جمعی از فعالان مدنی و شهروندان در اعتراض به بریده شدن بینی زنی در دایکندی، مقابل کمیسیون مستقل حقوق بشر گردهم آمدند و خواستار پیگیری چنین حوادثی شدند.
به گزارش خبرگزاری آوا، تظاهر کنندگان امروز (سه شنبه) به صورت نمادین بینی های خود را بنداژ کرده بودند و با شعار "من هم بینی ندارم" مقابل کمیسیون مستقل حقوق بشر در کابل تجمع کردند.
آنان ادعا می کردند که در سیزده سال گذشته نهادهای دولتی، خصوصی و نهادهای حقوق بشری سکوت ننگین و مرگباری در مقابل حوادث این ولایت کرده اند و تبعیض های سیستماتیکی انجام داده اند.
محمدحسین مهر جو، فعال مدنی که در این راهپمایی حضور داشت، گفت: هر چند در سیزده سال گذشته حکومت و نهادهای حقوق بشری توجه چندانی به حوادث ولایت های دور افتاده بنا به دلایلی نداشته است، ولی از حکومت جدید می خواهیم که بیشتر توجه کند.
این فعالان در حالی مقابل کمیسیون مستقل حقوق بشر جمع شده اند که این نهاد بارها اعلام کرده است که نهادهای امنیتی و قضایی به پیگردهای آنان توجه نمی کند.
آقای مهرجو می گوید که هر چند کمیسیون مستقل حقوق بشر صلاحیت اجرایی ندارد؛ ولی با رسانه ای شدن و پیگریی این نهاد باعث می شود که اقدامات پیشگیرانه ای صورت بگیرد.
تظاهر کنندگان معتقدند که حکومت قبلی یک میراث ناپاک برای حکومت فعلی به جای گذاشته است و از حکومت فعلی خواستند که در برابر این چنین حوادثی اقدام های جدی انجام دهد.
تظاهر کنندگان با صدور قطعنامه ای ابراز کردند که در سال جاری بیش از ۱۰۰ واقعه در دایکندی صورت گرفته ولی هیچ کدام پیگیری نشده است و باید مسئولان ولایتی مورد بازپرسی قرار بگیرد.
در قطعنامه از حکومت خواسته شده است که یک کمیته برای بررسی چنین حوادثی شکل دهد تا پلی بین مردم و دولت باشد.
آنان ضمن انتقاد از کمیسیون مستقل حقوق بشر در برابر حادثه ولایت دایکندی نگاشته بودند؛ از این کمیسیون انتظار می رود که نگاه شان به تمام شهروندان کشور برابر و یکسان باشد و قاطعانه به رنج مردم رسیدگی کند.
این فعالان در قطعنامه خود آورده بودند که با بریده شدن هر بینی؛ بینی دموکراسی بریده می شود که نشان می دهد ارزش های نوین چقدر شکننده است.
آنان از رئیس جمهوری خواستند که همانطوری که در مراسم تحلیف از همسرشان به نیکی یاد کردند که در بخش زنان کار می کند؛ این نخستین پرونده ای باشد که مورد بررسی و پیگیری وی قرار می گیرد.
"فرهنگ افغانی خشونت پرور است"
محمد عظیم بشرمل مدیر مسئول روزنامه راه مدنیت می گوید که فرهنگ افغانی خشنونت پرور است و باید نهادهای مختلف در راستای فرهنگ سازی درست فعالیت کند.
آقای بشرمل افزود که خشونت در افغانستان ریشه های تاریخی دارد و فرهنگ افغانستان یک فرهنگ خشونت پرور بوده است.
وی اظهار کرد که مبارزه فرهنگی می تواند با خشونت پروری فرهنگ ها را از بین ببرد؛ تا دیگر جامعه شاهد این چنین حوادثی نباشد.
او بر این باور است که توسعه فرهنگی به آسانی صورت نمی گیرد و باید از خانواده ها شروع شود و در دوران مکتب و دانشگاه به جامعه تزریق شود.
به گفته او، تا وقتی که از دین برداشت خشونت آمیز صورت بگیرد، شاهد این چنین رویدادهای خواهیم بود.
گفتنی است که این اولین حادثه در ولایت دایکندی نمی باشد و تا کنون چندین مورد زنان به قتل رسیده اند و یا اینکه بینی هایشان بریده شده است.
لازم به ذکر است که خانمی که بینی او بریده شده طاهره نام دارد، بیست سال سن دارد و باشنده اصلی شهر نیلی، مرکز ولایت دایکندی است.
به گزارش خبرگزاری آوا، تظاهر کنندگان امروز (سه شنبه) به صورت نمادین بینی های خود را بنداژ کرده بودند و با شعار "من هم بینی ندارم" مقابل کمیسیون مستقل حقوق بشر در کابل تجمع کردند.
آنان ادعا می کردند که در سیزده سال گذشته نهادهای دولتی، خصوصی و نهادهای حقوق بشری سکوت ننگین و مرگباری در مقابل حوادث این ولایت کرده اند و تبعیض های سیستماتیکی انجام داده اند.
محمدحسین مهر جو، فعال مدنی که در این راهپمایی حضور داشت، گفت: هر چند در سیزده سال گذشته حکومت و نهادهای حقوق بشری توجه چندانی به حوادث ولایت های دور افتاده بنا به دلایلی نداشته است، ولی از حکومت جدید می خواهیم که بیشتر توجه کند.
این فعالان در حالی مقابل کمیسیون مستقل حقوق بشر جمع شده اند که این نهاد بارها اعلام کرده است که نهادهای امنیتی و قضایی به پیگردهای آنان توجه نمی کند.
آقای مهرجو می گوید که هر چند کمیسیون مستقل حقوق بشر صلاحیت اجرایی ندارد؛ ولی با رسانه ای شدن و پیگریی این نهاد باعث می شود که اقدامات پیشگیرانه ای صورت بگیرد.
تظاهر کنندگان معتقدند که حکومت قبلی یک میراث ناپاک برای حکومت فعلی به جای گذاشته است و از حکومت فعلی خواستند که در برابر این چنین حوادثی اقدام های جدی انجام دهد.
تظاهر کنندگان با صدور قطعنامه ای ابراز کردند که در سال جاری بیش از ۱۰۰ واقعه در دایکندی صورت گرفته ولی هیچ کدام پیگیری نشده است و باید مسئولان ولایتی مورد بازپرسی قرار بگیرد.
در قطعنامه از حکومت خواسته شده است که یک کمیته برای بررسی چنین حوادثی شکل دهد تا پلی بین مردم و دولت باشد.
آنان ضمن انتقاد از کمیسیون مستقل حقوق بشر در برابر حادثه ولایت دایکندی نگاشته بودند؛ از این کمیسیون انتظار می رود که نگاه شان به تمام شهروندان کشور برابر و یکسان باشد و قاطعانه به رنج مردم رسیدگی کند.
این فعالان در قطعنامه خود آورده بودند که با بریده شدن هر بینی؛ بینی دموکراسی بریده می شود که نشان می دهد ارزش های نوین چقدر شکننده است.
آنان از رئیس جمهوری خواستند که همانطوری که در مراسم تحلیف از همسرشان به نیکی یاد کردند که در بخش زنان کار می کند؛ این نخستین پرونده ای باشد که مورد بررسی و پیگیری وی قرار می گیرد.
"فرهنگ افغانی خشونت پرور است"
محمد عظیم بشرمل مدیر مسئول روزنامه راه مدنیت می گوید که فرهنگ افغانی خشنونت پرور است و باید نهادهای مختلف در راستای فرهنگ سازی درست فعالیت کند.
آقای بشرمل افزود که خشونت در افغانستان ریشه های تاریخی دارد و فرهنگ افغانستان یک فرهنگ خشونت پرور بوده است.
وی اظهار کرد که مبارزه فرهنگی می تواند با خشونت پروری فرهنگ ها را از بین ببرد؛ تا دیگر جامعه شاهد این چنین حوادثی نباشد.
او بر این باور است که توسعه فرهنگی به آسانی صورت نمی گیرد و باید از خانواده ها شروع شود و در دوران مکتب و دانشگاه به جامعه تزریق شود.
به گفته او، تا وقتی که از دین برداشت خشونت آمیز صورت بگیرد، شاهد این چنین رویدادهای خواهیم بود.
گفتنی است که این اولین حادثه در ولایت دایکندی نمی باشد و تا کنون چندین مورد زنان به قتل رسیده اند و یا اینکه بینی هایشان بریده شده است.
لازم به ذکر است که خانمی که بینی او بریده شده طاهره نام دارد، بیست سال سن دارد و باشنده اصلی شهر نیلی، مرکز ولایت دایکندی است.
