور، این هرگز برای روس ها پذیرفتنی نیست که طالبان و متحدان آنها در شمال افغانستان جولان بدهند و روسیه تنها به دیده بانی نظامی خود در آنسوی مرزهای همسایگان شمالی افغانستان، بسنده کند.
