دیروز یکشنبه یکی دیگر از فجایع خونبار تروریستی در کشور رقم خورد؛ فاجعه ای که طی آن، ۲۱ نفر از سربازان دلیر و سلحشور اردوی ملی افغانستان در ولایت مرزی کنر، از سوی تروریست های افغانی و پاکستانی آماج یک تهاجم گسترده قرار گرفته و جان باختند و دست کم ۷ نفر از آنها نیز به اسارت برده شدند.
مقام های محلی ولایت کنر، دلایل مختلفی را در زمینه چرایی و چگونگی وقوع این رویداد مطرح می کنند. شماری می گویند که طالبان به داخل ساختار اردوی ملی نفوذ کرده و این رویداد نیز نتیجه این نفوذ بوده است.
برخی دیگر، با اشاره به اینکه این حمله حوالی ساعت ۴ سحرگاه روی داده، احتمال خواب بودن و غافلگیر شدن نیروهای اردوی ملی را مطرح می کنند و می گویند دلیل افزایش تلفات نیز همین مساله بوده است؛ اما در این میان، تعدادی از کارشناسان می گویند که گزارش هایی وجود دارد که این نیروها حداقل دو ساعت با تروریست ها درگیر شده اند و تعدادی از آنها نیز کشته شده و اجساد شان در محل رویداد باقی مانده است؛ بنابراین، خواب بودن نمی تواند دلیل درستی باشد.
از سوی دیگر، این پسته در منطقه ای واقع شده که سه نقطه مرزی با پاکستان دارد و یکی از ناامن ترین و حساس ترین مناطق لوگر به حساب می آید؛ بنابراین دلیلی وجود ندارد که سربازان همگی خواب بوده باشند و از حساسیت وضعیت، اطلاعی نداشته اند؛ به همین دلیل احتمال عدم دسترسی به قوای کمکی زمینی و هوایی از یکسو، اتمام تجهیزات از جانب دیگر و همچنین زیادبودن تعداد نفرات طالبان داخلی و خارجی از عوامل اصلی افزایش تعداد تلفات نیروهای اردوی ملی بوده است.
احتمال سوم به یقین نزدیک تر است. با اینهمه مساله مهم در این رویداد، میزان بازتاب اجتماعی و سیاسی آن بود.
همه مردم افغانستان با استفاده از این فرصت با نیروهای اردوی ملی و سربازان فداکار، شجاع و مبارز امنیتی کشور به ویژه شهدای این رویداد اندوهناک ابراز همدردی و همبستگی کرده و حمایت خود را از نیروهای مسلح کشور اعلام داشته و از تروریست ها ابراز خشم و نفرت کرده اند.
شبکه های اجتماعی، سایت های خبری و تحلیلی و رسانه های صوتی، تصویری و چاپی کشور در اقدامی هماهنگ، عرق و عزت ملی این سربازان را ستوده و با خانواده های شهدای پاک راه استقلال، آزادی و امنیت وطن، ابراز همدردی و غم شریکی کرده اند.
نکته جالب توجه در این واکنش ها، همدست و هماهنگ بودن آن از یکسو و گسترش دامنه آن از جانب دیگر است.
از صبح امروز دوشنبه تمامی صفحات اجتماعی مربوط به شهروندان افغانستان، آکنده از تصاویر اردوی ملی افغانستان است.
این نشان می دهد که نگاه مردم نسبت به این نیروها نسبت به گذشته، تغییر چشمگیری را شاهد بوده و مردم به همان نسبت از تروریست ها و اهداف براندازانه و ضد امنیت و ثبات و آرامش آنها ابراز خشم و نفرت و انزجار می کنند و از آن فاصله گرفته اند.
شماری از تحلیلگران مسایل امنیتی می گویند که این مساله نشان می دهد که مردم به نیروهای امنیتی خویش به مثابه نیروهایی ملی و متعلق به همه مردم افغانستان نگاه می کنند و استقلال آنها و عدم اتکای شان به نیروهای خارجی را یکی از عمده ترین دلایل اعتماد خود به این نیروها می دانند.
مردم با اعلام حمایت گسترده از این نیروها یکبار دیگر به تمامی شایبه های بدبینانه در زمینه احتمال ناامن شدن افغانستان بعد از ۲۰۱۴ و سلطه مجدد تروریست ها و طالبان بر سرنوشت سیاسی و امنیتی کشور، نه گفتند و ثابت کردند که در هر شرایطی به نیروهای مسلح ملی این کشور، وفادار اند و از آنها حمایت همه جانبه می کنند.
با این حساب از دید این گروه از تحلیلگران، اعلام همبستگی ملی و سراسری مردم افغانستان با نیروهای مسلح کشور نشانگر آن است که مسئولیت های امنیتی تنها به این نیروها منتقل نشده؛ بلکه مردم افغانستان نیز احساس می کنند که انتقال مسئولیت های امنیتی، مسئولیت های بزرگی را بر دوش آنها هم قرار داده و آنان مسئول اند؛ تا از نیروهای پاسبان آزادی، امنیت و عزت سرزمین خویش، اعلام حمایت و پشتیبانی نمایند.
این انتقال سبب پیوند نیروهای امنیتی کشور با مردم شده و آنان را در برابر تروریست های وحشی و جنایتکار، در صفی واحد قرار داده است.
مقام های محلی ولایت کنر، دلایل مختلفی را در زمینه چرایی و چگونگی وقوع این رویداد مطرح می کنند. شماری می گویند که طالبان به داخل ساختار اردوی ملی نفوذ کرده و این رویداد نیز نتیجه این نفوذ بوده است.
برخی دیگر، با اشاره به اینکه این حمله حوالی ساعت ۴ سحرگاه روی داده، احتمال خواب بودن و غافلگیر شدن نیروهای اردوی ملی را مطرح می کنند و می گویند دلیل افزایش تلفات نیز همین مساله بوده است؛ اما در این میان، تعدادی از کارشناسان می گویند که گزارش هایی وجود دارد که این نیروها حداقل دو ساعت با تروریست ها درگیر شده اند و تعدادی از آنها نیز کشته شده و اجساد شان در محل رویداد باقی مانده است؛ بنابراین، خواب بودن نمی تواند دلیل درستی باشد.
از سوی دیگر، این پسته در منطقه ای واقع شده که سه نقطه مرزی با پاکستان دارد و یکی از ناامن ترین و حساس ترین مناطق لوگر به حساب می آید؛ بنابراین دلیلی وجود ندارد که سربازان همگی خواب بوده باشند و از حساسیت وضعیت، اطلاعی نداشته اند؛ به همین دلیل احتمال عدم دسترسی به قوای کمکی زمینی و هوایی از یکسو، اتمام تجهیزات از جانب دیگر و همچنین زیادبودن تعداد نفرات طالبان داخلی و خارجی از عوامل اصلی افزایش تعداد تلفات نیروهای اردوی ملی بوده است.
احتمال سوم به یقین نزدیک تر است. با اینهمه مساله مهم در این رویداد، میزان بازتاب اجتماعی و سیاسی آن بود.
همه مردم افغانستان با استفاده از این فرصت با نیروهای اردوی ملی و سربازان فداکار، شجاع و مبارز امنیتی کشور به ویژه شهدای این رویداد اندوهناک ابراز همدردی و همبستگی کرده و حمایت خود را از نیروهای مسلح کشور اعلام داشته و از تروریست ها ابراز خشم و نفرت کرده اند.
شبکه های اجتماعی، سایت های خبری و تحلیلی و رسانه های صوتی، تصویری و چاپی کشور در اقدامی هماهنگ، عرق و عزت ملی این سربازان را ستوده و با خانواده های شهدای پاک راه استقلال، آزادی و امنیت وطن، ابراز همدردی و غم شریکی کرده اند.
نکته جالب توجه در این واکنش ها، همدست و هماهنگ بودن آن از یکسو و گسترش دامنه آن از جانب دیگر است.
از صبح امروز دوشنبه تمامی صفحات اجتماعی مربوط به شهروندان افغانستان، آکنده از تصاویر اردوی ملی افغانستان است.
این نشان می دهد که نگاه مردم نسبت به این نیروها نسبت به گذشته، تغییر چشمگیری را شاهد بوده و مردم به همان نسبت از تروریست ها و اهداف براندازانه و ضد امنیت و ثبات و آرامش آنها ابراز خشم و نفرت و انزجار می کنند و از آن فاصله گرفته اند.
شماری از تحلیلگران مسایل امنیتی می گویند که این مساله نشان می دهد که مردم به نیروهای امنیتی خویش به مثابه نیروهایی ملی و متعلق به همه مردم افغانستان نگاه می کنند و استقلال آنها و عدم اتکای شان به نیروهای خارجی را یکی از عمده ترین دلایل اعتماد خود به این نیروها می دانند.
مردم با اعلام حمایت گسترده از این نیروها یکبار دیگر به تمامی شایبه های بدبینانه در زمینه احتمال ناامن شدن افغانستان بعد از ۲۰۱۴ و سلطه مجدد تروریست ها و طالبان بر سرنوشت سیاسی و امنیتی کشور، نه گفتند و ثابت کردند که در هر شرایطی به نیروهای مسلح ملی این کشور، وفادار اند و از آنها حمایت همه جانبه می کنند.
با این حساب از دید این گروه از تحلیلگران، اعلام همبستگی ملی و سراسری مردم افغانستان با نیروهای مسلح کشور نشانگر آن است که مسئولیت های امنیتی تنها به این نیروها منتقل نشده؛ بلکه مردم افغانستان نیز احساس می کنند که انتقال مسئولیت های امنیتی، مسئولیت های بزرگی را بر دوش آنها هم قرار داده و آنان مسئول اند؛ تا از نیروهای پاسبان آزادی، امنیت و عزت سرزمین خویش، اعلام حمایت و پشتیبانی نمایند.
این انتقال سبب پیوند نیروهای امنیتی کشور با مردم شده و آنان را در برابر تروریست های وحشی و جنایتکار، در صفی واحد قرار داده است.
