هزینه های کشور طی سیزده سال گذشته توسط خارجی ها تمویل می شد و آنها نمی خواستند که زیربناهای کشور ساخته شود.
به گزارش مانیتورینگ خبرگذاری آوا، انجینر منورشاه بهادری؛ عضو مجلس نمایندگان در مورد اینکه چرا در بیش از یک دهه گذشته افغانستان رشد اقتصادی چشم گیری نداشته است، گفت: اصلا بحث پیشرفت یا زیرساخت های اقتصادی در برنامه خارجی ها وجود نداشت .
وی افزود: کمک های جامعه بین المللی در دو بخش نظامی و نیز پروژه های غیر اختیاری عامل المنفعه همچون، سرک پل و پلچک بوده است.
به گفته آقای بهادری، خارجی به به هیچ عنوان نمی خواستند که افغانستان خود کفا باشد و اهمیت خود را در کشور از دست بدهند.
این عضو مجلس نمایندگان تاکید کرد که فلسفه خارجی ها نه برای آبادی افغانستان بلکه برای مبارزه با تروریزم بوده است.
او می گوید جامعه بین المللی امنیت را به گونه تامین نکرده اند که تجار ها برای سرمایه گذاری در افغانستان ترغیب شوند، اگر این طور می بود افغانستان شاهد رشد اقتصادی چشم گیری می شد.
با باور وی، امروز اگر همین کمک های کم و بیش، قطع شود افغانستان نمی تواند روی پای خود بایستد و عامل اصلی این امر آینده نگری خارجی ها می باشد تا حضور خود را در افغانستان تداوم ببخشند.
به گفته بهادری، افغانستان بسترهای اقتصادی فراوانی دارد که به راحتی می تواند از عهده بودجه دوازده میلیارد دالری خود بر آید.
وی در تکمیل مطلب فوق گفت که سالانه بیش از ۴۰ میلیارد مکعب آب که منفعت آن ۴۰ میلیارد دالر می شود از کشور خارج می شود که برای ما شرم آور است که در این وضعیت قرار داریم.
وی گفت: اگر امنیت وجود نداشته باشد نه اقتصاد خواهیم داشت و نه آرامش.
او گفت ما شاهد این بودیم که به دلیل وجود نا امنی پولهای زیادی از کشور خارج شده است، بنابراین تا صلح نیاید هیچ کس سرمایه گذاری نخواهد کرد و در نهایت رشد اقتصادی نمی کنیم.
آقای بهادری گفت: سی درصد از ذخایر افغانستان معادل درآمد نفت عربستان است اما اینجا مدیریت کلان حکومتی و اقتصادی و افراد متخصص و کارا نیاز است تا برای جلب توجه سرمایه گذارها کار نمایند.
وی خاطرنشان کرد: ما باید در قدم اول باید کاری بکنیم که امنیت را تامین نماییم و طبیعی است که با وجود امنیت ، رشد سرمایه گذاری ها را شاهد خواهیم بود که این کار با پالیسی حکومت جدید بستگی دارد.
به گزارش مانیتورینگ خبرگذاری آوا، انجینر منورشاه بهادری؛ عضو مجلس نمایندگان در مورد اینکه چرا در بیش از یک دهه گذشته افغانستان رشد اقتصادی چشم گیری نداشته است، گفت: اصلا بحث پیشرفت یا زیرساخت های اقتصادی در برنامه خارجی ها وجود نداشت .
وی افزود: کمک های جامعه بین المللی در دو بخش نظامی و نیز پروژه های غیر اختیاری عامل المنفعه همچون، سرک پل و پلچک بوده است.
به گفته آقای بهادری، خارجی به به هیچ عنوان نمی خواستند که افغانستان خود کفا باشد و اهمیت خود را در کشور از دست بدهند.
این عضو مجلس نمایندگان تاکید کرد که فلسفه خارجی ها نه برای آبادی افغانستان بلکه برای مبارزه با تروریزم بوده است.
او می گوید جامعه بین المللی امنیت را به گونه تامین نکرده اند که تجار ها برای سرمایه گذاری در افغانستان ترغیب شوند، اگر این طور می بود افغانستان شاهد رشد اقتصادی چشم گیری می شد.
با باور وی، امروز اگر همین کمک های کم و بیش، قطع شود افغانستان نمی تواند روی پای خود بایستد و عامل اصلی این امر آینده نگری خارجی ها می باشد تا حضور خود را در افغانستان تداوم ببخشند.
به گفته بهادری، افغانستان بسترهای اقتصادی فراوانی دارد که به راحتی می تواند از عهده بودجه دوازده میلیارد دالری خود بر آید.
وی در تکمیل مطلب فوق گفت که سالانه بیش از ۴۰ میلیارد مکعب آب که منفعت آن ۴۰ میلیارد دالر می شود از کشور خارج می شود که برای ما شرم آور است که در این وضعیت قرار داریم.
وی گفت: اگر امنیت وجود نداشته باشد نه اقتصاد خواهیم داشت و نه آرامش.
او گفت ما شاهد این بودیم که به دلیل وجود نا امنی پولهای زیادی از کشور خارج شده است، بنابراین تا صلح نیاید هیچ کس سرمایه گذاری نخواهد کرد و در نهایت رشد اقتصادی نمی کنیم.
آقای بهادری گفت: سی درصد از ذخایر افغانستان معادل درآمد نفت عربستان است اما اینجا مدیریت کلان حکومتی و اقتصادی و افراد متخصص و کارا نیاز است تا برای جلب توجه سرمایه گذارها کار نمایند.
وی خاطرنشان کرد: ما باید در قدم اول باید کاری بکنیم که امنیت را تامین نماییم و طبیعی است که با وجود امنیت ، رشد سرمایه گذاری ها را شاهد خواهیم بود که این کار با پالیسی حکومت جدید بستگی دارد.
