احمدضیا مسعود؛ نماینده فوق العاده رییس جمهور در امور اصلاحات و حکومت داری خوب می گوید که جنگ با طالبان جنگی میهنی و وظیفه ملی هر شهروند کشور است.
آقای مسعود که به منظور ارزیابی اصلاحات و حکومت داری خوب، در یک سفر کاری عازم ولایت تخار در شمال کشور شده بود، اعلام کرد که هر شهروند افغانستانی وظیفه دارد که در جنگ مقابل طالبان سهم بگیرد.
او می گوید که امکان آن وجود دارد که در سال آینده، تحرکات نظامی طالبان در برخی مناطق از جمله ولایت های شمالی کشور بیشتر شود.
شماری از بزرگان قومی در این ولایت نیز در دیدار با آقای مسعود و مقام های محلی آن ولایت، در مورد امنیت، چشم انداز صلح و توجه به روند توسعه و تطبیق پروژه ها صحبت کردند.
احمدضیا مسعود در مورد ناامنی های شمال هم گفت: دشمن تلاش می کند تا مناطق شمال را ناامن بسازد؛ اما جنگ با طالب و دیگر گروه های تروریستی، جنگی میهنی و وظیفۀ ملی هر شهروند است.
کارشناسان با اشاره به اینکه این موضع گیری آقای مسعود، هیچ سنخیتی با رویکرد رسمی حکومت در قبال تروریزم و طالبان ندارد می گویند که تاکید او بر اینکه جنگ با طالبان یک جنگ میهنی و وظیفه هریک از شهروندان است به نوعی نشان می دهد که گفتگوهای جاری صلح میان نمایندگان دولت وحدت ملی و سه کشور اصلی و تاثیرگذار در روند صلح و جنگ افغانستان به منظور زمینه سازی برای آغاز گفتگوهای مستقیم صلح میان دولت و طالبان، هنوز از پشتوانه سیاسی منسجم و یکدستی در درون حکومت وحدت ملی برخوردار نیست و شماری از مهره های اصلی حکومت که برخی از آنها مانند احمد ضیا مسعود از قضا از متحدان نزدیک رییس جمهور نیز محسوب می شوند همچنان خود را بیرون از دایره بازی احساس می کنند.
این رویکرد از جانب دیگر، نوعی موضع انتقاد از صلح و اعتقاد به جنگ را تقویت می کند.
به باور این طیف از بازیگران سیاسی افغانستان، طیفی که برای صلح با تروریست ها تلاش می کند، نسبت به نیمه آشتی ناپذیر تروریزم، بی توجه است و همین امر، وضعیت امنیتی در بسیاری از ولایت های کشور را در وضعیتی به شدت بحرانی قرار داده است.
ارزیابی های ناظران نشان می دهد که تناقض موجود میان صلح و جنگ از نظر این دسته از کارگزاران حکومت وحدت ملی، ریشه در سیاست های اشتباه آمیز حکومت در برخورد سخت افزاری و سرکوبگرانه با ماهیت تروریستی گروه های مسلح مورد مذاکره دارد.
اگرچه شماری از هواداران موضع آقای مسعود، در گذشته سعی کرده اند انتقادات گزنده و صریح شان را به سیاست های پر از اشتباه، دوگانه و تناقض آمیز کرزی در برابر تروریست های طالبان، نسبت دهند؛ اما کارشناسان می گویند که به نظر می رسد همین انتقادها اکنون بر سیاست های دولت به رهبری اشرف غنی نیز وارد است؛ زیرا این دولت نیز دست کم در این مورد خاص، مخالف رویکرد کرزی نیست.
چه بسا رییس جمهور اشرف غنی، نسبت به کرزی نیز در این زمینه جدی تر و پیگیرتر عمل می کند و ماهیت نظامی و تروریستی طالبان را با «مخالف سیاسی» عنوان کردن آنها انکار می کند و نادیده می گیرد.
با این حساب، به اعتقاد آگاهان، این کاملا منطقی و قابل انتظار است که انتقادهای صریح و ضمنی حتی نزدیک ترین مهره های سیاسی متحد او از وضعیت دیروز و امروز صلح و جنگ در کشور را به سیاست های اشرف غنی در این زمینه نیز تعمیم دهیم و نتیجه بگیریم که اشرف غنی، بدون توجه به نگاه و نظر نیمه دیگر حکومت، استارت معامله با تروریست ها را زده است.
این اتفاق در حالی روی می دهد که احمدضیا مسعود همزمان خود یک مجاهد و برادر یکی از مهم ترین و اثرگذارترین فرماندهان جهادی یعنی احمدشاه مسعود است؛ طیف و تیمی که شماری از رهبران طراز اول آن بارها در زمان حکومت وحدت ملی، گفته اند که اقدامات یکجانبه و بدون جلب نظر مجاهدین در موضوعات مهم ملی، دیگر تحمل نخواهد شد؛ اما به نظر می رسد که این تهدیدها و هشدارها بازهم نتوانسته ارگ ریاست جمهوری را از اتخاذ رویکردهای یکجانبه در خصوص مسایل کلان ملی از جمله صلح بازدارد.
با همه این احوال، این چالش جدی در برابر افرادی نظیر احمدضیا مسعود وجود دارد که آنها چگونه شرایط تناقض آمیز و وخیم امنیتی در مناطق شمال کشور را با آنچه روی میز صلح جریان دارد را باهم جمع می کنند و میان برخورد با طالبان از میدان های گرم جنگ تا میزهای صلح، نسبتی منطقی و قابل قبول برقرار می کنند؟
آقای مسعود که به منظور ارزیابی اصلاحات و حکومت داری خوب، در یک سفر کاری عازم ولایت تخار در شمال کشور شده بود، اعلام کرد که هر شهروند افغانستانی وظیفه دارد که در جنگ مقابل طالبان سهم بگیرد.
او می گوید که امکان آن وجود دارد که در سال آینده، تحرکات نظامی طالبان در برخی مناطق از جمله ولایت های شمالی کشور بیشتر شود.
شماری از بزرگان قومی در این ولایت نیز در دیدار با آقای مسعود و مقام های محلی آن ولایت، در مورد امنیت، چشم انداز صلح و توجه به روند توسعه و تطبیق پروژه ها صحبت کردند.
احمدضیا مسعود در مورد ناامنی های شمال هم گفت: دشمن تلاش می کند تا مناطق شمال را ناامن بسازد؛ اما جنگ با طالب و دیگر گروه های تروریستی، جنگی میهنی و وظیفۀ ملی هر شهروند است.
کارشناسان با اشاره به اینکه این موضع گیری آقای مسعود، هیچ سنخیتی با رویکرد رسمی حکومت در قبال تروریزم و طالبان ندارد می گویند که تاکید او بر اینکه جنگ با طالبان یک جنگ میهنی و وظیفه هریک از شهروندان است به نوعی نشان می دهد که گفتگوهای جاری صلح میان نمایندگان دولت وحدت ملی و سه کشور اصلی و تاثیرگذار در روند صلح و جنگ افغانستان به منظور زمینه سازی برای آغاز گفتگوهای مستقیم صلح میان دولت و طالبان، هنوز از پشتوانه سیاسی منسجم و یکدستی در درون حکومت وحدت ملی برخوردار نیست و شماری از مهره های اصلی حکومت که برخی از آنها مانند احمد ضیا مسعود از قضا از متحدان نزدیک رییس جمهور نیز محسوب می شوند همچنان خود را بیرون از دایره بازی احساس می کنند.
این رویکرد از جانب دیگر، نوعی موضع انتقاد از صلح و اعتقاد به جنگ را تقویت می کند.
به باور این طیف از بازیگران سیاسی افغانستان، طیفی که برای صلح با تروریست ها تلاش می کند، نسبت به نیمه آشتی ناپذیر تروریزم، بی توجه است و همین امر، وضعیت امنیتی در بسیاری از ولایت های کشور را در وضعیتی به شدت بحرانی قرار داده است.
ارزیابی های ناظران نشان می دهد که تناقض موجود میان صلح و جنگ از نظر این دسته از کارگزاران حکومت وحدت ملی، ریشه در سیاست های اشتباه آمیز حکومت در برخورد سخت افزاری و سرکوبگرانه با ماهیت تروریستی گروه های مسلح مورد مذاکره دارد.
اگرچه شماری از هواداران موضع آقای مسعود، در گذشته سعی کرده اند انتقادات گزنده و صریح شان را به سیاست های پر از اشتباه، دوگانه و تناقض آمیز کرزی در برابر تروریست های طالبان، نسبت دهند؛ اما کارشناسان می گویند که به نظر می رسد همین انتقادها اکنون بر سیاست های دولت به رهبری اشرف غنی نیز وارد است؛ زیرا این دولت نیز دست کم در این مورد خاص، مخالف رویکرد کرزی نیست.
چه بسا رییس جمهور اشرف غنی، نسبت به کرزی نیز در این زمینه جدی تر و پیگیرتر عمل می کند و ماهیت نظامی و تروریستی طالبان را با «مخالف سیاسی» عنوان کردن آنها انکار می کند و نادیده می گیرد.
با این حساب، به اعتقاد آگاهان، این کاملا منطقی و قابل انتظار است که انتقادهای صریح و ضمنی حتی نزدیک ترین مهره های سیاسی متحد او از وضعیت دیروز و امروز صلح و جنگ در کشور را به سیاست های اشرف غنی در این زمینه نیز تعمیم دهیم و نتیجه بگیریم که اشرف غنی، بدون توجه به نگاه و نظر نیمه دیگر حکومت، استارت معامله با تروریست ها را زده است.
این اتفاق در حالی روی می دهد که احمدضیا مسعود همزمان خود یک مجاهد و برادر یکی از مهم ترین و اثرگذارترین فرماندهان جهادی یعنی احمدشاه مسعود است؛ طیف و تیمی که شماری از رهبران طراز اول آن بارها در زمان حکومت وحدت ملی، گفته اند که اقدامات یکجانبه و بدون جلب نظر مجاهدین در موضوعات مهم ملی، دیگر تحمل نخواهد شد؛ اما به نظر می رسد که این تهدیدها و هشدارها بازهم نتوانسته ارگ ریاست جمهوری را از اتخاذ رویکردهای یکجانبه در خصوص مسایل کلان ملی از جمله صلح بازدارد.
با همه این احوال، این چالش جدی در برابر افرادی نظیر احمدضیا مسعود وجود دارد که آنها چگونه شرایط تناقض آمیز و وخیم امنیتی در مناطق شمال کشور را با آنچه روی میز صلح جریان دارد را باهم جمع می کنند و میان برخورد با طالبان از میدان های گرم جنگ تا میزهای صلح، نسبتی منطقی و قابل قبول برقرار می کنند؟
