تاریخ انتشار :دوشنبه ۲۵ حمل ۱۳۹۳ ساعت ۱۴:۵۸
کد مطلب : 89518
اگرچه در افغانستان بیش از ۳۰ سال جنگ و خون‌ریزی و نابسامانی ادامه داشته؛ ولی با آنهم تعداد تحصیلکردگان دانشگاهی در کشور اندک بوده است.
در اوایل حکومت طالبان حدود ۴۰۰۰  دانشجو در دانشگاه های کابل حضور داشتند، تعدادی از این دانشجویان با عبور از امتحان کانکور وارد دانشگاه ها شده و تعدادی هم با واسطه و دوستی وارد دانشگاه ها شده بودند.
به هر صورت اوج ازدیاد دانشجویان در دانشگاه های کابل بعد از سقوط حکومت طالبان شروع می شود. هر سال که از آن زمان می گذرد ده ها هزار دانشجو در سراسر کشور برای ورود به دانشگاه افزوده می شوند، حتی امروزه با وجود افزایش دانشگاه های خصوصی، سالانه بیشتر از ۱۲۰ هزار دانشجو در کانکور روزانه برای ورود به دانشگاه های دولتی شرکت می کنند؛ ولی وزارت تحصیلات عالی با حداکثر امکانات حدود ۴۵ هزار تن از این دانشجویان را در تحصیلات عالی و نیمه عالی دانشگاه های مختلف کشور جذب می نماید. این به این معنی است که سالانه تعداد دانشجویان بیشتر از توقع دولت از لیسه ها فارغ می شوند و منتظر ورود به دانشگاها هستند.
ولی آنچه جای نگرانی است، وضعیت درسی دانشگاه های کشور است که اکثر دانشجویان از این وضعیت شاکی هستند.
سید محمد فیاض؛ از دانشجویان دانشگاه کابل در گفتگو با آوا اظهار داشت که وزارت تحصلیلات عالی افغانستان کدر علمی مجهز و استادان مسلکی که دارای اسناد ماستری و دکترا  باشد را جذب کرده نمی تواند و اکثر آنان در دانشگاه های خصوصی جذب می شوند.
 وی گفت که بیشترین استادانی که با متود و روش های درسی آشنایی کامل دارند به دانشگاه های خصوصی جذب می شوند؛ زیرا تقرر در دانشگاه های دولتی بدون واسطه ممکن نیست.
او در عین حال گفت که منابع درسی در افغانستان به دلایل مختلفی بروز نیست؛ زیرا از یکسو مواد درسی کاملاً فرسوده است و در عین زمان تولید علم در داخل کشور به زبان های ملی صورت نمی گیرد و همچنین منابع درسی بروز، در دانشگاه ها وجود ندارد.
این گفته ها در حالی بیان می شود که نصرالله ستانکزی؛ استاد دانشگاه کابل در گفتگو با آوا گفت که در برخی ساحات علمی، نیاز افغانستان با دیگران متفاوت است و به همین دلیل منابع درسی حالت ثابت را دارد.
به گفته وی به طور مثال در ساحه حقوق، قانون مدنی افغانستان در سال ۱۶۵۵  تدوین شد و موارد حقوقی واضح شد؛ بنابراین تا زمانی که قانون تغییر نکند مواد درسی تغییر داده نمی شود.
اما او گفت که در رشته های دیگر مانند جامعه شناسی، روانشناسی و... منابع درسی به روز است؛ زیرا تکنالوژی به افغانستان آمده و کمپیوتر و اینترنت مورد اسفاده قرار گرفته است؛ لذا نمی شود گفت که مواد و منابع درسی کاملا بروز نیست.
او در پاسخ به اینکه آیا دانشگاه های افغانستان بیشتر مصرف کننده تاریخ علم اند یا تحقیق و تولید علم نیز در آن وجود دارد گفت:«ما بیشتر توجه داریم به متون قانونی کشور؛ زیرا ما در افغانستان شاگرد تربیه می کنیم؛ بنابراین اساس، در متون قانونی هیچگاه تاریخ بوده نمی تواند؛ تا اینکه بگوییم دانشگاه های افغانستان مصرف کننده تاریخ علم اند. ما به این باور هستیم که دانشگاه های افغانستان نیز تولید علم دارند؛ اما اینکه با معیارهای جهانی برابر نیستند عوامل گوناگونی در این رابطه وجود دارد که یکی از آنها نابسامانی های دوامدار در کشور بوده که فرصت معیاری ساختن دانشگاه ها را از مسئولین گرفته است.»
ستانکزی در خصوص اینکه روش درسی برخی از استادان معیاری نیست گفت که شاید در برخی موارد استادانی باشند که با متود و روش های درسی خیلی آشنا نباشند؛ اما به طور کل نمی توان چنین ادعا کرد؛ زیرا استادن لایق نیز وجود دارند که نباید حق آنان در عرصه خدمات علمی نادیده گرفته شود.



https://avapress.com/vdcaamna.49no615kk4.html
ارسال نظر
نام شما
آدرس ايميل شما