وزارت خارجه می گوید که دولت افغانستان هنوز از کشورهای منطقه به خصوص پاکستان در راستای صلح انتقاد دارد.
شکیب مستغنی؛ سرپرست دفتر سخنگوی وزارت خارجه امروز دوشنبه گفت که پاکستان هنوز قناعت دولت افغانستان در مورد عملکرد صادقانه خود را به دست نیاورده است.
او اما افزود که دولت افغانستان امیدوار است پاکستان پس از این در آغاز گفتگوهای عملی صلح با دولت، صادق باشد.
این در حالی است که پیشتر سران کشورهای افغانستان٬ ترکیه و پاکستان در هشتمین نشست انقره امنیت و آوردن صلح در کشور را ضامن ثبات در منطقه عنوان کردند.
در این نشست رییس جمهور حامد کرزی، عبدالله گل؛ رییس جمهور ترکیه و نواز شریف؛ نخست وزیر پاکستان بر تأمین صلح و ثبات در افغانستان تأکید کردند. همچنین محورهای گفتگوی این نشست آوردن صلح و ثبات در افغانستان بود.
اما مقام‌های وزارت خارجه کشور از عملکرد صادقانه پاکستان هنوز اطمینان ندارند.
مستغنی از پاکستان خواست که پیشرفت‌های روند صلح افغانستان را مختل نکند.
سخنان امروز سرپرست دفتر سخنگوی وزارت امور خارجه نشان می دهد که به رغم نشست سه جانبه اخیر در ترکیه و همچنین داد و ستدها و مراودات دیپلماتیک میان کابل و دولت اسلام آباد، هنوز فضای سنگین بی اعتمادی بر روابط دو کشور حاکم است و اطمینان لازم در زمینه همکاری صادقانه پاکستان با روند صلح افغانستان و همچنین پایان کارشکنی و ایجاد مانع از سوی سازمان استخباراتی آن کشور در روند گفتگوهای طالبان با دولت افغانستان، شکل نگرفته است.
دولت افغانستان بارها اعلام کرده است که برای تامین صلح و آغاز گفتگوهای مستقیم با طالبان، نیازمند همکاری کشورهای امریکا و پاکستان است و اکنون موضع گیری سخنگوی وزارت امور خارجه نشان می دهد که پاکستان نه تنها همکاری نمی کند؛ بلکه حتی ممکن است مانند گذشته در این روند کارشکنی و ایجاد اختلال و مانع نماید.
این موضع گیری همچنین نشانگر آن است که حتی اگر دولت افغانستان از مجاری دیگری بتواند با طالبان ارتباط برقرار کرده و توجه و اعتماد این گروه برای آغاز مذاکرات صلح را جلب کند، نگرانی از دخالت و ممانعت پاکستان در این روند همچنان یکی از نگرانی های جدی خواهد بود.
این در حالی است که دولت افغانستان از پیام تازه آغاجان معتصم؛ یکی از اعضای ارشد شورای کویته و از عناصر نزدیک به ملاعمر در زمینه آمادگی طالبان برای گفتگوهای صلح با دولت، به گرمی استقبال کرده و آن را نشان دهنده تغییر موضع طالبان عنوان کرده است.
با اینهمه به باور کارشناسان، صلح در افغانستان پیش از آنکه به آمادگی طالبان بستگی داشته باشد، به همکاری کشورهایی مانند امریکا و پاکستان وابسته است؛ زیرا تا زمانی که این دو کشور، به این نتیجه نرسیده اند که اکنون زمان تامین صلح و برقراری ثبات در افغانستان، فرارسیده است، این مهم، محقق نخواهد شد. و موافقت این دو کشور با این امر نیز به هیچ عنوان نمی تواند به معنای دلسوزی یا همکاری آنها با دولت افغانستان باشد؛ بلکه این امر، پیش از هر چیزی مرتبط با منافع راهبردی این دو کشور در افغانستان است.
آنها باید مجاب شوند که در صورت تامین صلح و ثبات و امنیت در افغانستان نیز می توانند به منافع کلانی که اکنون از مسیر جنگ به دست می آورند از طریق صلح خواهند رسید.
این نتیجه از دید ناظران و کارشناسان، تاکنون برای آنها به دست نیامده است. به ویژه پاکستان تاکنون به این نتیجه نرسیده است؛ زیرا وقتی هند با استفاده از فضای امن افغانستان با این کشور پیمان راهبردی امضا می کند و در بزرگترین طرح ها و برنامه های نظامی و اقتصادی این کشور مشارکت می کند، این برای پاکستان نمی تواند پیام خوشایندی تلقی شود.
پاکستانی ها به دنبال افغانستانی هستند که همانند زمان سلطه رژیم طالبان، تسلیم تام و تمام اسلام آباد باشد و به مثابه عمق استراتژیک آن کشور عمل نماید؛ اما این امر در زمان کنونی، شدنی نیست.
امریکا نیز حضورش را در سایه ناامنی تعریف می کند؛ تا ادامه حضور خود را توجیه کند؛ در غیر آن، تاکنون به شرایط عملی آقای کرزی در زمینه امضای پیمان امنیتی پاسخ مثبت می داد.
شکیب مستغنی؛ سرپرست دفتر سخنگوی وزارت خارجه امروز دوشنبه گفت که پاکستان هنوز قناعت دولت افغانستان در مورد عملکرد صادقانه خود را به دست نیاورده است.
او اما افزود که دولت افغانستان امیدوار است پاکستان پس از این در آغاز گفتگوهای عملی صلح با دولت، صادق باشد.
این در حالی است که پیشتر سران کشورهای افغانستان٬ ترکیه و پاکستان در هشتمین نشست انقره امنیت و آوردن صلح در کشور را ضامن ثبات در منطقه عنوان کردند.
در این نشست رییس جمهور حامد کرزی، عبدالله گل؛ رییس جمهور ترکیه و نواز شریف؛ نخست وزیر پاکستان بر تأمین صلح و ثبات در افغانستان تأکید کردند. همچنین محورهای گفتگوی این نشست آوردن صلح و ثبات در افغانستان بود.
اما مقام‌های وزارت خارجه کشور از عملکرد صادقانه پاکستان هنوز اطمینان ندارند.
مستغنی از پاکستان خواست که پیشرفت‌های روند صلح افغانستان را مختل نکند.
سخنان امروز سرپرست دفتر سخنگوی وزارت امور خارجه نشان می دهد که به رغم نشست سه جانبه اخیر در ترکیه و همچنین داد و ستدها و مراودات دیپلماتیک میان کابل و دولت اسلام آباد، هنوز فضای سنگین بی اعتمادی بر روابط دو کشور حاکم است و اطمینان لازم در زمینه همکاری صادقانه پاکستان با روند صلح افغانستان و همچنین پایان کارشکنی و ایجاد مانع از سوی سازمان استخباراتی آن کشور در روند گفتگوهای طالبان با دولت افغانستان، شکل نگرفته است.
دولت افغانستان بارها اعلام کرده است که برای تامین صلح و آغاز گفتگوهای مستقیم با طالبان، نیازمند همکاری کشورهای امریکا و پاکستان است و اکنون موضع گیری سخنگوی وزارت امور خارجه نشان می دهد که پاکستان نه تنها همکاری نمی کند؛ بلکه حتی ممکن است مانند گذشته در این روند کارشکنی و ایجاد اختلال و مانع نماید.
این موضع گیری همچنین نشانگر آن است که حتی اگر دولت افغانستان از مجاری دیگری بتواند با طالبان ارتباط برقرار کرده و توجه و اعتماد این گروه برای آغاز مذاکرات صلح را جلب کند، نگرانی از دخالت و ممانعت پاکستان در این روند همچنان یکی از نگرانی های جدی خواهد بود.
این در حالی است که دولت افغانستان از پیام تازه آغاجان معتصم؛ یکی از اعضای ارشد شورای کویته و از عناصر نزدیک به ملاعمر در زمینه آمادگی طالبان برای گفتگوهای صلح با دولت، به گرمی استقبال کرده و آن را نشان دهنده تغییر موضع طالبان عنوان کرده است.
با اینهمه به باور کارشناسان، صلح در افغانستان پیش از آنکه به آمادگی طالبان بستگی داشته باشد، به همکاری کشورهایی مانند امریکا و پاکستان وابسته است؛ زیرا تا زمانی که این دو کشور، به این نتیجه نرسیده اند که اکنون زمان تامین صلح و برقراری ثبات در افغانستان، فرارسیده است، این مهم، محقق نخواهد شد. و موافقت این دو کشور با این امر نیز به هیچ عنوان نمی تواند به معنای دلسوزی یا همکاری آنها با دولت افغانستان باشد؛ بلکه این امر، پیش از هر چیزی مرتبط با منافع راهبردی این دو کشور در افغانستان است.
آنها باید مجاب شوند که در صورت تامین صلح و ثبات و امنیت در افغانستان نیز می توانند به منافع کلانی که اکنون از مسیر جنگ به دست می آورند از طریق صلح خواهند رسید.
این نتیجه از دید ناظران و کارشناسان، تاکنون برای آنها به دست نیامده است. به ویژه پاکستان تاکنون به این نتیجه نرسیده است؛ زیرا وقتی هند با استفاده از فضای امن افغانستان با این کشور پیمان راهبردی امضا می کند و در بزرگترین طرح ها و برنامه های نظامی و اقتصادی این کشور مشارکت می کند، این برای پاکستان نمی تواند پیام خوشایندی تلقی شود.
پاکستانی ها به دنبال افغانستانی هستند که همانند زمان سلطه رژیم طالبان، تسلیم تام و تمام اسلام آباد باشد و به مثابه عمق استراتژیک آن کشور عمل نماید؛ اما این امر در زمان کنونی، شدنی نیست.
امریکا نیز حضورش را در سایه ناامنی تعریف می کند؛ تا ادامه حضور خود را توجیه کند؛ در غیر آن، تاکنون به شرایط عملی آقای کرزی در زمینه امضای پیمان امنیتی پاسخ مثبت می داد.
