تاریخ انتشار :يکشنبه ۲۸ سنبله ۱۳۹۵ ساعت ۱۲:۵۲
کد مطلب : 130893
بررسی روزنامه های امروز چاپ کابل ۲۸ سنبله

روزنامه های صبح امروز کابل در مقالات و یادداشت های خود موضوعاتی چون ضرورت تعمیق روابط با کشورهای دوست چون هند ، مبارزه با فساد ، عدم حضور اشرف غنی در نشست سران مجمع عمومی سازمان ملل ، سیاست های پاکستان در برابر تروریست ها و موارد دیگر را بررسی نموده و به چاپ رسانده اند.

روزنامه "چراغ " در سرمقاله خود با عنوان "پاکستان همچنان دنبال گمشده خود (عمق استراتژی) است" به بررسی سیاست خارجی پاکستان در قبال کشور پرداخته و نگاشته است : پاکستان همیشه به دنبال گمشده خود (عمق استراتژی) در خاک افغانستان است. چرا که پاکستان از هر نگاه نسبت به رقیب دیرینه و دشمن سنتی خود یعنی هند کمبوداتی دارد که این کم آوردی بجز از راه گسترش نفوذ در افغانستان و استقرار دولتی که هم سو و هم پهلو با سیاست‌های پاکستان حرکت کند و رهبران این کشور نیز، باید با افکار موزاییکی که در دستگاه دیپلماسی و سیاست گذاری پاکستان طراحی شده‌اند، تعیین و گزینش شوند، جبران ناپذیر است.

نویسنده موضوع را از جانب رقیب پاکستان این گونه تحلیل می کند که : امروزه هند به فکر در هم کوبیدن دشمن خود افتاده؛ و می‌خواهد افغانستان با قدرت گرفتن، به عنوان سنگ دوم آسیابی باشد که گندم آن آسیاب پاکستان است. به همین روی هر دو کشور برای دست یابی و رسیدن به اهداف شان، به استراتژی افغانستان پروری و افغانستان ستیزی متوصل شده‌اند. یکی منفعت اش را در اقتدار افغانستان جستجو می‌کند، و دیگری در لابلای شکنندگی افغانستان به دنبال منفعت است. هر چند این کشور را نمی‌توان برای حرکت‌هایش در قبال افغانستان ملامت کرد، زیرا در هر کشور منافع متفاوت است و پاکستان منفعت خود را در ضعیف بودن افغانستان می‌بیند. تا گاهی از آن به عنوان هم پیمان یا یک قلمرو تحت اثر و گاهی نیز به عنوان یک گروگان استفاده کند؛ که این رویکرد در استراتیژی‌های حکومت‌های فعلی دنیا چندان تعریف نا شده نیست.

در همین باب روزنامه " افغانستان ما " در سرمقاله خود با عنوان "ضرورت توسعه روابط خارجی بر مبنای منافع ملی" می نویسد : عدم توازن و تعادل در سياست خارجي، نه تنها باعث کاهش مشکلات کشور نخواهد شد، بلکه تنش هاي زيادي را ايجاد خواهد کرد و باعث خواهد شد که کشور تبديل به صحنه ي جنگ نيابتي گردد. در واقع منافع ملي کشور ايجاب مي کند که حکومت وحدت ملي در سياست خارجي خود، تعادل را در نظر بگيرد. حکومت وحدت ملي بايد سياست خارجي اش را به گونه ي طراحي بکند که بتواند از همه ي گزينه هاي موجود استفاده ي درست و مسالمت آميز نمايد و منافع ملي و ختم جنگ را يکي از اولويت هاي سياستش قرار دهد.

مهدی مدبر نویسنده این سرمقاله توصیه می کند : حکومت وحدت ملي بايد با تعريف واضح و روشن منافع ملي کشور، سياست خارجي خود را بر اساس منافع ملي کشور گسترش بدهد. توسعه ي سياست خارجي بر اساس منافع ملي، هم قابل دفاع است و هم عقلاني. در اين زمينه حکومت مي تواند راهبردهاي مشخصي را براي گسترش روابط خارجي خود طرح کند و بر محور آنها روابط خود با ساير کشورها را شکل دهد. تعريف سياست خارجي بر مبناي منافع ملي، مي تواند نگراني ها از گسترش روابط خارجي افغانستان را کاهش دهد و در بهبود وضعيت سياسي و امنيتي کشور، کمک کند.

اما از آنجا که پاکستان و اقداماتش در افغانستان همیشه موضوع داغ رسانه های کشور است ، روزنامه " اصلاح " نیز در سرمقاله خود با عنوان " پاکستان وبی اعتمادی جامعه بین المللی" نگاشته است : دولتمردان پاکستان با اتخاذ سیاست غلط وانتخاب راه ناصواب و نادرست این کشور را به این حالت واین موقعیت دشوار انداخته اند. دولتمردان پاکستان خیال می کنند با اعتماد وبا حمایت از طالبان وتشدید خشونتها وجنگها علیه دولت افغانستان میتواند به منافع خود دسترسی پیدا کند واهداف خود را محقق سازد. پاکستان از دولت مشروع قانونی ومسئول ومتعهد به اصول وقواعد بین المللی طالبان را انتخاب کرده وفکر می کند که بهتر منافعش تامین می گردد.

سرمقاله نویس در ادامه می گوید : یگانه راهی که برای پاکستان باقی می ماند این است که از سیاست غلط گذشته دست بکشد. قواعد و اصول پذیرفته شده بین المللی را احترام نموده وبا دولت افغانستان از در دوستی بر اساس احترام متقابل و حسن همجواری در آید. ومشکلات وپرسش های هم اگر دارد میتواند بی واسطه وصادقانه با دولت افغانستان در میان بگذارد ودر قالب اصول وقواعد پذیرفته شده موجود برای آنها راه حل وپاسخ درخور دریافت دارد. پاکستان باید به این اذعان کند که تروریزم دوست هیچ کس بوده نمی تواند. تروریزم دشمن مشترک همه است. از همه قربانی میگیرد وبرای همه مشکل می آفریند وهیچ کجای جهان از خطر وضرر تروریزم در امان نخواهد بود.

روزنامه " اطلاعات روز " هم در سرمقاله خود با عنوان "هشدارها به پاکستان تشدید می‌شود؟" می نویسد :حکومت وحدت ملی تلاش‌های فراوانی را به خرج داد تا با کاهش تنش و گسترش روابط با پاکستان اعتماد این کشور را جلب کند. این تلاش‌ها که به منظور تأمین امنیت و ثبات در افغانستان انجام شد به نتیجه نرسید و کابل نتوانست پاکستان را وادار کند تا این کشور دست از حمایت طالبان و شبکه‌ی حقانی بردارد. حکومت وحدت ملی موجودیت گروه‌های تروریستی در پاکستان را نه‌تنها به ضرر افغانستان و پاکستان بلکه تهدیدی برای کلی منطقه عنوان کرد اما برجسته کردن این تهدیدات نتوانست قناعت پاکستان را حاصل کند.

نویسنده معتقد است : افغانستان در جایگاهی نیست که به‌تنهایی بتواند بالای پاکستان اعمال فشار کند، اما با استفاده از روابط خود با امریکا می‌تواند پاکستان را در تنگنا قرار دهد. تا زمانی‌که هشدارها به پاکستان جامه‌ی عمل نپوشد و فشارها تشدید نشود، باور به این امر که پاکستان از حمایت گروه‌های تروریستی دست بردارد و احساس فشار کند، دشوار است.

" انیس " هم در این رابطه در سرمقاله خود با عنوان "پاکستان باید تمام گروه های شورشی را بدون تبعیض نابود کند " می نویسد : امروز مردم پاکستان هم با سیاست‎های دو پهلوی نظامیان این کشور، قربانی دهشت افگنی اند و هر روز، روزهای سختی را سپری می کنند ولی این اسلام آباد است که میان گروه های تروریستی دسته بندی نموده خود و جامعه جهانی را اغوا می نماید که این سیاست سبب شده که امروز حمایت کشوری (آمریکا) که سالیان دراز پاکستان را در تمام عرصه‌ها کمک و همکاری کرده از دست بدهد.

نویسنده این روزنامه سیاست اخیر حکومت افغانستان را ناشی از اعمال نابخردانه پاکستان دانسته و می نگارد : افزایش نا امنی ها و مداخلات آشکار و پنهان نظامیان پاکستان، رهبران حکومت وحدت ملی را وا داشته تا هیچ فرصتی را برای ارائه اسناد و شواهد مستند در رابطه به مداخلات پاکستان، در نشست های جهانی از دست ندهند که خوشبختانه ارائه این واقعیت ها حالا به جای رسیده که مجلس سنای امریکا نیز پاکستان را متهم به حمایت از تروریزم می‎نماید و برای پاکستان دو گزینه را انتخاب می‎کند، اقدام علیه افراط گرایان و یا هم ادامه انزوای بین‎المللی.

" آرمان ملی" از سیاست به اقتصاد رفته و در سرمقاله خود با عنوان "!امیدواری‌ها را به یأس مبدل نکنید" فساد را سد محکمی در برابر فرصت های به وجود آمده در اقتصاد کشور تلقی می نماید و می افزاید : مسؤولان گمرک حیرتان به تازه گی در برابر اموال و اجناسی که از این طریق در کانتینر ها از چین وارد می شود، چلنج داده اند اگر تاجران در بدل هر کانتینر اموال وارداتی شان مبلغ پنجصد هزار افغانی بپردازند، در آن صورت کانتینر ها را باز کرده و در بدل هریک از اموال وارد شده از آن ها مالیه می گیرند.

نویسنده ابراز امید واری می کند که رئیس جمهوری کشور خود به این مسأله توجه کند و چنان‌که این کار غیر قانونی و اضافه ستانی می باشد، جلو آن را بگیرد و نگذارد امیدواری های مردم به یأس مبدل شود.

وی می افزاید : می گویند جلو نقص را از هر کجایی که بگیرید فایده است. وزارت مالیه و یا شخص رئیس جمهوری کشور باید از همین حالااقدام های مناسبی را در پیش بگیرند و نگذارند که این روند آغاز یافته ادامه پیدا کند و در فرجام به یک رسم میان مسؤولان گمرک مبدل گردد.

روزنامه " هشت صبح" در سرمقاله خود با تیتر " پمپ پــول" با بررسی گزارش سیگار نگاشته است : نحوه کمک‌های نقدی ایالات متحده به افغانستان فساد مالی را در این کشور فربه ساخت. این گزارش سیگار پرده از روی یک واقعیت وحشتناک می‌بردارد. در این ۱۵ سالی که از سقوط حاکمیت طالبان گذشت، بیشتر کشورهای عضو ناتو از جمله ایالات متحده، پول را به جامعه‌ی افغانستان پمپ کردند، اما هیچ نوع میکانیزم نظارتی برای مصرف این پول، در نظر نگرفتند. پول در شرکت‌ها، سازمان‌های غیردولتی، ادارات دولتی و حتا در قصر ریاست‌جمهوری افغانستان، پمپ شد، اما کسی از این پول‌ها حساب نگرفت.

نویسنده این مقاله با ابراز تاسف از توزیع بودجه های بین المللی می نویسد : پمپ پول سبب شد که یک اقلیت کوچک سرمایه‌دار، در کابل و دیگر کلان‌شهرهای افغانستان شکل بگیرد و پروژه‌های زیربنایی هم‌چنان دست‌نخورده باقی بماند. پروژه‌هایی زیربنایی مثل تولید برق، ایجاد سد‌های بزرگ و اعمار یک نظام آبیاری مدرن، در افغانستان تطبیق نشد و برعکس روی پروژه‌های پرمصرف و کم بازده، سرمایه‌گذاری شد.

اما روزنامه " ماندگار " به یک بحث داغ رسانه ای که در این روزها مطرح می شود پرداخته و با تیتر "چرا رییس‌جمهور در نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد شرکت نمی‌کند؟" خواننده را ناگزیر به خواندن این مقاله می کند.

ماندگار مخاطب را منتظر نمی گذارد و می نویسد : محمد اشرف‌غنی به دلیل مشکلات صحی که دارد، نمی‌تواند در نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد شرکت کند و بدن او طاقت مسافرت طولانی را ندارد. او سال پارسال هم در این نشست شرکت نکرده بود.

موسی فریور به این روزنامه گفته است : غنی باید خود دراین نشست شرکت می‌کرد و دیدگاه‌ و خواست مردم افغانستان را به گوش جهانیان می‌رساند؛ اما به نظر من به علت مشکلات صحی که دارد، در این نشست شرکت نمی‌کند و عدم حضور رییس‌جمهور غنی در آن یک کمبود و یک خلا محسوب می‌شود.

https://avapress.com/vdcb9gb8frhbfwp.uiur.html
ارسال نظر
نام شما
آدرس ايميل شما