تاریخ انتشار :چهارشنبه ۲۵ حمل ۱۳۹۵ ساعت ۱۴:۴۵
کد مطلب : 124930
امارت خیالی و عملیات عمری!
گروه طالبان با ارسال خبرنامه ای از عملیات نظامی ای به نام "عمری" خبر داده است. "عمری" بر گرفته از نام اولین رهبر گروه طالبان است.

گرچه انتظار چنین عملیاتی می رفت، اما این که چرا طالبان این زمان را برگزیده و این خبر را در این شرایط اعلام کرده است خود می تواند پرسش هایی را برانگیزد. یکی از این هم زمانی ها نزدیک بودن زمان مذاکره آن گروه با حکومت افغانستان است. نشست هایی که میان نماینده های حکومت افغانستان و پاکستان با نمایندگان چین و امریکا صورت گرفته بود، قرار بود مذاکرات در همین ماه سال جاری میان حکومت افغانستاان و طالبان صورت گیرد.

عمر "زاخیل وال" سفیر افغانستان در پاکستان گفته بود که مذکرات حکومت افغانستان با نمایندگان دو کشور ناظر به مذاکره صلح، نقشه راهی را طرح کرده اند که طالبان را وارد فاز مذاکره با حکومت افغانستان نمایند. وقتی طالبان اعلام می کند که عملیات "عمری" را آغاز خواهند کرد، بدین معنا است که نقشه راه نقش بر آب شده و گروه طالبان با حکومت افغانستان وارد مذاکره نخواهند شد.

و آن گونه که تصریح شده این عملیات شامل انتحار، انفجار و ترور دولتی ها و تصرف مناطق و ناامن ساختن آنست. لذا این معنا را می رساند که طالبان نه به پیام های حکومت افغانستان اعتنا کرده و نه هم سخنان نمایندگان دو قدرت بزرگ جهانی شرکت جسته در مذاکرات چهار جانبه را جدی تلقی کرده است. اما جای پرسش باقی است که چرا حکومت پاکستان که مدعی است بر طالبان اشراف دارد از این عملیات جلوگیری نکرده است و مانع از اعلام عملیات این گروه نشده است؟

اعلام این خبر در این شرایط ویژه، گویای آنست که نه طالبان متعهد به مذاکره با حکومت افغانستان است و نه حکومت پاکستان به صورت جدی خواهان ایجاد صلح در افغانستان می باشد. البته واکنش های مقام های حکومتی افغانستان نیز نشان می دهد که حکومت افغانستان عملیات طالبان را دور از انتظار ندانسته و سخنگویان حکومت اعلام کرده اند که حکومت افغانستان عملیات "شفق" را علیه نیروهای طالبان راه اندازی کرده اند و این عملیات مناطق زیادی را شامل می شود، هدف هم آنست که طالبان را از مناطقی ناامن بیرون کنند. ویژگی این عملیات "تهاجمی" بودن آنست و در ادامه علملیات "ظفر" صورت می گیرد که سال گذشته صورت گفته بود.

گفته های سخنگویان حکومت این معنا را آشکار می کند که خبرنامه طالبان بیش از آن که ابتکار آن گروه باشد، واکنشی است در برابر خبرهایی که از جانب حکومت افغانستان منتشر شده است.

نکته دیگری که مد نظر برخی آگاهان قرار دارد آنست که، خبرنامه عملیات نظامی طالبان وقتی اعلام شد که "جان کری" وزیر خارجه ایالات متحده امریکا در هفته اخیر در کابل بود، با رهبران حکومت وحدت ملی گفت و گو کرد و از طالبان درخواست کرد که سلاح های خود را زمین نهند و راه مذاکره با حکومت افغانستان در پیش گیرند. بنابراین می توان خبرنامه جنگی طالبان را در ضدیت و مخالفت با گفته های وزیر خارجه امریکا دانست.

به هرحال اگر چنین محرکی هم وجود نداشته باشد، نفس هم زمانی این دو رخداد تعبیری جز ضدیت نمی تواند داشته باشد.

گرچه حکومت افغانستان اعلام عملیات طالبان را غیر منتظره ندانسته، اما نمی توان این نکته را از نظر دور داشت که اعلام این خبر به معنای ناموفق بودن مجموع تلاش هایی است که در سالیان گذشته از جمله در سال ۹۴ دولت افغانستان بر آن تمرکز کرده بود و امیدوار بود که راه مذاکره باز شود و بن بست ها گشوده گردد.

ناکامی حکومت در ایجاد روند صلح به معنای عدم سود دهی یک سرمایه گذار است که با هزار امید سرمایه گذاری می کند اما در نهایت سودی نصیب نمی برد.

افزون بر آن که نفس اعلام خبر عملیات نظامی طالبان، یک چالش جدی برای حکومت و مایه نگرانی مردم می باشد، ساختار درونی حکومت نیز خود چالش های زیادی را با خود همراه دارد و مشکلات بیرونی بر این مشکلات می افزاید.

لذا می توان این گونه گفت که تنها چالش بیرونی و عملیات نظامی نیست که حکومت را تهدید می کند. بدتر و کشنده تر آنست که حکومت گامی در راه برداشتن این چالش ها برنداشته است. وقتی حکومتی برای ادامه کار خود نیازمند تایید یک مقام خارجی است به معنای آنست که در درون خود با مشکلاتی مواجه است که ممکن این دشواری ها کمر او را خم کند و بن بست های جدیدی را فراه او به میان آورد. آنچه برای مردم افغانستان مایه نگرانی است عدم توازن میان مشکلات موجود و تلاش های حکومت افغانستان است که وجود ندارد.

یعنی مشکلات روز به روز افزایش پیدا می کند، اما حکومت تحرکی در مهار یا کاهش آن از خود نشان نمی دهد. یکی از جمله مواردی که هم مردم را نگران کرده است و هم می تواند سبب تحرکات بیشتر طالبان شود، عدم توجه به اصلاحاتی است که در تفاهم نامه ای دو جناح حکومت مطرح شده است.

جالب توجه است که سخنگوی داکتر عبدالله در پاسخ به یک پرسش گفته که آنچه به ما مربوط است ما متعهد هستیم که اصلاحات بوجود آید!

اگر ایجاد اصلاحات که تغییر سیستم را مد نظر دارد، تنها یک طرف متعهد باشد که چه حاصلی خواهد داشت؟ مسئولان حکومتی بهتر است به جای پنهان داشتن خود زیر الفاظ واژه ها، حساسیت ها را درک کنند و بیش از این مردم را در بلاتکلیفی قرا ندهند.

اگر گامی برای اصلاح ساختار حکومت برداشته نشود و مردم اطمینان پیدا نکنند که دولت مردان کشور عزمی برای بهبود وضعیت مردم دارد، بی تردید که عملیات گروه طالبان با موفقیت همراه خواهد بود. لذا عملیات نظامی گرچه برای مردم سخت و دردناک است اما وقتی پشت گرمی از جانب حکومت دیده شود و اطمینانی برای آینده بهتر وجود داشته بار عملیات نظامی گروه طالبان کمتر خواهد بود و مردم با تحمل بیشتر زندگی خواهند کرد و حکومت را برای برون رفت از دشواری کمک خواهند نمود.
مولف : سید مظفر دره صوفی
https://avapress.com/vdcgwt9qzak9xy4.rpra.html
ارسال نظر
نام شما
آدرس ايميل شما