روسیه می گوید در برابر تحریم‌های تازه امریکا، اتحادیه اروپا و کانادا بر سر درگیری‌های اوکراین "کوتاه نمی آید."
به گفته یکی از سخنگویان وزارت خارجه روسیه، مسکو متاسف است که "غرب همچنان تمایلی به حل بحران" در جنوب‌شرقی اوکراین ندارد.
او از انجام "اقدامات تلافی‌جویانه" روسیه خبر داد.
باراک اوباما؛ رئیس جمهوری امریکا، اخیرا با صدور یک فرمان اجرایی، صادرات هرگونه کالا، خدمات و تکنولوژی به منطقه کریمه را ممنوع اعلام کرد و شماری از شرکت ها و اشخاص روس و اوکراینی را در فهرست تحریم قرار داد.
اقدامات تنبیهی مشابه اتحادیه اروپا نیز از روز شنبه به اجرا درآمد.
کانادا نیز روز جمعه از اعمال تحریم‌های خود علیه کریمه خبر داد.
الکساندر لوکاشویچ؛ سخنگوی وزارت خارجه روسیه گفته است:"امریکا و کانادا هنوز نمی توانند نتیجه بیان اراده آزادانه مردم کریمه در ماه مارچ را متوجه شوند. ساکنان کریمه امروز بخشی از کل روسیه هستند. ما در قبال فشارهای خارجی هیچوقت کوتاه نیامده و نخواهیم آمد."
ناظران می گویند به این ترتیب، تنش در روابط شرق و غرب وارد دوره تازه خود شده است و با توجه به مواضع سرسختانه و انعطاف ناپذیر مسکو در برابر فشارهای هماهنگ اروپا و امریکا و کانادا، پیش بینی نمی شود در آینده نزدیک، چیزی از حجم این تنش ها کاسته شود.
شماری از تحلیلگران اما این رویکرد چالش برانگیز و تهاجمی دوطرف را نتیجه یک دوگانگی ریشه ای توازن قدرت در دنیای امروز می خوانند و پیش بینی می کنند که جهان امروز دیگر نمی تواند به صورت یکجانبه شاهد یکه تازی های بی رقیب امریکا و هم پیمانان دنباله رو آن کشور باشد.
روسیه در سال های اخیر به میزان غیر قابل انکاری بر قدرت خود افزوده و اکنون تصور می کند این توان را حاصل کرده است که در عرصه معادلات و مناسبات بین المللی به عنوان یک نیروی مؤثر و مدعی ظاهر شود.
این بدون شک برای امریکا غیر قابل قبول و ناپذیرفتنی است. به همین دلیل، غرب با اعمال تحریم های اقتصادی، تلاش می کند بلندپروازی هماوردجویانه سران مسکو را مهار کند.
ولادیمیر پوتین؛ رییس جمهوری روسیه چندی پیش، در یک سخنرانی در پارلمان روسیه، به نکته جالب توجهی اشاره کرد.
او گفت که حتی اگر بحران اوکراین نیز رخ نمی داد غربی ها از مسیر دیگری سعی می کردند، روسیه را تحت فشار قرار دهند. آنها با یک روسیه قدرتمند مشکل دارند؛ روسیه ای که دیگر نخواهد به آنچه غرب و امریکا فرمان می دهد تمکین کند و سیاست های مستقل خود را داشته باشد.
اظهارات پوتین در واقع نشانگر عمق تنش های جاری میان روسیه و غرب است؛ تنش هایی که حتی با حل مناقشات جاری در اوکراین نیز تصور نمی شود فروکش کند.
به همین دلیل، ناظران معتقد اند که این وضعیت، بازتاب یک دوگانگی جدی در سیاست جهانی است که البته بدون شک، برای آینده ثبات و امنیت جهان، نمی تواند رویدادی خوش یمن باشد.
تحریم های غرب در کنار کاهش بهای نفت خام در بازارهای جهانی، به شدت ارزش روبل؛ واحد پول ملی روسیه را کاهش داده و اقتصاد روسیه را بر لبه پرتگاه قرار داده است.
این وضعیت سبب شده است که شرکت های بزرگ تجاری نیز از سرمایه گذاری و پذیرش سفارش از روسیه، خودداری ورزند و روسیه با فرار سرمایه مواجه شود.
با اینهمه ولادیمیر پوتین قول داده است تا دوسال دیگر، اقتصاد روسیه را احیا خواهد کرد.
روسیه اما در قبال این اقدامات، کمتر از اهرم اقتصادی بهره برده است. این کشور هم می تواند فتیله گاز صادراتی اش به اروپا از مسیر اوکراین را پایین بکشد و به این ترتیب، قاره سبز و سرد را در سرمای منجمدکننده اروپا، به یکباره وارد عصر یخبندان کند؛ اما به نظر می رسد مقام های روس ترجیح می دهند این اهرم را برای روزهایی سخت تر از این محفوظ نگه دارند و گزینه آخر را اول استفاده نکنند.
اتکای بیش از حد اقتصاد روسیه به انرژی نیز دیگر مانع مهم فراراه این اقدام است.
در هر حال، تنش در روابط شرق و غرب، پیام خوبی برای آینده جهان و امنیت جهانی نیست؛ هرچند یکی از معانی آن ظهور یک قدرت هماوردجوی شرقی در برابر یکه تازی های بی رقیب امریکا و غرب باشد.
به گفته یکی از سخنگویان وزارت خارجه روسیه، مسکو متاسف است که "غرب همچنان تمایلی به حل بحران" در جنوب‌شرقی اوکراین ندارد.
او از انجام "اقدامات تلافی‌جویانه" روسیه خبر داد.
باراک اوباما؛ رئیس جمهوری امریکا، اخیرا با صدور یک فرمان اجرایی، صادرات هرگونه کالا، خدمات و تکنولوژی به منطقه کریمه را ممنوع اعلام کرد و شماری از شرکت ها و اشخاص روس و اوکراینی را در فهرست تحریم قرار داد.
اقدامات تنبیهی مشابه اتحادیه اروپا نیز از روز شنبه به اجرا درآمد.
کانادا نیز روز جمعه از اعمال تحریم‌های خود علیه کریمه خبر داد.
الکساندر لوکاشویچ؛ سخنگوی وزارت خارجه روسیه گفته است:"امریکا و کانادا هنوز نمی توانند نتیجه بیان اراده آزادانه مردم کریمه در ماه مارچ را متوجه شوند. ساکنان کریمه امروز بخشی از کل روسیه هستند. ما در قبال فشارهای خارجی هیچوقت کوتاه نیامده و نخواهیم آمد."
ناظران می گویند به این ترتیب، تنش در روابط شرق و غرب وارد دوره تازه خود شده است و با توجه به مواضع سرسختانه و انعطاف ناپذیر مسکو در برابر فشارهای هماهنگ اروپا و امریکا و کانادا، پیش بینی نمی شود در آینده نزدیک، چیزی از حجم این تنش ها کاسته شود.
شماری از تحلیلگران اما این رویکرد چالش برانگیز و تهاجمی دوطرف را نتیجه یک دوگانگی ریشه ای توازن قدرت در دنیای امروز می خوانند و پیش بینی می کنند که جهان امروز دیگر نمی تواند به صورت یکجانبه شاهد یکه تازی های بی رقیب امریکا و هم پیمانان دنباله رو آن کشور باشد.
روسیه در سال های اخیر به میزان غیر قابل انکاری بر قدرت خود افزوده و اکنون تصور می کند این توان را حاصل کرده است که در عرصه معادلات و مناسبات بین المللی به عنوان یک نیروی مؤثر و مدعی ظاهر شود.
این بدون شک برای امریکا غیر قابل قبول و ناپذیرفتنی است. به همین دلیل، غرب با اعمال تحریم های اقتصادی، تلاش می کند بلندپروازی هماوردجویانه سران مسکو را مهار کند.
ولادیمیر پوتین؛ رییس جمهوری روسیه چندی پیش، در یک سخنرانی در پارلمان روسیه، به نکته جالب توجهی اشاره کرد.
او گفت که حتی اگر بحران اوکراین نیز رخ نمی داد غربی ها از مسیر دیگری سعی می کردند، روسیه را تحت فشار قرار دهند. آنها با یک روسیه قدرتمند مشکل دارند؛ روسیه ای که دیگر نخواهد به آنچه غرب و امریکا فرمان می دهد تمکین کند و سیاست های مستقل خود را داشته باشد.
اظهارات پوتین در واقع نشانگر عمق تنش های جاری میان روسیه و غرب است؛ تنش هایی که حتی با حل مناقشات جاری در اوکراین نیز تصور نمی شود فروکش کند.
به همین دلیل، ناظران معتقد اند که این وضعیت، بازتاب یک دوگانگی جدی در سیاست جهانی است که البته بدون شک، برای آینده ثبات و امنیت جهان، نمی تواند رویدادی خوش یمن باشد.
تحریم های غرب در کنار کاهش بهای نفت خام در بازارهای جهانی، به شدت ارزش روبل؛ واحد پول ملی روسیه را کاهش داده و اقتصاد روسیه را بر لبه پرتگاه قرار داده است.
این وضعیت سبب شده است که شرکت های بزرگ تجاری نیز از سرمایه گذاری و پذیرش سفارش از روسیه، خودداری ورزند و روسیه با فرار سرمایه مواجه شود.
با اینهمه ولادیمیر پوتین قول داده است تا دوسال دیگر، اقتصاد روسیه را احیا خواهد کرد.
روسیه اما در قبال این اقدامات، کمتر از اهرم اقتصادی بهره برده است. این کشور هم می تواند فتیله گاز صادراتی اش به اروپا از مسیر اوکراین را پایین بکشد و به این ترتیب، قاره سبز و سرد را در سرمای منجمدکننده اروپا، به یکباره وارد عصر یخبندان کند؛ اما به نظر می رسد مقام های روس ترجیح می دهند این اهرم را برای روزهایی سخت تر از این محفوظ نگه دارند و گزینه آخر را اول استفاده نکنند.
اتکای بیش از حد اقتصاد روسیه به انرژی نیز دیگر مانع مهم فراراه این اقدام است.
در هر حال، تنش در روابط شرق و غرب، پیام خوبی برای آینده جهان و امنیت جهانی نیست؛ هرچند یکی از معانی آن ظهور یک قدرت هماوردجوی شرقی در برابر یکه تازی های بی رقیب امریکا و غرب باشد.
