روایتی از یک شب اقامت اجباری در کانتیننتال با حس ترس و دلهره

حمله انتحاری مرگبار مهاجمان انتحاری به هتل اینترکنتیننتال کابل سئوال‌‌های زیادی را ایجاد کرده است. این مهاجمان از کدام مسیر وارد شدند، لباسی که به تن داشتند چه بود و درگیری چرا ساعت‌ها ادامه یافت؟

به گزارش مانیتورینگ خبرگزاری آوا، روایتی که مقام‌های دولتی از این حادثه تاکنون کرده بیشتر رسمی و درباره شمار قربانیان بوده‌ است. شمار کشته‌شدگان این حمله خونین تاکنون ۲۲ نفر اعلام شده که ۱۴ نفر آنان خارجی هستند.

کشته شدن ۹ شهروند اوکراین، یک یونانی، یک قزاقستانی، یک آلمانی تاکنون تایید شده و هویت دو نفر دیگر مشخص نیست؛ بقیه کشته‌شدگان شهروندان افغان و غیرنظامی هستند. ۱۰ نفر دیگر نیز در این حادثه زخمی شده‌اند.

بیشتر کشته‌شدگان پلیوت ها و خدمه شرکت خصوصی هوایی "کام ایر" هستند.

روایت دولت تاکنون در همین حد محدود شده و گفته تحقیقات بیشتر می‌تواند زوایایی پنهان این حمله خونین را روشن کند.

مهاجمان چگونه وارد هتل شدند؟

دولت ابتدا اعلام کرد که ممکن است مهاجمان از سمت شمالی هتل وارد شده باشند. ادعای که بعدا توسط ویس احمد برمک، وزیر کشور افغانستان، رد شد.

او گفت که به غیر از در ورودی، اطراف هتل با دیوار و موانع لازم از جمله سیم خاردار پوشانده شده که امکان ورود نیست.

کاربران شبکه‌های اجتماعی در افغانستان همرسانی کرده‌اند که این افراد با هماهنگی افرادی در داخل هتل وارد آنجا شده‌اند. آقای برمک نیز معتقد است که هیج امکان ندارد که این مهاجمان در داخل هتل افرادی نفوذی نداشته باشند.

شاهدانی که درهتل گیر افتاده بودند، روایت متفاوت از نحوه ورود مهاجمان در آن شب داده‌اند.

عابدالحق عمری، خبرنگاری که همان شب برای دیدن عبد الوحید پویان، دیپلمات افغانستان به هتل رفته بود، می‌گوید که دقایقی از ورودش به اتاق دوستش نگذشته بود که حمله آغاز شد.

او به نقل از خدمه هتل می‌گوید که دو مهاجم چند روز قبل در هتل اتاق گرفته بودند. ساعت شش شامی که حمله انجام شد، مهمانی (مهاجمان) چیزی را از میسر رستورانت هتل به منزل دوم منتقل می‌کنند.

به گفته او در زمان حمله دو نفر از مهاجمان در رستورانت (رستوران) هتل بوده‌اند، دو نفر دیگر به آنان محلق می‌شوند و دو نفر دیگر در طبقه اول بوده‌اند.
در رستورانت هتل چه اتفاق افتاد؟

پلیس گفته است که بیشترین تلفات در رستورانت هتل بوده ‌است. یکی از خدمه‌های هتل که به دلیل مسایل امنیتی نخواست نامی از او برده شود، گفت که مهاجمان ابتدا وارد سالن غذاخوری در طبقه اول هتل شدند.

او گفت که آنان به یکی از مهمانان خارجی که یک زن بود تیراندازی کردند و بعد یکی از کارمندان هتل موفق شد که برق سالن غذاخوری را خاموش کند و با استفاده از تاریکی شماری از مهمانان از محل فرار کردند.

به گفته او، این کار باعث می‌شود که مهاجمان برای دقایقی در تاریکی گیر بمانند.

ولی روایت‌های دیگری نیز وجود دارد، به گفته شاهدان مهاجمان قبل از انفجار در رستورانت بوده و با آغاز درگیری از بمب دستی استفاده کرده‌اند. انفجار بمب باعث می‌شود که چراغ های رستورانت از سقف کنده شود.

ازمری همدرد، مسئول اداره خدمات مخابراتی (اترا) در ولایت هرات، نیز به بی‌بی‌سی گفت که مهاجمان از مسیر اصلی وارد هتل شده‌اند.

او می‌گوید در زمانیکه مهاجمان وارد هتل شدند موسیقی زنده در سالن غذا خوری طبقه اول نواخته می‌شد و شماری از مهمانان در حال خوردن شام بودند.

به گفته او، در ساعت ۸:۳۰ ابتدا دوبار در لابی هتل صدای شلیک شنیده شد و من می‌خواستم که به سالن غذاخوری بروم و به دلیل شلیک دوباره به اتاق برگشتم.
تدابیر امنیتی چگونه بود و لباس مهاجمان چه بود؟

تامین امنیت هتل سه هفته قبل به یک شرکت امنیتی خصوصی واگذار شده بود. موضوعی که هم نهادهای امنیتی و هم مهمانان از آن شکایت دارند.

آقای همدرد که مهمان هتل بوده، می‌گوید که بازرسی به دقت انجام نمی‌شده و حتی وسایل وبَیک های آنها نیز هنگام ورود توسط مسئولین امنیتی هتل به درستی بازرسی نشده و دستگاه‌های اسکن نیز خاموش بوده‌اند.

گروه طالبان تصاویری را منتشر کرده که ۵ مهاجم را در لباس نیروهایی امنیتی افغان نشان می‌دهند. ولی بیشتر شاهدان می‌گویند که چهار تن آنان لباسهای محلی افغانستان را به تن داشته اند و دو نفر دیگر کت و شلوار داشته‌اند. روایت مقامات افغان از تعداد مهاجمان درابتدا کمتر از این تعداد بود.
یک شب پر مخاطره

آقای همدرد می‌گوید که در منزل اول هتل بودم و در تمام جریان شب پشت درهای اتاق صدای شلیک و پرتاپ بمب دستی ادامه داشت.

او گفت که در منزل دوم درگیری بیشتر بود و اکثر اتاقها در این منزل آتش زده شدند.

به گفته او، مهاجمان تلاش داشتند که در اتاقی را که او ساکن بود باز کند و صداهای شنیده می‌شد که مهاجمان تلاش دارند تا درها را باز کنند و دروازه ها بشکنند.

این روند تا ساعت ۸ صبح همان روز ادامه داشته تا نیروهای مشترک افغان و بین‌المللی وارد هتل شده‌اند.

وجود شماری زیادی از افراد غیرنظامی و دقت برای محافظت از جان آنها دلیل اصلی طولانی شدن این عملیات دانسته شده‌است.
آقای همدرد درباره معمای باز شدن در شمالی هتل که به طرف باغ و جنگل‌های شمال هتل باز می‌شود، می‌گوید که این دروازه توسط همکاران او و شماری از کارمندان هتل باز شده است.

او گفت که بعد از این که چراغ‌های رستورانت خاموش می‌شود، شماری از مهمانان و خدمه که شمار آنها به ۱۵ نفر می‌رسید به طرف در شمالی فرار می‌کنند.

به گفته او، آنان در ابتدا تلاش می‌کنند تا از طریق یک راه پله سیار از محل فرار کنند که پله می‌شکند و آنان مجبور می‌شود تا با سنگ قفل دروازه شمالی را بکشنند و از محل فرار کنند.
در میان دود و آتش

آقای عمری نیزمی‌گوید که مهاجمان در اتاقی که او در آن ساکن بود، با مواد آتش‌زا و پرتاب بمب دستی آتش زده که بعد از دو دقیقه تمام اتاق آتش گرفته ‌است.

او می‌گوید که دو نفر از دوستانش در میان دود و آتش گیر افتاده و جان داده‌اند، یکی از دوستانش نیز خودش را از بالکن به پایین انداخته که او نیز جان می‌دهد.

به گفته وی، خودش نیز برای فرار از دود و آتش از یک بالکن به بالکن دیگر می‌رود و وقتی به بالکن سوم می‌رسد، می‌بیند که مهاجمان قبل از آنها وارد اتاق شده و ساکنان اتاق را کشته و بعد از آنجا رفته‌اند.

او می‌گوید که تا ساعت ۴ بامداد صدای فریاد مردم از منزل اول و دوم و سایر طبقات شنیده می‌شد که هدف گلوله مهاجمان قرار می‌گرفتند.