مهدی رستم پور عضو سابق تیم ملی کشتی ایراندر صفحه فیس بوک خود نوشت: امروز(یکشنبه) تیم ملی امید ایران در ورزشگاه آزادی مهمان بود! افغانستان بیش از ۷۰ هزار تماشاچی داشت. این رکورد در بازیهای مقدماتی، شاید تا خود فینال المپیک هم نشکند. برای اولین بار در تاریخ، ایران در خانه غریبه.
به گزارش خبرگزاری آوا، برای اولین بار در تاریخ، ایران در خانه غریبه بود. افغانستان سزاوارانه جنگید، به جای ضد فوتبال و شکست با اختلاف کم، ترجیح داد به احترام اتباع کشورشان که به ورزشگاه آمده بودند، بازی کند، حتی به بهای پذیرفتن شش گل.
این نمونه ای از اظهار نظرهایی است که پس از پایان بازی افغانستان و ایران در مرحله مقدماتی المپیک ۲۰۱۶ ریو، در فضای مجازی بازتاب یافت به طوری اصل مسابقه را تحت شعاع قرار داد.

 سایت عصر قانون پس از این بازی با اشاره با حضور پرشور طرفداران تیم ملی افغانستان واکنش گزارشگر ایرانی  بازی به حضور بی نظیر را بولد کرد و نوشت، وی با دروغ استارت زد: مردم ما چون تعطیلات نوروزی است نمی‌آیند ورزشگاه! سپس متلک با لحنی تمسخرآمیز به تماشاگران: «مثل اینکه افغانیا عید جایی نمیرن.

در ادامه چه حرفهایی زد؟ نود دقیقه تحقیر حریف، خود بزرگ بینی، تکبر بیجا در برابر تیمی مصیبت‌زده که بدون حتی یک بازی رسمی به ایران آمده. تیمی با سرمربی‌ ایرانی که در خود ایران هم گمنام مانده.
گزارشگری که اگر در طول بازی ۱۴ بار اسم سردار آزمون را آورد. ۲۲ بار هم از “مدیریت مدبرانه” حبیب کاشانی تشکر کرد. چون باعث شده تیم ما طوری بدرخشد که بازیکنان افغانستان شش پاس هم نتوانند رد و بدل کنند!.
این انتقادها به رپرتاژ برای حبیب کاشانی و محمد مایلی کهن در طول بازی و همچنین تحقیر تیم افغانستان با واکنش علیرضا دهقانی گزارشگر این بازی مواجه شد و وی در صفحه اجتماعیش ضمن عذر خواهی نوشت:

"شرایط کشور ما و همسایه هامون مخصوصا افغانستان به شکلی بوده که یه جورایی با هم زندگی کردیم و بزرگ شدیم.تو محله های جنوب شهر که من بزرگ شدم همیشه کلی همسایه افغانی داشتیم.باهاشون بازی کردیم،مدرسه رفتیم و بزرگ شدیم"
رزمی کارا و فوتبالیستهای خوبی توشون بود و اگه وضعیت کشورشون بحرانی نبود خیلی تو این رشته ها رشد میکردن.القصه امروز برای دومین بار تجربه گزارش زنده تو استادیوم آزادی رو پیدا کردم اونم تو یه بازی با ۸۰ هزار تماشاگر.امید ایران – امید افغانستان.چند روزی هم بود که بدجور مریض بودم و خلاصه بازی که تموم شد دیدم کلی بازخورد منفی داشته و کلی هم تو پیجهای فیسبوکی فحش خوردم.متهم شدم به نژاد پرستی و تحقیر تیم افغانستان.
خیلی نمیخوام به ماجرا دامن بزنم.کلی رفیق افغانی دارم و حسی که بهشون دارم یه حس صمیمیت هستش و دیگر هیچ.آزمون و خطا تو کار گزارشگری هست.همینجا تاکید میکنم که بهیچوجه قصد توهین و اساعه ادب نداشتم و تو مرامم نیست که به کسانیکه باهاشون به نوعی زندگی کردم جسارت کنم.اگه در طول گزارش چیزی گفتم که به کسی برخورده از صمیم قلب عذرخواهی میکنم.اونقدر وجودشو دارم که اگه اشتباهی کردم ،عذرخواهی کنم منتها بازم تاکید میکنم که تو ذاتم تحقیر کردن دیگران وجود نداره.من یه بچه جنوب شهرم که تو زندگیم با سختی و پشتکار جلو اومدم و به کسانیکه مثل خودم هستن هیچوقت توهین نمی کنم."

البته چنان به نظر می رسید که کارگردان تلویزیونی پخش زنده مسابقه نیز چندان تمایلی به تصویر کشیدن حضور پررنگ طرفداران تیم ملی افغانستان نداشت که از نظر کار حرفه ای چندان زیبنده نیست به خاطر حضور کمرنگ طرفداران تیم ایران، حضور دهها هزار نفری طرفداران تیم ملی افغانستان را که می تواند به عنوان رکورد بیشترین تماشاچی تیم مهمان در زمین میزبان در کتاب گینس ثبت شود، نادیده گرفته شود.