تاریخ انتشار :سه شنبه ۴ میزان ۱۳۹۶ ساعت ۲۱:۵۸
کد مطلب : 150489
راه حل سیاسی؛ آزمون دوباره یک تجربه شکست‌خورده

نماینده سیاسی سازمان ملل در امور افغانستان گفته که علاقمندی به راه‌ حل سیاسی برای تامین صلح در این کشور افزایش یافته است.

تادامیچی یاماموتو؛ فرستاده ویژه دبیر کل سازمان ملل در افغانستان به شورای امنیت این سازمان گفته:"من باور دارم که حل و فصل سیاسی قضیه افغانستان امکان‌پذیر است".

او افزوده که اگرچه هنوز هم چالش‌های زیادی در پیش است؛ اما "ما نباید اجازه دهیم که فصل جدید جنگ بدون پیشرفت ملموس در گفتگوهای صلح، آغاز شود".

او تاکید کرد که اگر چنین راه‌حلی در پیش گرفته نشود، "فرصت‌ها از دست خواهد رفت، هزاران نفر کشته خواهند شد و مبالغ هنگفت مالی هدر خواهد رفت".

آقای یاماموتو از کشورهای منطقه خواست که راهبردها، منافع استراتژیک و تلاش‌های خود را با فرایند راه‌حل سیاسی با مدیریت افغان‌ها برای پایان جنگ جاری در افغانستان هماهنگ کنند.

او در عین حال، با اشاره به افزایش فعالیت داعش در شرق و شمال افغانستان و همچنین کابل پایتخت، اوضاع امنیتی این کشور را پیچیده و باعث "نگرانی عمده‌" دانست.

اظهارات نماینده سیاسی دبیر کل سازمان ملل در امور افغانستان درباره لزوم راه حل سیاسی برای جنگ افغانستان، در شرایطی صورت می گیرد که در حال حاضر هیچ برنامه سیاسی صلح میان دولت و مخالفان مسلح در جریان نیست.

در پی سرپیچی طالبان از حضور در مذاکرات مستقیم با دولت کابل از یکسو و بروز تنش های روزافزون و کم سابقه در روابط افغانستان و پاکستان، روند صلح عملا متوقف شده است و دولت افغانستان نیز هیچ برنامه جایگزین و جدیدی برای پیشبرد برنامه صلح با طالبان و دیگر مخالفان مسلح دولت در اختیار ندارد. با این حساب، این موضع گیری نماینده دبیر کل سازمان ملل برای افغانستان، در شرایط کنونی،‌ غریب و غیر قابل درک به نظر می رسد.

این اظهارات در شرایطی صورت می گیرد که به باور غالب کارشناسان، تجربه مصالحه سیاسی میان دولت و مخالفان بر سر پایان جنگ و بحران امنیتی جاری، مدت هاست که با شکست مواجه شده است.

منتقدان می گویند که دولت در این زمینه، میلیون ها دالر هزینه کرد؛ اما افزون بر از دست دادن منابع مالی سنگین و فرصت های زمانی پرشمار، تنها چیزی که در این زمینه به دست آورد، تشجیع تروریست ها در تحمیل جنگ ها، خشونت ها و خون ریزی های بیشتر بر نیروهای امنیتی و مردم افغانستان بود.

از این منظر،‌ تلاش های صلح، نتیجه وارونه داد؛ زیرا به جای آنکه به تأمین صلح و ثبات، کمکی بکند،‌ از جانب تروریست ها و حامیان آنها حمل بر ضعف و استیصال و ناتوانی و درماندگی دولت در مقابله میدانی با تروریزم شده و به این ترتیب، آنها را به ادامه جنگ، تحریک کرده است.

با توجه به این تحلیل، اظهارات تازه تادامیچی یاماماتو، پیش از آنکه ریشه در واقعیت های جاری افغانستان داشته باشد، منعکس کننده بی برنامه گی و عدم درک از وضعیت جاری از سوی دفتر نمایندگی سازمان ملل در افغانستان است.

کارشناسان اعتقاد دارند که راه حل سیاسی، بدون اعمال یک قدرت نظامی سنگین و مؤثر بر علیه تروریست هایی که جنگ و خشونت و مزدوری بیگانه را بر صلح و گفتگو و سازش سیاسی، ترجیح می دهند، تجربه ای شکست خورده است و ادامه آن در آینده نیز محکوم به شکست خواهد بود.

بنابراین، به باور آنها، تنها راه باقیمانده برای عبور از بحران سیاسی و امنیتی جاری در افغانستان، رویکرد به یک مبارزه فعال و مؤثر نظامی با تروریست ها و همزمان با آن، باز نگه داشتن روزنه های گفتگو برای سازش سیاسی است.

تنها در این صورت است که می توان انتظار داشت که تروریست ها با احساس فشار شدید و بیم از شکست در میدان های نبرد رویارو، مجبور شوند به یک راه حل سیاسی، تن دردهند. مانند اتفاقی که برای حزب اسلامی به رهبری گلبدین حکمتیار افتاد. یکی از انگیزه های اصلی رهبران حزب اسلامی در دست کشیدن از اسلحه و گردن گذاردن به صلح، افزون بر انگیزه های پیچیده سیاسی و استخباراتی و بازی های قومی، ناتوانی این حزب در رقابت با دیگر جریان های مسلح تروریستی برای ادامه جنگ مسلحانه برای دست یافتن به اهداف سیاسی خود بود. بنابراین، همین اتفاق نیز باید برای طالبان بیفتد.

از جانب دیگر، حتی اگر راه حل سیاسی مورد نظر آقای یاماموتو در باره طالبان، سودمند واقع شود، برای نابودی داعش و دیگر گروه های تروریستی خارجی، هیچ چاره ای جز توسل به زور و تکیه بر قدرت سخت افزاری نظامی نیست.

https://avapress.com/vdcev78zojh8nei.b9bj.html
ارسال نظر
نام شما
آدرس ايميل شما