صلاح الدین ربانی، ر ئیس شورای عالی صلح افغانستان در راس هیاتی بلند پایه، روز گذشته طی سفری سه روزه به اسلام آباد رفت، قرار است وی با مقامات پاکستانی روی چگونگی نقش اسلام آباد در گفتگوهای صلح میان حکومت افغانستان و طالبان، به بحث و گفتگو می‏پردازند. 

حال آنکه این سوال وجود داردکه کشور پاکستان تا چه اندازه می تواند در رابطه با فرایند صلح طالبان در افغانستان موثر واقع شود و یا اینکه در این مسئله صداقت لازم را خواهد داشت یا خیر. 

عاشق حسین طوری، کارشناس مسائل سیاسی، عامل اصلی نا امنی ها در افغانستان را، کشور پاکستان عنوان کرد و گفت: ما نمی توانیم به سفر شورای عالی صلح به پاکستان خوش بینانه نگاه کنیم، زیرا همانطور که شاهد هستیم اکثر درگیری ها و خشونت هایی که امروزه در افغانستان اتفاق می افتد، عامل اصلی آن کشور پاکستان است و از سمت و سوی این کشور رهبری و هدایت می شود. 

وی با بیان اینکه دغدغه‎ی عمده پاکستان در افغانستان به رسمیت شناختن خط دیورند توسط افغانستان است، اذعان نمود: تا زمانی که این مسئله بین افغانستان و پاکستان حل و فصل نشود، بعید به نظر می رسد که دولت اسلام آباد در راضی کردن طالبان برای مذاکره با افغانستان صداقت لازم و کافی را داشته باشد. 

مدیر رادیو پشتو در تکمیل مطلب فوق خاطر نشان کرد: با وجود جنگ و درگیریهایی که هم اکنون میان افغانستان و پاکستان در آستانه این سفر اتفاق افتاد و دولت اسلام آباد، کابل را به حملات راکتی درمناطق غربی این کشور متهم کرد، بنابراین با وجود چنین روحیاتی چگونه می توان به این مذاکرات امیدوار بود.

طوری در ادامه‏ی گفتگو با خبرگزاری آوا، با بیان اینکه امریکا نیز در این رابطه نقش اساسی را ایفا می کند، اظهار داشت: "از سوی دیگر امریکا هم نمی خواهد که چنین شود، چنانچه امریکا واقعا بخواهد امنیت در افغانستان برقرار شود، بسیار راحت می تواند پاکستان را تحت فشار قرار دهد، در این خصوص کافی است که امریکا کمکهای خود را مشروط به این صلح نماید، دولت اسلام آباد در این صورت به راحتی ، طالبان را برای مذاکره با افغانستان قانع خواهد ساخت. 

وی در بخش دیگری از این گفتگو به سفر کرزی ، رئیس جمهور کشورمان به هند اشاره کرد و گفت: دولت دهلی بسیار علاقه مند است که در افغانستان حضور فعال تجاری، اقتصادی، سیاسی و حتی نظامی داشته باشد.

طوری با اذعان این مطلب که اوباما در تلاش است تا هند را به نوعی در افغانستان درگیر سازد، تصریح کرد: پاکستان به حضور هند در افغانستان راضی نمی باشد و اگر چنین اتفاقی بیفتد، ناامنی ها از سوی کشور پاکستان به افغانستان بیش از پیش افزایش خواهد یافت.

این کارشناس سیاسی ادامه داد: چنانچه امریکا در افغانستان به دنبال صلح و آرامش می باشد، باید ابتدا مسئله پاکستان و هند را حل نماید، زیرا تا زمانیکه مساله هند و پاکستان حل نشود، پاکستان به حضور هند در افغانستان برای خود به عنوان یک دشمن نگاه می کند، بنابراین این یک مانع بزرگ برای رسیدن به صلحی است که می خواهیم از طریق پاکستان در افغانستان به وجود بیاید.

طوری با بیان اینکه دعوت پاکستان از شورای صلح افغانستان بیشتر جنبه سیاسی دارد، گفت: آنها می خواهند با این کار خود را بزرگ جلوه دهند و بگویند که ما می توانیم در این زمینه(برقراری صلح میان حکومت افغانستان و طالبان) نقش موثری داشته باشیم، پاکستان بیشتر دنبال جنبه های سیاسی می باشد و اینگونه می‎خواهند ارزش خویش بالا ببرد.

وی درخصوص تقاضای افغانستان مبنی بر آزادی ملا برادر، رهبر طالبان اظهار داشت: آنها ملابرادر را آزاد نخواهند کرد، چرا که وی بدون هماهنگی پاکستان با دولت افغانستان ارتباط برقرار کرده بود. 

مدیر رادیو پشتوی تهران، در ادامه مطلب فوق خاطر نشان کرد: آنها هر طالبی را که بخواهد بدون اطلاع و هماهنگی پاکستان با افغانستان ارتباط برقرار کند ، او را حذف یا زندانی می کنند، همانطور که تا کنون این کار را انجام داده اند، از این رو بعید می دانم ملا برادر که نفر دوم طالبان بوده است را آزاد کند، مگر اینکه دولت افغانستان چراغ سبزی در خصوص خط دیورند به پاکستان نشان دهد .

عاشق حسین طوری در پایان چنین ابراز عقیده کرد: چنانچه پاکستان از سوی طالبان در به رسمیت شناختن خط دیورند در افغانستان به جایی نرسد، ممکن است به جبهه ملی، اتحاد شمال و اقوام غیر پشتون ها که بیشتر تمایل به رسمیت شناختن خط دیورند دارند، متوسل شود.