تاریخ انتشار :سه شنبه ۳۱ اسد ۱۳۹۶ ساعت ۲۲:۱۹
کد مطلب : 148646
راهبرد ترامپ و پایان حاشیه امن پاکستان

دونالد ترامپ؛ رییس جمهوری امریکا، استراتژی اش در باره افغانستان را اعلام کرد.

مهم ترین بخش این استراتژی درباره پاکستان است.

آقای ترامپ گفت امریکا دیگر نمی‌تواند در قبال حضور گروه‌هایی مانند طالبان در پاکستان سکوت کند.

او گفت:"پاکستان به سازمان‌هایی پناه داده که هر روز تلاش می‌کنند مردم ما را بکشند. ما به پاکستان میلیاردها دالر پرداخت کرده‌ایم؛ ولی آنها به تروریست هایی پناه داده‌اند که ما با آنها می‌جنگیم. این وضع باید تغییر کند و این تغییر فورا انجام خواهد شد. هیچ همکاریی نمی‌تواند در مورد کشوری که به شبه نظامیان و تروریست‌هایی که نظامیان و مقامات امریکایی را هدف قرار می‌دهند، دوام بیاورد. زمان آن فرارسیده که پاکستان تعهدش به تمدن، نظم و صلح را ثابت کند."

ترامپ همچنین خواهان نقش بیشتر هند در کمک به ایجاد امنیت در افغانستان و گسترش همکاری‌های اقتصادی شد.

رکس تیلرسن؛ وزیر خارجه امریکا هم در تماس با نخست وزیر پاکستان و همتایانش در افغانستان و هند آنها را در جریان تصمیمات آقای ترامپ گذاشت.

کارشناسان می گویند که بخش مربوط به پاکستان و هند استراتژي ترامپ درباره افغانستان، مهم ترین بخش این راهبرد محسوب می شود؛ زیرا تنها در این حوزه است که برای نخستین بار می توان شاهد یک رویکرد جدید در قبال عوامل خارجی جنگ افغانستان از سوی کاخ سفید بود.

ترامپ همانگونه که پیشتر نیز از سوی مقام های امریکایی هشدار داده شده بود، مواضع تندی در قبال پاکستان، اتخاذ کرده است.

بر پایه آنچه در این استراتژي آمده است، دولت ترامپ، وضعیت کنونی مبتنی بر همکاری پیچیده پاکستان با تروریست ها را «فورا» تغییر خواهد داد.

با این حال، ناظران می گویند که برخلاف آنچه از سوی رییس جمهوری امریکا در این باره مطرح شده، تغییر موضع پاکستان، کار آسان و کم هزینه ای نیست.

این امر به این دلیل که پاکستان، یک قدرت بلامنازع اتمی است که همزمان با افغانستان، مرزهای مشترک و غیر قابل کنترل دارد، با سرعتی که ترامپ، پیش بینی کرده، قابل دستیابی نخواهد بود.

ترامپ بخواهد یا نخواهد ناگزیر است به هزینه های جانبی تقابل با پاکستان، توجه کند؛ زیرا در هرگونه رویکرد مقابله جویانه و تنبیهی با رژيم اسلام آباد، مواجهه امریکا با تبعات مستقیم یا غیر مستقیم آن، اجتناب ناپذیر خواهد بود.

در این زمینه، از دید تحلیلگران، مهم ترین نکته این است که پاکستان، به جز امریکا، گزینه های دیگری نیز برای تغییر رویکرد خود در زمینه همکاری و مشارکت استراتژیک در اختیار دارد.

چین به عنوان رقیب دیرینه هند که اکنون بر پایه برخی تحلیل ها، روابط دو کشور یکبار دیگر در اوج بحران قرار دارد و احتمال بروز جنگی دیگر میان دو قدرت اقتصادی و اتمی آسیا، در آینده ای قابل پیش بینی، دور از امکان نیست، کاملا آماده است تا جای امریکا را به عنوان شریک و همکار استراتژيک پاکستان در عرصه بین المللی، پر کند.

روسیه نیز آمادگی مشابهی دارد و این امر، به ویژه در شرایطی که مسکو در صدد توسعه نفوذش بر گروه طالبان از مسیر پاکستان برای مقابله با داعش در افغانستان می باشد، بیش از هر زمان دیگری امکان پذیر شده است.

عضویت پاکستان در سازمان همکاری شانگهای، زمینه ورود سریع چین و روسیه به بازی استراتژيک با پاکستان به جای امریکا را به خوبی فراهم خواهد کرد.

در این میان، تمدید حضور نظامی امریکا در افغانستان بر اساس آنچه در استراتژی تازه امریکا آمده نیز قدرت هایی مانند روسیه و چین را که خواهان خروج امریکا از افغانستان هستند و این خواسته اخیرا به صورت مستقیم از سوی ضمیر کابلوف؛ فرستاده ویژه پوتین برای افغانستان، مطرح شد، به تحکیم ارتباطات و همکاری های خود با پاکستان و طالبان، ترغیب خواهد کرد.

طالبان هم استراتژی جدید ترامپ در قبال افغانستان را به معنای «ادامه جنگ» دانسته و تأکید کرده اند که در قرن ۲۱، افغانستان را به گورستان امپراتوری امریکا بدل خواهند کرد. با این حساب، ناظران می پرسند که با توجه به کاری که امریکا در قرن ۲۰ به کمک پاکستان علیه شوروی در افغانستان انجام داد، آیا این بار نوبت روسیه است تا با استفاده از همان مجرا، امریکا را در افغانستان زمینگیر کند؟

صرف نظر از پاسخ مثبت یا منفی این پرسش، واقعیت این است که توانمندی های گسترده پاکستان در بدتر یا بهتر کردن شرایط جاری در افغانستان را نباید از نظر دور داشت.

با همه این احوال، هشدار تند و صریح ترامپ به پاکستان و استقبال آن کشور از هند برای مشارکت در تأمین امنیت و توسعه اقتصادی افغانستان، از معدود مواردی است که از خواسته های محوری دولتمردان افغانستان از استراتژي جدید ترامپ، محسوب می شود و با اعلام این استراتژي، اکنون باید دید که امریکا جنگ نیابتی پاکستان و هند در افغانستان را چگونه مدیریت می کند؛ به گونه ای که از یکسو به ریشه کن شدن تروریزم و بازگشت ثبات به افغانستان آشوب زده منتهی شود و از جانب دیگر، با پایان حاشیه امن اسلام آباد، پاکستان خیره سر و حامی تروریزم را به «تمدن و نظم و صلح» متعهد سازد.

https://avapress.com/vdcgt79q3ak9t34.rpra.html
ارسال نظر
نام شما
آدرس ايميل شما