ظاهر قدیر؛ نماینده ننگرهار در مجلس و از منتقدان سرسخت حکومت، از اعلام وجود یک ائتلاف پرقدرت سیاسی در آینده نزدیک خبر داده است.
آقای قدیر گفت که این ائتلاف بزرگ سیاسی، از کارکردهای مثبت حکومت استقبال و حمایت خواهد کرد؛ اما در برابر رفتارهای غیر قانونی و «تفرقه‌افکنانه» حکومت، با قدرت، خواهد ایستاد.
نماینده ننگرهار در مجلس گفت:"ائتلاف سیاسی قوی متشکل از اعضای شورای ملی، احزاب سیاسی، استادان دانشگاه، تحلیلگران و فعالان مدنی به‌زودی اعلام موجودیت خواهد کرد".
آقای قدیر تأکید کرد که این ائتلاف برای وحدت میان مردم افغانستان تلاش می‌کند و در برابر هرگونه «تعصب قومی» ایستادگی خواهد کرد.
به گفته او، این ائتلاف با هرگونه تصمیم‌گیری پنهانی در پشت درهای بسته، مخالف خواهد بود.
این عضو مجلس نمایندگان گفت که این تیم از جنرال رازق؛ فرمانده پولیس ولایت قندهار در برابر «جزیره قدرت» در ارگ نیز قویاً حمایت خواهد کرد.
اخیرا خبرهایی از تلاش اشرف‌غنی برای برکناری جنرال رازق منتشر شده است.
خبر تشکیل یک ائتلاف فراگیر سیاسی بر علیه آقای غنی، در حالی منتشر می شود که افغانستان، هم در زمان کرزی و هم در دوره اشرف غنی، شاهد تولد و مرگ ائتلاف های بزرگ سیاسی بوده است؛ ائتلاف هایی که یکشبه ایجاد شده و یک روزه نیز از هم فروپاشیده اند.
شاید همین رویدادها سبب شده است که بسیاری حتی به ائتلاف های سیاسی امروز نیز همانند احزاب سیاسی دیروز، با بدبینی و ناامیدی نگاه کنند.
ظهور و زوال زودهنگام ائتلاف های سیاسی در افغانستان اما عوامل مختلف سیاسی، جامعه‌شناختی و ایدئولوژيک دارد که بیان همه آنها در این مقال مجمل نمی گنجد.
آنچه اکنون، در حال رخ دادن است، شکل گیری یک اجماع سیاسی قوی و فراگیر برای مهار سیاست های اشرف غنی؛ رییس جمهوری در مواجهه او با رقبا و منتقدان سیاسی خود است.
به باور کارشناسان، تجربه جنرال دوستم، احمدضیا مسعود و دیگر اعضا و ارکان حکومت، اکنون بسیاری از فعالان، جریان ها و رهبران بزرگ و پرنفوذ سیاست و قومیت در افغانستان را بر آن داشته است که با ادامه و استمرار این سیاست بر علیه کسانی مانند عطامحمد نور؛ والی بلخ، جنرال رازق؛ فرمانده پولیس قندهار و... علیرغم اختلاف های عمیق سیاسی و قومی که میان طیف گسترده مخالفان و منتقدان آقای غنی وجود دارد، برای مهار سیاست حذف و حاشیه نشین کردن رقبای او، دست به تمهیدات و تدابیر بازدارنده مشترک بزنند.
اجلاس بزرگی از مخالفان سرسخت و شناخته شده حکومت که چندی پیش با محوریت عناصر سیاسی وابسته به طیف حامد کرزی؛ رییس جهموری پیشین در قندهار برگزار شد و طی آن، به عطامحمد نور و باتور دوستم؛ از اعضای برجسته و محوری ائتلاف نجات افغانستان، اجازه پرواز به قندهار برای شرکت در آن نشست داده نشد، از نظر تحلیلگران، نخستین نشانه و کلیدی ترین گام برای شکل گیری یک ائتلاف بزرگ و قدرتمند سیاسی شمال- جنوب بر علیه دولت مرکزی بود.
پس از آن رویداد نیز وقتی فشارهای ارگ برای مهار و محدود کردن عطامحمد نور؛ والی بلخ افزایش یافت و سرانجام به امضای برگه استعفای مشروط آقای نور از سوی اشرف غنی و معرفی والی جدید بلخ، منجر گردید، شوراهای ولایتی ولایت ها مهم جنوبی مانند قندهار، زابل و هلمند، جزو مهم ترین نهادهایی بودند که از مواضع آقای نور در برابر ارگ، اعلام حمایت کردند.
افزون بر آن، جنرال رازق؛ فرمانده پولیس قندهار، از دیگر کسانی بود که رسما در کنار آقای نور ایستاد؛ شاید به این دلیل که او به خوبی می دانست که پس از آقای نور، نوبت خود او خواهد بود.
در این میان، هواداران و نزدیکان آقای غنی می گویند که او در صدد مهار «جزایر قدرت» به منظور حاکمیت قانون در افغانستان است؛ اما مخالفان و منتقدانش، خود او را متهم به تشکیل یک جزیره قدرت در ارگ می کنند و می گویند که آقای غنی، همانگونه که با تشکیل شوراهای تخصصی، صلاحیت های قانونی وزرای کابینه و ریاست اجرایی را سلب کرده، به تعهد خود در توافقنامه سیاسی حکومت وحدت ملی، پشت پا زده و علیرغم اعتراض های گسترده مردم، فعالان سیاسی و جامعه مدنی، همچنان به چند مهره محدود، در سمت های مهم و حساس امنیتی و سیاسی، اجازه حضور و نقش آفرینی و تصمیم گیری گسترده داده است، قصد دارد همین سیاست را در برابر منتقدان سیاسی خود نیز اعمال کند و به این ترتیب، کشور را عملا به سمت خودکامگی تمامیت خواهانه مورد نظر خود، هدایت نماید.
درست یا نادرست، امروزه همین تصور، طیف های ناهمگن و چندلایه مخالفان آقای غنی را علیرغم فاصله ها و تفاوت های عمیق سیاسی، قومی و ایدئولوژيکی که دارند، به سمت تشکیل یک نیروی قدرتمند سیاسی می راند و به نظر می رسد که اکنون این دیدگاه که مهار آقای غنی، ارزش کنار گذاشتن اختلاف های دیرینه و عمیق این مجموعه را دارد، برای رهبران و مهره های درشت این مجموعه، به آسانی قابل پذیرش و توجیه است.
