در حالی که عامه مردم از نبود کار و مشکلات اقتصادی به ستوه آمده اند، اعضای شورای عالی صلح، هرماه بیش‌از ۵۳۰ هزار دالر تنخواه می‌گیرند، که بُلند‌ترین تنخواه در شورای عالی صلح، به ۱۸ هزار دالر می‌رسد.
به گزارش مانیتورینگ خبرگزاری آوا به نقل از طلوع نیوز، تنخواه ماهانه ی شانزده عضو بلندپایه این شورا به ۶۶ هزار و ۳۶۴ دالر می‌رسد که بلندترین تنخواه ۱۸ هزار دالر و پایین‌ترین آن بیش از ۱۷۰۰ دالر است.
تنخواه ماهانۀ ۹۲ کارمند دبیرخانۀ شورای عالی صلح ۹۲ هزار و ۸۳۰ دالر می‌شود که بلندترین آن ۷۰۰۰ دالر و پایین‌ترین آن ۲۰۰ دالر است.
کارمندان اداری، امنیتی و ترانسپورت این شورا، که ۷۶ نفر میباشند ۲۴ هزار و ۶۹۱ دالر تنخواه می‌گیرند که بلندترین آن بیش از ۱۰۰۰ دالر و پایین‌ترین آن بیش از ۲۰۰ دالر است.
تنخواه ماهانۀ ۱۶۵ کارمند شورای عالی صلح، در بیش‌از ۳۰ ولایت کشور هم ماهانه به ۳۴۶ هزار و ۷۵۰ دالر می‌رسد که بلندترین آن ۱۴۵۰ دالر و پایین‌ترین آن ۲۲۰ دالر است.
با این‌هم، شورای عالی صلح برای رسیدگی به نیازهای این شورا از نبود بودجۀ کافی سخن می‌گوید.
عطاالرحمان سلیم، معاون شورای عالی صلح، می‌گوید: «فعلاً هم امکانات بسیار محدودی را که در اختیار شورای عالی صلح قرار دارد و بسیار محدود است و تشکیلات شورای عالی صلح در ولایات افغانستان فعلاً رسماً در حالت تعلیق است. بنابر همین مشکلات بودجه‌یی است.»
در این گزارش از افزایش اختلاف‌ها میان سران شورای عالی صلح هم پرده برداشته شده‌است؛ چنان‌که شماری از آنان مدت‌هاست که در نشست‌های رسمی این شورا شرکت نمی‌کنند.
بودجۀ سالانه شورای عالی صلح ۲ میلیون و ۵۰۰ هزار دالر گفته شده‌است؛ اما اعضای این شورا از مصرف بیش‌از ۱۹۰ میلیون دالر، روی برنامه‌های چندسالۀ شان سخن می‌گویند.
فرهاد‌الله فرهاد، معاون ریاست دبیرخانه شورای عالی صلح، می‌گوید: «در حدود ۱۹۰ میلیون دالر مصرف شده‌است و حداقل هشتاد درصد همین بودجه از طریق ارگان‌های انکشافی (روی برخی از پروژه‌های انکشافی) مصرف شده‌است.»
از سویی هم، آنچه افزایش روز به روز اختلاف‌ها میان سران اعضای شورای عالی صلح گفته می‌شود، باعث شده‌است که کارهای این شورا به‌درستی به‌پیش نروند و حتا شماری از اعضای کلیدی آن در نشست‌های رسمی شان حضور نیابند.
اسدالله عمرخیل، عضو پیشین شورای عالی صلح می‌گوید: «طبیعی‌است که جامعۀ جهانی هم آن همکاری را، که پیشتر با شورای عالی صلح داشت، اکنون نمی‌کند. چون اکنون پیر صاحب (سیداحمد گیلانی، رییس شورای عالی صلح) از زمانی که در رأس شورای عالی صلح قرار گرفته‌است، در حقیقت من فکر می‌کنم که وی هنوز کارهای عملی را بسیار کم آغاز کرده‌است.»
بر اساس این گزارش، پیش از این پیر سیداحمد گیلانی، پس از گماشته‌شدن به ریاست شورای عالی صلح، شصت کارمند تازۀ امنیتی بر نگهبانان خانه‌اش افزوده‌است که تنخواه سالانۀ این کارمندان به‌بیش از هجده میلیون افغانی می‌رسد.
آن گزارش آشکار ساخت که شش کارمند بلندپایۀ شورای عالی صلح، به علت افزایش اختلافات در این شورا، خواسته‌اند استعغا کنند.
اما این‌که ریشۀ این اختلاف‌ها در کجاست و چرا آقای گیلانی خواسته‌است شمار کارمندان امنیتی‌اش را افزایش بدهد، هنوز روشن نیست و شورای عالی صلح هم در این‌باره جزئیات به دست نداده‌است.
در ماه میزان ۱۳۸۹ بود که شورای عالی صلح، با ۶۸ عضو به شمول ۸ زن، ایجاد شد؛ شورایی که می‌گوید پیوستن بیش از ۱۱ هزار مخالف مسلح دولت و بر زمین‌ماندن بیش‌از ۶ هزار جنگ‌افزار را، از سوی مخالفان، در کارنامه دارد.
به گزارش مانیتورینگ خبرگزاری آوا به نقل از طلوع نیوز، تنخواه ماهانه ی شانزده عضو بلندپایه این شورا به ۶۶ هزار و ۳۶۴ دالر می‌رسد که بلندترین تنخواه ۱۸ هزار دالر و پایین‌ترین آن بیش از ۱۷۰۰ دالر است.
تنخواه ماهانۀ ۹۲ کارمند دبیرخانۀ شورای عالی صلح ۹۲ هزار و ۸۳۰ دالر می‌شود که بلندترین آن ۷۰۰۰ دالر و پایین‌ترین آن ۲۰۰ دالر است.
کارمندان اداری، امنیتی و ترانسپورت این شورا، که ۷۶ نفر میباشند ۲۴ هزار و ۶۹۱ دالر تنخواه می‌گیرند که بلندترین آن بیش از ۱۰۰۰ دالر و پایین‌ترین آن بیش از ۲۰۰ دالر است.
تنخواه ماهانۀ ۱۶۵ کارمند شورای عالی صلح، در بیش‌از ۳۰ ولایت کشور هم ماهانه به ۳۴۶ هزار و ۷۵۰ دالر می‌رسد که بلندترین آن ۱۴۵۰ دالر و پایین‌ترین آن ۲۲۰ دالر است.
با این‌هم، شورای عالی صلح برای رسیدگی به نیازهای این شورا از نبود بودجۀ کافی سخن می‌گوید.
عطاالرحمان سلیم، معاون شورای عالی صلح، می‌گوید: «فعلاً هم امکانات بسیار محدودی را که در اختیار شورای عالی صلح قرار دارد و بسیار محدود است و تشکیلات شورای عالی صلح در ولایات افغانستان فعلاً رسماً در حالت تعلیق است. بنابر همین مشکلات بودجه‌یی است.»
در این گزارش از افزایش اختلاف‌ها میان سران شورای عالی صلح هم پرده برداشته شده‌است؛ چنان‌که شماری از آنان مدت‌هاست که در نشست‌های رسمی این شورا شرکت نمی‌کنند.
بودجۀ سالانه شورای عالی صلح ۲ میلیون و ۵۰۰ هزار دالر گفته شده‌است؛ اما اعضای این شورا از مصرف بیش‌از ۱۹۰ میلیون دالر، روی برنامه‌های چندسالۀ شان سخن می‌گویند.
فرهاد‌الله فرهاد، معاون ریاست دبیرخانه شورای عالی صلح، می‌گوید: «در حدود ۱۹۰ میلیون دالر مصرف شده‌است و حداقل هشتاد درصد همین بودجه از طریق ارگان‌های انکشافی (روی برخی از پروژه‌های انکشافی) مصرف شده‌است.»
از سویی هم، آنچه افزایش روز به روز اختلاف‌ها میان سران اعضای شورای عالی صلح گفته می‌شود، باعث شده‌است که کارهای این شورا به‌درستی به‌پیش نروند و حتا شماری از اعضای کلیدی آن در نشست‌های رسمی شان حضور نیابند.
اسدالله عمرخیل، عضو پیشین شورای عالی صلح می‌گوید: «طبیعی‌است که جامعۀ جهانی هم آن همکاری را، که پیشتر با شورای عالی صلح داشت، اکنون نمی‌کند. چون اکنون پیر صاحب (سیداحمد گیلانی، رییس شورای عالی صلح) از زمانی که در رأس شورای عالی صلح قرار گرفته‌است، در حقیقت من فکر می‌کنم که وی هنوز کارهای عملی را بسیار کم آغاز کرده‌است.»
بر اساس این گزارش، پیش از این پیر سیداحمد گیلانی، پس از گماشته‌شدن به ریاست شورای عالی صلح، شصت کارمند تازۀ امنیتی بر نگهبانان خانه‌اش افزوده‌است که تنخواه سالانۀ این کارمندان به‌بیش از هجده میلیون افغانی می‌رسد.
آن گزارش آشکار ساخت که شش کارمند بلندپایۀ شورای عالی صلح، به علت افزایش اختلافات در این شورا، خواسته‌اند استعغا کنند.
اما این‌که ریشۀ این اختلاف‌ها در کجاست و چرا آقای گیلانی خواسته‌است شمار کارمندان امنیتی‌اش را افزایش بدهد، هنوز روشن نیست و شورای عالی صلح هم در این‌باره جزئیات به دست نداده‌است.
در ماه میزان ۱۳۸۹ بود که شورای عالی صلح، با ۶۸ عضو به شمول ۸ زن، ایجاد شد؛ شورایی که می‌گوید پیوستن بیش از ۱۱ هزار مخالف مسلح دولت و بر زمین‌ماندن بیش‌از ۶ هزار جنگ‌افزار را، از سوی مخالفان، در کارنامه دارد.
