دو بایسکل سوار که برای رساندن پیام صلح ملت افغانستان ، کشورهای مختلف جهان را درنوردیدند گفتند پیام جهانیان این بود که مردم افغانستان اتحاد و همبستگی خود را حفظ کنند و باید در آبادى کشور شان تلاش نمايند.
به گزارش خبرگزاری آوا ، نادرشاه ۵۰ ساله و فیروز ننگرهاری ۲۳ ساله، ۱۴ ماه قبل سفر شان را با بایسکل از کشور ترکیه به مقصد اروپا و امریکا آغاز کردند و بعد از گذشتن از ۱۵ کشور به امریکا رسیدند.
نادرشاه ننگرهاری که به تازگی از این سفر طولانی به وطن بازگشته است گفت پیام مردم افغانستان را با رهبران و شهروندان ١٥ کشور جهان شریک ساخته اند.
نادرشاه انگیزه خود از این سفر را اینگونه بیان کرد مشکلات عمدۀ مردم ما که همه روزه در جنگ و مرمی می سوختند، این احساس رابه من داد تا صدای صلح مردم رنج دیدۀ خود را به دنیا برسانم و برای من زمینه مساعد شد که سفر خود را از ترکیه توسط بایسکل آغاز و ازکشورهای بلغاریا، یوگوسلاویا، هنگری، اتریش، چک، جرمنی، هالند، بلجیم، فرانسه، لندن، دنمارک، ناروی، اسکاتلند و هفت ایالت امریکا به شمول سازمان ملل متحد، دیدن کرده و پیام هموطنانم را به جهانيان برسانم.
وی افزود که این سفر آنان ۱۴ ماه را طول کشید و توانستند يازده هزار کیلومتر را با بایسکل رکاب بزنند و پیام مردمش را که از جنگ خسته شده اند، صلح، ترقی و پیشرفت می خواهند، به جهان برسانند و از آنان خواستند تا در این راستا افغانستان را کمک و مساعدت نمایند.
نادرشاه علاوه کرد هنگامی که آنان به هر کشور می رسيدند، با استقبال گرم هموطنان مقیم آن کشور و باشندگان آن کشور قرار می گرفتند و آنان پیام ملت افغانستان را برایشان بیان می کردند و چهرۀ واقعی افغان ها را براى آنان به تصویر می کشیدند.
موصوف گفت که جهان هنوزهم افغانستان را با دید منفى مى بيند و نیاز است تا ذهنيت کشورها علیه ما تغییر کند و چهرۀ واقعی مردم ما که همه روز بيگناه کشته می شوند، به تمامی کشورهای جهان معرفى گردد.
وی با ابراز سپاس از مقامات افغانستان که زمینه اين سفررا فراهم کرده بودند، گفت که تقدیرنامه هايی را از کشورهای مختلف جهان به دست آورده؛ اما کمیته المپیک هیچ نوع همکاری را با وی انجام نداده است.
پژواک نوشت فیروز پسر نادرشاه ننگرهاری که در این سفر پدرش را همراهی می کرد، گفت که آنان در جریان سفر با مشکلات زیاد روبرو شدند، حتى اکثر شب ها را در جنگل ها و سرک ها خوابیده اند؛ اما هرگز از اراده اى که داشتند، خسته نشدند.
موصوف افزود پیام جوانان را به کشورهايی که از آن دیدن کردم، رساندم، حتى به سرمنشی ملل متحد نیز گفتم که جوانان می توانند با همکاری سازمان ملل متحد و کشورهای جهان، افغانستان را از این وضعیت نجات دهند و باید مورد حمایت قرار بگیرند.
به گفته او، رساندن پیام صلح به جهان، وظیفه انسانی هر فرد افغانستانی است و هرگز از این مسئولیت کوتاهی نخواهد کرد.
به باور وی، افغانستان از کاروان ترقی و پیشرفت کشورهای جهان، خیلی به عقب مانده و یگانه خواست آنان از کشورهای جهان این بود که ملت افغانستان از جنگ خسته شده اند؛ کودکان ما مکتب، شفاخانه، سرک و تعلیم می خواهند.
فیروز یادآور شد که آنان هر روز صد کیلومتر را رکاب می زدند و اما هرگز احساس خستگی نمی کردند.
وی خاطرنشان ساخت که پیام جهانیان این بود که آنان افغانستان را فراموش نکرده اند و با افغانستان در هر بخش همکارى می کنند و به کمک های خود ادامه می دهند و در ضمن پیام آنان به افغان ها این بود که باید اتحاد و همبستگی خود را حفظ کنند و باید در آبادى کشور شان تلاش نمايند.
صفیه صدیقی نماینده پیشین مردم ننگرهار در ولسی جرگه، ضمن قدردانی از کارنامه های نادرشاه ننگرهاری و پسرش گفت که این افتخار، به تمامی مردم افغانستان تعلق می گیرد.
وی افزود که هر چند امروز حضور و استقبال مردم کمرنگ است؛ اما این ابتکار آن ها یک تاریخ است که در آینده می توان بالای آن افتخار کرد.
لازم به ذکر است که قبل از این نیز نادرشاه ننگرهاری با پسرش در سال ٢٠٠٣ به هدف رساندن تصویر واقعی افغانستان به جهان، ١٤ کشور را توسط بایسکال رکاب زده بود و بایسکل وی در کنار سایر میراث های فرهنگی در موزیم ملی تسلیم داده شد.
