"بر اساس خبر رسانه ها، صد و چهل و چهار دانش آموز موسسات افغان ترک در مسابقات المپیاد جهانی که در آن ۱۳۰ کشور اشتراک داشتند، مدال های طلا، نقره و برنز را از آن خود کردند.
دانش آموزان شرکت کننده از لیسه های افغان ترک از ولایات مختلف بودند که توانستند در رشته های مختلف در این المپیاد، شرکت کنند.
در محفلی که به همین مناسبت در تالار کنفرانس های لیسه افغان – ترک دایر شد، فاروق وردک وزیر معارف کشور، بسات اوزترک سفیر کبیر کشور ترکیه، تعدادی از رؤسای وزارت معارف و کارمندان سفارت ترکیه، مسوولین، استادان و شاگردان لیسه های افغان- ترک حضور داشتند.
وزیر معارف ضمن عرض تبریک به تمام مسئولین موسسات و شاگردان ممتاز این موسسات که مفتخر به موفقیت المیپیادهای جهانی شدند، گفت: این موفقیت ها، نشانگر استعداد دانش آموزان افغانستانی و تلاش استادان و نیز نهادینه شدن ظرفیت های تعلیمی در کشور می باشد.
وردک خطاب به متعلمین، خاطر نشان کرد: شما عزیزانی که با استعداد خدادادی به این مقام رسیده اید، گواه یک حقیقت است که دیگر کشور ما به نام جنگ زده و تولید کننده مواد مخدر و تروریزم نباید یاد شود؛ بلکه باید به نام کشور حماسه آفرین و مولد قهرمانان و فیلسوفان جهانی یاد گردد."
شنیدن خبر موفقیت دانش آموزان هموطن در المپیاد علمی جهانی و مدال آوردن آنان، دل هر افغان آزاده و علاقه مند به مردم و کشور خویش را شاد می کند. این واقعیت که فرزندان مستعد و هوشمند این آب و خاک، بر رغم وجود دهها معضل و مشکل و محرومیتهای همه جانبه توانسته اند در مسابقات علمی جهانی شرکت جسته و مهمتر از آن، مدالهای ارزشمند و افتخار آفرینی را برای مردم و کشور خویش، به ارمغان بیاورند، به واقع نیز که جای هر نوع شادمانی و خوشحالی را برای این دانش آموزان و تمامی هموطنان ما، محفوظ نگهداشته است.
واقعیت آنست که تجلیل و تکریم از فرزندان مستعد و ذکی وطن نباید در همین حد و حدود، منحصر و محدود شود. لازم است تا از این مقام آوران دانش و فرهنگ در تمامی ولایات کشور و در سطوح بسیار بالاتری، پاسداشت و گرامی داشت، به عمل آید.
اگر چه به هیچ عنوان قصد مقایسه ورزش با دانش و رشته های مختلف علوم را نداریم؛ چرا که هر کمال و ارزش اجتماعی، جایگاه مخصوص خود را داشته و نمی شود یکی را به بهانه ارزشمندی دیگری، از نظر دور کرد. اما از سویی نیز می دانیم که در میان کمالات و فضایل انسانی، دانش و معرفت را ارزش، بها و جایگاهی در ذهن و ضمیر انسانهاست که هیچ گزینه و پدیده دیگر از ورزش و غیر آن را، یارای برابری و مقایسه با آن نیست.
اما با این حال و با تاسف، دیده می شود که در کشور ما افغانستان، هنوز جایگاههای پدیده های اجتماعی و انسانی، به درستی روشن و معین نشده است. به همین دلیل است که در پیروزی تیم ملی فوتبال و یا کریکت کشور و قهرمانی آنان، تمامی کشور یکصدا هورا می کشند و هر نهاد و ارگانی اعم از دولتی و خصوصی، تحایف و هدایایی کلان و نفیسی را به پای فوتبالیستان و کریکت بازان کشور، می ریزند؛ اما همین تجلیل و تکریم را از مدال آوران و قهرمانان عرصه دانش و فرهنگ، دریغ می کنند!.
به هیچ عنوان منظور این نیست که از قهرمانی و مقام آوری ملی پوشان عرصه ورزش اعم از فوتبالیستان و سایر رشته های ورزشی، نباید تجلیل و تکریم شود و واضح است که از مقام آوری هر افغان و در هر زمینه و رشته ورزشی و غیر آن باید تکریم و تجلیل شود؛ اما سخن در سکوت و یا هم تجلیل بسیار خاموش و کم رنگی است که مقامات دولتی و غیر دولتی، از افتخار آفرینان عرصه دانش و فرهنگ می کنند و صدایی هم به رنگ اعتراض و انتقاد از جانب هیچ ارگان و نهادی و حتی از ناحیه مردم نیز بلند نمی شود!.
به نظر می رسد در هر گونه تجلیلها و تکریمها و از هر رشته و شاخه ای، اولویت و اولیت باید از آن کسانی باشد که در عرصه دانش و علم، برای مردم و کشور، افتخار آفریده و مقام و مدال آورده اند و این مهم نباید به گونه ای باشد که اهل قلم و رسانه را وادار به اعتراض و انتقاد از مسئولان دولتی و غیر دولتی کند.
چنانچه شخص وزیر معارف نیز یادآور شده است، افغانستان زمانی مهد تمدن و صدور دانش و فرهنگ در اقصی نقاط جهان بوده و این جوانان هوشمند و غیور ما هستند که با تلاش و کوشش شبانه روزی، یک بار دیگر نام و آوازه دانش و تمدنی این ملت و این آب و خاک را در گوش جهانیان طنین انداز کنند و ثابت کنند که این سامان، نه خاستگاه و پرورشگاه دهشت و ترور و مواد مخدر، که آوردگاه دانش و فرهنگ و تمدن برتر اسلامی و انسانی در میان کشورهای همسایه و همجوار است.
صد البته که این مهم بستگی تمام به توجه و پشتیبانی همه جانبه دولت و ملت از فرزندان مستعد و ذکی وطن دارد؛ چرا اگر توجه و کمکهای لازم دولت و ملت به جوانان وطن نباشد و یا بسیار کم رنگ باشد، بر رغم استعدادهای گوناگون و فراوان در آنها، باز هم نخواهند توانست آنچنان که شاید و باید در میادین رقابت با ملتهای دیگر، قد برافرازند و افتخار بیافرینند.
پس لازم است به استعدادهای جوان در کشور بیشتر توجه شده و بها بدهیم تا جوانان پر انرژی و مستعد وطن نیز با امید و انگیزه سرشار در هر میدان رقابتی شرکت کرده و برای دولت، مردم و میهن خویش، مدالهای افتخارآفرینِ بیشتری، کمایی کنند.
دانش آموزان شرکت کننده از لیسه های افغان ترک از ولایات مختلف بودند که توانستند در رشته های مختلف در این المپیاد، شرکت کنند.
در محفلی که به همین مناسبت در تالار کنفرانس های لیسه افغان – ترک دایر شد، فاروق وردک وزیر معارف کشور، بسات اوزترک سفیر کبیر کشور ترکیه، تعدادی از رؤسای وزارت معارف و کارمندان سفارت ترکیه، مسوولین، استادان و شاگردان لیسه های افغان- ترک حضور داشتند.
وزیر معارف ضمن عرض تبریک به تمام مسئولین موسسات و شاگردان ممتاز این موسسات که مفتخر به موفقیت المیپیادهای جهانی شدند، گفت: این موفقیت ها، نشانگر استعداد دانش آموزان افغانستانی و تلاش استادان و نیز نهادینه شدن ظرفیت های تعلیمی در کشور می باشد.
وردک خطاب به متعلمین، خاطر نشان کرد: شما عزیزانی که با استعداد خدادادی به این مقام رسیده اید، گواه یک حقیقت است که دیگر کشور ما به نام جنگ زده و تولید کننده مواد مخدر و تروریزم نباید یاد شود؛ بلکه باید به نام کشور حماسه آفرین و مولد قهرمانان و فیلسوفان جهانی یاد گردد."
شنیدن خبر موفقیت دانش آموزان هموطن در المپیاد علمی جهانی و مدال آوردن آنان، دل هر افغان آزاده و علاقه مند به مردم و کشور خویش را شاد می کند. این واقعیت که فرزندان مستعد و هوشمند این آب و خاک، بر رغم وجود دهها معضل و مشکل و محرومیتهای همه جانبه توانسته اند در مسابقات علمی جهانی شرکت جسته و مهمتر از آن، مدالهای ارزشمند و افتخار آفرینی را برای مردم و کشور خویش، به ارمغان بیاورند، به واقع نیز که جای هر نوع شادمانی و خوشحالی را برای این دانش آموزان و تمامی هموطنان ما، محفوظ نگهداشته است.
واقعیت آنست که تجلیل و تکریم از فرزندان مستعد و ذکی وطن نباید در همین حد و حدود، منحصر و محدود شود. لازم است تا از این مقام آوران دانش و فرهنگ در تمامی ولایات کشور و در سطوح بسیار بالاتری، پاسداشت و گرامی داشت، به عمل آید.
اگر چه به هیچ عنوان قصد مقایسه ورزش با دانش و رشته های مختلف علوم را نداریم؛ چرا که هر کمال و ارزش اجتماعی، جایگاه مخصوص خود را داشته و نمی شود یکی را به بهانه ارزشمندی دیگری، از نظر دور کرد. اما از سویی نیز می دانیم که در میان کمالات و فضایل انسانی، دانش و معرفت را ارزش، بها و جایگاهی در ذهن و ضمیر انسانهاست که هیچ گزینه و پدیده دیگر از ورزش و غیر آن را، یارای برابری و مقایسه با آن نیست.
اما با این حال و با تاسف، دیده می شود که در کشور ما افغانستان، هنوز جایگاههای پدیده های اجتماعی و انسانی، به درستی روشن و معین نشده است. به همین دلیل است که در پیروزی تیم ملی فوتبال و یا کریکت کشور و قهرمانی آنان، تمامی کشور یکصدا هورا می کشند و هر نهاد و ارگانی اعم از دولتی و خصوصی، تحایف و هدایایی کلان و نفیسی را به پای فوتبالیستان و کریکت بازان کشور، می ریزند؛ اما همین تجلیل و تکریم را از مدال آوران و قهرمانان عرصه دانش و فرهنگ، دریغ می کنند!.
به هیچ عنوان منظور این نیست که از قهرمانی و مقام آوری ملی پوشان عرصه ورزش اعم از فوتبالیستان و سایر رشته های ورزشی، نباید تجلیل و تکریم شود و واضح است که از مقام آوری هر افغان و در هر زمینه و رشته ورزشی و غیر آن باید تکریم و تجلیل شود؛ اما سخن در سکوت و یا هم تجلیل بسیار خاموش و کم رنگی است که مقامات دولتی و غیر دولتی، از افتخار آفرینان عرصه دانش و فرهنگ می کنند و صدایی هم به رنگ اعتراض و انتقاد از جانب هیچ ارگان و نهادی و حتی از ناحیه مردم نیز بلند نمی شود!.
به نظر می رسد در هر گونه تجلیلها و تکریمها و از هر رشته و شاخه ای، اولویت و اولیت باید از آن کسانی باشد که در عرصه دانش و علم، برای مردم و کشور، افتخار آفریده و مقام و مدال آورده اند و این مهم نباید به گونه ای باشد که اهل قلم و رسانه را وادار به اعتراض و انتقاد از مسئولان دولتی و غیر دولتی کند.
چنانچه شخص وزیر معارف نیز یادآور شده است، افغانستان زمانی مهد تمدن و صدور دانش و فرهنگ در اقصی نقاط جهان بوده و این جوانان هوشمند و غیور ما هستند که با تلاش و کوشش شبانه روزی، یک بار دیگر نام و آوازه دانش و تمدنی این ملت و این آب و خاک را در گوش جهانیان طنین انداز کنند و ثابت کنند که این سامان، نه خاستگاه و پرورشگاه دهشت و ترور و مواد مخدر، که آوردگاه دانش و فرهنگ و تمدن برتر اسلامی و انسانی در میان کشورهای همسایه و همجوار است.
صد البته که این مهم بستگی تمام به توجه و پشتیبانی همه جانبه دولت و ملت از فرزندان مستعد و ذکی وطن دارد؛ چرا اگر توجه و کمکهای لازم دولت و ملت به جوانان وطن نباشد و یا بسیار کم رنگ باشد، بر رغم استعدادهای گوناگون و فراوان در آنها، باز هم نخواهند توانست آنچنان که شاید و باید در میادین رقابت با ملتهای دیگر، قد برافرازند و افتخار بیافرینند.
پس لازم است به استعدادهای جوان در کشور بیشتر توجه شده و بها بدهیم تا جوانان پر انرژی و مستعد وطن نیز با امید و انگیزه سرشار در هر میدان رقابتی شرکت کرده و برای دولت، مردم و میهن خویش، مدالهای افتخارآفرینِ بیشتری، کمایی کنند.
مولف : سیدفاضل محجوب
