کد QR مطلبدریافت صفحه با کد QR

افغانستان؛ زندگی در سایه ترس

خبرگزاری صدای افغان(آوا) سرویس تحلیل و پژوهش اخبار , 23 عقرب 1396 ساعت 23:20


نظرسنجی تازه بنیاد آسیا نشان می‌دهد که ترس افغان‌ها از مصونیت فردی‌شان از سال ۲۰۰۶ به این سو به بالاترین حد خود رسیده است.

این نظرسنجی نشان می‌دهد که ۷۱ درصد پرسش‌شوندگان گفته‌اند از مصونیت شخصی‌شان می‌ترسند.

در این نظرسنجی همچنین از افغان‌ها پرسیده شده که اگر فرصت فراهم شود آیا افغانستان را ترک خواهند کرد؟ نزدیک به ۳۹ درصد پاسخ مثبت داده‌اند. این رقم سال گذشته، حدود ۳۰ درصد بود.

بنیاد آسیا می‌گوید نگرانی افغان‌ها نسبت به امنیت مراکز رای‌دهی نیز افزایش یافته و به بیش از ۵۱ درصد رسیده است.

نظرسنجی این بنیاد در دیگر زمینه‌ها از جمله اقتصاد، حکومت‌داری و سیاست نیز انجام شده است.

در بخش اقتصاد، یک‌سوم پاسخ‌دهندگان گفته‌اند که رفاه مالی خانواده‌شان نظر به سال گذشته کاهش یافته است. تنها ۲۰ درصد از بهبود وضعیت سخن گفته‌اند.

در این نظرسنجی هنوز هم اکثریت مردم به این باورند که کشور به سوی درست در حرکت نیست؛ اما میزان خوش‌بینی نسبت به سال گذشته افزایش یافته است.

به باور کارشناسان، این نظرسنجی تازه بنیاد آسیا آشکارا نشان می دهد که ناکامی های دولت در عرصه های مختلف، مستقیما روی زندگی میلیون ها نفر از مردم افغانستان اثر گذاشته است. در این میان، ناامنی، جنگ، بیکاری، مهاجرت، ناکارآمدی دولت، تنش های سیاسی، فساد و سوء مدیریت، از مهم ترین عوامل ناامیدی مردم محسوب می شود؛ مواردی که بی تردید، توجه به آنها در حیطه مسؤولیت های بلامنازع دولت است و دولتی که نتواند انتظارات حد اقلی شهروندان نسبت به این امور را فراهم کند و تحقق بخشد، بی تردید، یک دولت ناکام و ناکارآمد محسوب می شود.

ناظران مسایل اجتماعی می گویند که نرخ بالای ناامیدی و افزایش منظم آن از سال ۲۰۰۶ به بعد که در این گزارش به آن اشاره شده نیز به معنای آن است که فاصله دولت از مردم و بالعکس، روز به روز بیشتر شده و به همان میزان، امید و اتکا و اعتماد مردم نسبت به دولت هم کاهش نگران کننده ای یافته است.

با این حساب، این گزارش، یک مقیاس اندازه گیری بسیار مناسب برای سنجش و ارزیابی عملکرد دولت کنونی و پیشین به حساب می آید و نشان می دهد که آنها تا چه حد توانسته اند به آنچه مردم می خواهند توجه کنند و تا چه اندازه در تحقق آرزوهای آنان، موفق عمل کرده اند.

یکی از موارد مصداقی که در این گزارش به آن اشاره شده، ناکامی دولت در تأمین مصونیت فردی و احساس آرامش شهروندان کشور است. این بدان معناست که دولت حتی در زمینه صلح و امنیت هم، دقیقا عکس خواسته های مردم و شهروندان عمل کرده است؛ یعنی آنجا که باید صلحی برقرار می شد و مردم از آن حمایت می کردند، موفقیتی به دست نیامده؛ ولی در موردی که مردم راضی به مصالحه نبودند، دولت بدون اعتنا به این خواسته ملی و همگانی، معاهده صلح امضا کرده است.

با این حساب، ابعاد ناکامی های دولت که منجر به افزایش ناامیدی و سرخوردگی مردم شده، تنها محدود به حوزه جنگ با تروریزم و مبارزه با ناامنی نیست؛ بلکه این امر حتی در عرصه صلح و امنیت فردی نیز تسری پیدا کرده و عملکرد دولت در این زمینه هم برخلاف تصویری که ارائه می شود، در نگاه مردم، مخدوش و مردود می باشد.

با توجه به این امر و علیرغم واکنش احتمالا منفی دولت به محتوای این گزارش و طرح این استدلال که در این ارزیابی، همه فاکتورها و عوامل دخیل، مورد توجه قرار نگرفته است، واقعیت تلخ این است که چیزی برای امیدواری وجود ندارد که مردم افغانستان بتوانند با تکیه بر آن، نسبت به آینده موهومی که دولتمردان از آن سخن می گویند، احساس امیدمندی کنند.

به نظر می رسد در این نظرسنجی تازه، از شاخص هایی بسیار واضح و بدیهی برای سنجش میزان رضایت و امیدواری مردم، استفاده شده است. ناامنی، بیکاری، حکومت داری، مهاجرت، خدمات عمومی، توسعه و رفاه، صلح، فساد و سایر مواردی که در این گزارش به عنوان فاکتورها و شاخص های مورد ارزیابی به آنها اشاره شده، مواردی نیستند که نیاز به تحلیل پیچیده فلسفی داشته باشند.

مردمی که مجبور اند سالانه سه میلیارد دالر، به یک حکومت داری فاسد، رشوه بپردازند و یا به وسیله گروه های تروریستی جنایتکاری قربانی شوند که دولت، حتی حاضر نیست در معاملات سازشکارانه صلح اش، آنها را به عنوان جنایت جنگی، لحاظ و منظور کند و خواستار تأمین بی قید و شرط عدالت و تحقق حقوق مردم شود، چگونه می توانند در عین حال، نسبت به یک آینده موهوم و خیالی، امیدوار باشند؟

بنابراین، از دید بسیاری از منتقدان، این کاملا بدیهی و روشن است که مردم افغانستان، زیر سایه ترس و تهدید مدام زندگی می کنند و در زندگی فردی و جمعی شان، هرگز احساس امنیت و امید نمی کنند. در چنین شرایطی، کاملا معقول است که بسیاری به فرار و پناهندگی و مهاجرت از کشور، فکر کنند.


کد مطلب: 153071

آدرس مطلب :
https://www.avapress.com/fa/note/153071/افغانستان-زندگی-سایه-ترس

آوا
  https://www.avapress.com