مجلس سنا با حمایت از آغاز دوباره مذاکرات چهارجانبه صلح، می گوید که برای انجام این مذاکرات باید ضمانت‌های بین‌المللی گرفته شود.
پنجمین دور مذاکرات چهارجانبه صلح افغانستان پس از ماه‌ها تاخیر فردا به میزبانی پاکستان در اسلام‌آباد برگزاری می‌شود.
فضل‌هادی مسلمیار؛ رئیس مجلس سنا با اشاره به این نشست گفت که مذاکرات صلح باید با درنظرداشت اصول، پیگیری شود.
آقای مسلمیار با اشاره به سیاست دوگانه پاکستان گفت که این‌بار برای ادامه مذاکرات صلح، باید تضمین گرفته شود.
وی با بیان اینکه مجلس سنا از صلح باعزت حمایت می‌کند، از امریکا و چین خواست با اعمال فشار بر پاکستان، این کشور را وادار کند که به تعهدات خود عمل نماید و از سیاست دوگانه دست بردارد.
محمد علم ایزدیار؛ عضو مجلس سنا هم گفت که این مذاکرات در حالی فردا برگزار می‌شود که حکومت تاکنون موقف خود را روشن نکرده است.
زلمی زابلی؛ دیگر عضو مجلس سنا پیشنهاد کرد که روسیه و سازمان ملل نیز در مذاکرات صلح افغانستان سهیم شوند؛ زیرا پاکستان هیچگاه صادق نبوده است.
کارشناسان هم با تاکید بر نگرانی هایی که مردم و نمایندگان آنها در شورای ملی نسبت به احتمال نتیجه بخش نبودن این دوره از مذاکرات دارند، می گویند که به باور آنها، تفاوت چندانی میان این دوره از مذاکرات با آنچه پیش از این در این زمینه انجام شده، به وجود نیامده است.
به باور آگاهان، نه دولت افغانستان، در طول مدت زمان توقف عملی مذاکرات صلح، فشار نیرومندی بر پاکستان، طالبان و دیگر طرف های ذی نفوذ بر این دو مرجع وارد کرده است تا در سایه آن، بتوان امیدوار بود که این بار، مذاکرات صلح، با نتایج عملی و مشخصی همراه خواهد بود و نه تغییری جدی و ملموس در مواضع پیشین امریکا، چین، پاکستان و طالبان در این زمینه به وجود آمده است.
اگرچه شماری از منابع، خبر داده اند که طالبان نیز در پنجمین دور مذاکرات چهارجانبه در اسلام آباد، شرکت خواهند کرد؛ اما تحلیلگران می گویند تا زمانی که این امر، مستقیما و با نشانه های قابل پذیرش، تایید نشود، هیچ اطمینانی در این خصوص، وجود ندارد.
منابع نزدیک به حکومت های افغانستان و پاکستان، بارها در گذشته از آمادگی طالبان برای شرکت در مذاکرات صلح، سخن گفته اند؛ اما در آخرین مرحله، این رهبری طالبان بوده که با انتشار اعلامیه هایی شرکت در هر گونه گفتگوی مستقیم صلح با دولت کابل را رد کرده و هر بار پیش شرط های تازه ای را برای این منظور، مطرح نموده است.
با این حساب، به عقیده آگاهان، این بار نیز تضمینی قوی و مطمئن در این خصوص وجود ندارد؛ مگر آنکه در نشست فردا، نماینده ای باصلاحیت از سوی رهبری طالبان، اعزام گردد.
نگرانی جدی دیگر در خصوص مذاکرات فردا این است که طرف های شرکت کننده در آن، یا نمی خواهند و یا نمی توانند همکاری های مؤثری را در زمینه ایجاد صلح و پایان جنگ و درگیری و خشونت در افغانستان، به عمل آورند.
کشورهایی مانند امریکا و چین که از پایه های ثابت نشست های چهارجانبه محسوب می شوند، با وجود آنکه گفته می شود، از قدرت و امکانات مناسبی برای اعمال فشار یا نفوذ بر طالبان و پاکستان برخوردار اند و می توانند آنها را وادار به پذیرش طرح صلح دولت افغانستان کنند؛ اما عملا هیچ اقدامی در این راستا انجام نداده و نمی دهند؛ بنابراین، این امر نیز به ناامیدی های سنگینی که بر نشست فردا سایه انداخته، دامن زده و موجب شده است که بسیاری از مردم و ناظران، نسبت به نتایج پنجمین دور نشست های صلح، بدبین و ناامید باشند.
در این میان، طرح شرکت دادن محورهای دیگری مانند روسیه و سازمان ملل متحد در نشست های صلح و همچنین کسب تضمین های قوی و معتبر بین المللی در خصوص تعهد طرف های شرکت کننده در این نشست ها، ایده های خوبی است که می بایست از سوی مراجع دخیل و شریک در این سری نشست ها به ویژه از جانب دولت افغانستان، مورد تاکید و اجرا قرار بگیرد.
در این صورت، امکان نتیجه بخش واقع شدن گفتگوهای صلح، بالا می رود و زمینه های بهتری برای گفتگوهای عملی صلح به وجود خواهد آمد.
یکی دیگر از نگرانی هایی که کماکان وجود دارد، عدم اطلاع رسانی شفاف، بی پرده و مسؤولانه دولت افغانستان در خصوص روند گفتگوهای صلح، موضع رسمی دولت در این زمینه، خواسته های مشخص طرف های شرکت کننده و چشم انداز آینده آن می باشد.
دولت همچنان در سکوت و ابهام، کارش را دنبال می کند و ظاهرا ابتکار عمل در زمینه ادامه یا توقف گفتگوها نیز کاملا در دست پاکستان است نه دستگاه دیپلماسی افغانستان. این مسایل، بدبینی ها و ناامیدی ها در مورد آینده این گفتگوها را دوچندان کرده است.
پنجمین دور مذاکرات چهارجانبه صلح افغانستان پس از ماه‌ها تاخیر فردا به میزبانی پاکستان در اسلام‌آباد برگزاری می‌شود.
فضل‌هادی مسلمیار؛ رئیس مجلس سنا با اشاره به این نشست گفت که مذاکرات صلح باید با درنظرداشت اصول، پیگیری شود.
آقای مسلمیار با اشاره به سیاست دوگانه پاکستان گفت که این‌بار برای ادامه مذاکرات صلح، باید تضمین گرفته شود.
وی با بیان اینکه مجلس سنا از صلح باعزت حمایت می‌کند، از امریکا و چین خواست با اعمال فشار بر پاکستان، این کشور را وادار کند که به تعهدات خود عمل نماید و از سیاست دوگانه دست بردارد.
محمد علم ایزدیار؛ عضو مجلس سنا هم گفت که این مذاکرات در حالی فردا برگزار می‌شود که حکومت تاکنون موقف خود را روشن نکرده است.
زلمی زابلی؛ دیگر عضو مجلس سنا پیشنهاد کرد که روسیه و سازمان ملل نیز در مذاکرات صلح افغانستان سهیم شوند؛ زیرا پاکستان هیچگاه صادق نبوده است.
کارشناسان هم با تاکید بر نگرانی هایی که مردم و نمایندگان آنها در شورای ملی نسبت به احتمال نتیجه بخش نبودن این دوره از مذاکرات دارند، می گویند که به باور آنها، تفاوت چندانی میان این دوره از مذاکرات با آنچه پیش از این در این زمینه انجام شده، به وجود نیامده است.
به باور آگاهان، نه دولت افغانستان، در طول مدت زمان توقف عملی مذاکرات صلح، فشار نیرومندی بر پاکستان، طالبان و دیگر طرف های ذی نفوذ بر این دو مرجع وارد کرده است تا در سایه آن، بتوان امیدوار بود که این بار، مذاکرات صلح، با نتایج عملی و مشخصی همراه خواهد بود و نه تغییری جدی و ملموس در مواضع پیشین امریکا، چین، پاکستان و طالبان در این زمینه به وجود آمده است.
اگرچه شماری از منابع، خبر داده اند که طالبان نیز در پنجمین دور مذاکرات چهارجانبه در اسلام آباد، شرکت خواهند کرد؛ اما تحلیلگران می گویند تا زمانی که این امر، مستقیما و با نشانه های قابل پذیرش، تایید نشود، هیچ اطمینانی در این خصوص، وجود ندارد.
منابع نزدیک به حکومت های افغانستان و پاکستان، بارها در گذشته از آمادگی طالبان برای شرکت در مذاکرات صلح، سخن گفته اند؛ اما در آخرین مرحله، این رهبری طالبان بوده که با انتشار اعلامیه هایی شرکت در هر گونه گفتگوی مستقیم صلح با دولت کابل را رد کرده و هر بار پیش شرط های تازه ای را برای این منظور، مطرح نموده است.
با این حساب، به عقیده آگاهان، این بار نیز تضمینی قوی و مطمئن در این خصوص وجود ندارد؛ مگر آنکه در نشست فردا، نماینده ای باصلاحیت از سوی رهبری طالبان، اعزام گردد.
نگرانی جدی دیگر در خصوص مذاکرات فردا این است که طرف های شرکت کننده در آن، یا نمی خواهند و یا نمی توانند همکاری های مؤثری را در زمینه ایجاد صلح و پایان جنگ و درگیری و خشونت در افغانستان، به عمل آورند.
کشورهایی مانند امریکا و چین که از پایه های ثابت نشست های چهارجانبه محسوب می شوند، با وجود آنکه گفته می شود، از قدرت و امکانات مناسبی برای اعمال فشار یا نفوذ بر طالبان و پاکستان برخوردار اند و می توانند آنها را وادار به پذیرش طرح صلح دولت افغانستان کنند؛ اما عملا هیچ اقدامی در این راستا انجام نداده و نمی دهند؛ بنابراین، این امر نیز به ناامیدی های سنگینی که بر نشست فردا سایه انداخته، دامن زده و موجب شده است که بسیاری از مردم و ناظران، نسبت به نتایج پنجمین دور نشست های صلح، بدبین و ناامید باشند.
در این میان، طرح شرکت دادن محورهای دیگری مانند روسیه و سازمان ملل متحد در نشست های صلح و همچنین کسب تضمین های قوی و معتبر بین المللی در خصوص تعهد طرف های شرکت کننده در این نشست ها، ایده های خوبی است که می بایست از سوی مراجع دخیل و شریک در این سری نشست ها به ویژه از جانب دولت افغانستان، مورد تاکید و اجرا قرار بگیرد.
در این صورت، امکان نتیجه بخش واقع شدن گفتگوهای صلح، بالا می رود و زمینه های بهتری برای گفتگوهای عملی صلح به وجود خواهد آمد.
یکی دیگر از نگرانی هایی که کماکان وجود دارد، عدم اطلاع رسانی شفاف، بی پرده و مسؤولانه دولت افغانستان در خصوص روند گفتگوهای صلح، موضع رسمی دولت در این زمینه، خواسته های مشخص طرف های شرکت کننده و چشم انداز آینده آن می باشد.
دولت همچنان در سکوت و ابهام، کارش را دنبال می کند و ظاهرا ابتکار عمل در زمینه ادامه یا توقف گفتگوها نیز کاملا در دست پاکستان است نه دستگاه دیپلماسی افغانستان. این مسایل، بدبینی ها و ناامیدی ها در مورد آینده این گفتگوها را دوچندان کرده است.
