حنیف اتمر؛ مشاور امنیت ملی اشرف غنی در دیدار با دبیر شورای امنیت ملی ایران به دستگیری تعداد زیادی از اتباع بیگانه عضو داعش در افغانستان اشاره کرد و گفت: تلاش برای استفاده از جغرافیای افغانستان به منظور سازماندهی جدید گروه های تروریستی در جریان است.
علی شمخانی؛ دبیر شورای عالی امنیت ملی ایران هم در این دیدار که در حاشیه نهمین اجلاس مقامات عالی امنیتی کشورهای پنج قاره جهان در سوچی روسیه برگزار شد، گفت که حامیان گروه های تروریستی شکست خورده در سوریه به دنبال ناامن کردن افغانستان و انتقال بقایای این تروریست ها به این کشور هستند.
وی با ابراز تاسف نسبت به اقدامات تروریستی اخیر که به کشته شدن جمعی از مردم بیگناه افغانستان منجر شد، گفت: همکاری مشترک اطلاعاتی و امنیتی ایران، افغانستان، پاکستان، چین و روسیه می تواند از طریق تجمیع و تبادل ظرفیت های پنج کشور، زمینه های توقف برنامه های بی ثبات کننده برخی کشورهای غربی و همپیمان های منطقه ای آنها را فراهم کند.
طی سال های اخیر داعش به نحو غیر قابل درکی به یک تهدید امنیتی جدی و جدید در افغانستان تبدیل شده است.
این گروه در حالی جمعی از مردم افغانستان را به صورت هدفمند و سیستماتیک آماج تیر ترور قرار می دهد و با ارتکاب جنایت های هولناک ضد بشری، وضعیت آشفته امنیتی کشور را آشفته تر می سازد که تا همین دوسال پیش، هیچکس تصور نمی کرد که روزی داعش در افغانستان نیز همانند سوریه و عراق، به مرحله ای از رشد و قدرت دست یابد که مهار آن به معضلی برای قدرت های منطقه ای بدل شود.
اینکه این وضعیت، ناشی از عدم ظرفیت، سهل انگاری یا حمایت های پیدا و پنهان حلقات داخلی است یا این پشتوانه نیرومند و آشکار خارجی تروریست های داعش است که آن را به نیرویی غیر قابل مهار و رو به توسعه، بدل کرده است، بحث دیگری است؛ اما واقعیتی که اکنون در برابر افغانستان و قدرت های منطقه ای مانند ایران، روسیه، چین و... قرار دارد این است که رشد داعش در افغانستان، معادلات امنیت و ثبات در منطقه را یکبار دیگر با تهدیدی جدی و مستقیم مواجه کرده است و باید کشورهای درگیر با تبعات حضور و نفوذ داعش در افغانستان، با هم افزایی توانمندی ها، تجربیات و راهبردهای خود، اجازه ندهند که ثبات و امنیت منطقه به وسیله گروه های تروریستی مورد حمایت قدرت های فرامنطقه ای و رژيم های مزدور منطقه، دستخوش آشوب و اخلال و بحران و التهاب شود.
ایران در مهار داعش، از ظرفیت های قدرتمندی برخوردار است. این کشور با توجه به تجربه ای که در مهار و انهدام هسته های قدرت داعش در عراق و سوریه، اندوخته است و نیز با در نظرداشت امنیت پایدار و رخنه ناپذیر جمهوری اسلامی علیرغم گسترش و فراگیری ناامنی های در کشورهای اطراف آن، از گزینه های مهمی برای این امر، محسوب می شود.
دولت افغانستان، اگر به راستی دغدغه مهار داعش و جلوگیری از قدرت رو به گسترش آن را دارد، می بایست در این زمینه با همسایه غربی خود، وارد تعاملات راهبردی شود.
این امر، نیازمند استفاده حد اکثری از استقلال و حاکمیت ملی و اتکا به منافع مستقل ملی و در نظرداشت نیازمندی های حیاتی امنیت ملی کشور صرف نظر از استراتژي قدرت های خارجی و بیگانه مسلط بر افغانستان می باشد.
داعش اکنون مستقیما برای شعله ور کردن یک جنگ مهیب مذهبی در کشور، تلاش می کند و با آماج قرار دادن عمدی غیر نظامیان، زنان و کودکان شیعه، سعی می کند این اقلیت مذهبی را در برابر پیروان اهل سنت قرار دهد و به این ترتیب، آتشی را برافروزد که اگر شعله ور شود، بی تردید نه به نفع دولت است و نه به سود به اصطلاح حامیان و هم پیمانان خارجی آن مانند ناتو و امریکا و دیگر رژيم های منطقه ای و فرامنطقه ای.
با این حساب، دولت ناگزیر است به سرعت راه هایی را برای مهار داعش و در نتیجه جلوگیری از بروز یک جنگ مذهبی خونین و ویرانگر در کشور، جستجو کند و اقدامات اضطراری مؤثر و بنیادی را روی دست بگیرد؛ هرچند، بدیهی است که این امر، هرگز مطلوب عناصر حامی تروریزم تکفیری در درون دولت و نیز قدرت های خارجی پشتیبان تروریزم تکفیری داعش نخواهد بود.
یکی از گزینه ها برای این مأمول، اتخاذ رویکردی منطقه ای برای مهار داعش است؛ رویکردی که استفاده از تجربیات و توانمندی های ایران، بخشی از آن خواهد بود.
علی شمخانی؛ دبیر شورای عالی امنیت ملی ایران هم در این دیدار که در حاشیه نهمین اجلاس مقامات عالی امنیتی کشورهای پنج قاره جهان در سوچی روسیه برگزار شد، گفت که حامیان گروه های تروریستی شکست خورده در سوریه به دنبال ناامن کردن افغانستان و انتقال بقایای این تروریست ها به این کشور هستند.
وی با ابراز تاسف نسبت به اقدامات تروریستی اخیر که به کشته شدن جمعی از مردم بیگناه افغانستان منجر شد، گفت: همکاری مشترک اطلاعاتی و امنیتی ایران، افغانستان، پاکستان، چین و روسیه می تواند از طریق تجمیع و تبادل ظرفیت های پنج کشور، زمینه های توقف برنامه های بی ثبات کننده برخی کشورهای غربی و همپیمان های منطقه ای آنها را فراهم کند.
طی سال های اخیر داعش به نحو غیر قابل درکی به یک تهدید امنیتی جدی و جدید در افغانستان تبدیل شده است.
این گروه در حالی جمعی از مردم افغانستان را به صورت هدفمند و سیستماتیک آماج تیر ترور قرار می دهد و با ارتکاب جنایت های هولناک ضد بشری، وضعیت آشفته امنیتی کشور را آشفته تر می سازد که تا همین دوسال پیش، هیچکس تصور نمی کرد که روزی داعش در افغانستان نیز همانند سوریه و عراق، به مرحله ای از رشد و قدرت دست یابد که مهار آن به معضلی برای قدرت های منطقه ای بدل شود.
اینکه این وضعیت، ناشی از عدم ظرفیت، سهل انگاری یا حمایت های پیدا و پنهان حلقات داخلی است یا این پشتوانه نیرومند و آشکار خارجی تروریست های داعش است که آن را به نیرویی غیر قابل مهار و رو به توسعه، بدل کرده است، بحث دیگری است؛ اما واقعیتی که اکنون در برابر افغانستان و قدرت های منطقه ای مانند ایران، روسیه، چین و... قرار دارد این است که رشد داعش در افغانستان، معادلات امنیت و ثبات در منطقه را یکبار دیگر با تهدیدی جدی و مستقیم مواجه کرده است و باید کشورهای درگیر با تبعات حضور و نفوذ داعش در افغانستان، با هم افزایی توانمندی ها، تجربیات و راهبردهای خود، اجازه ندهند که ثبات و امنیت منطقه به وسیله گروه های تروریستی مورد حمایت قدرت های فرامنطقه ای و رژيم های مزدور منطقه، دستخوش آشوب و اخلال و بحران و التهاب شود.
ایران در مهار داعش، از ظرفیت های قدرتمندی برخوردار است. این کشور با توجه به تجربه ای که در مهار و انهدام هسته های قدرت داعش در عراق و سوریه، اندوخته است و نیز با در نظرداشت امنیت پایدار و رخنه ناپذیر جمهوری اسلامی علیرغم گسترش و فراگیری ناامنی های در کشورهای اطراف آن، از گزینه های مهمی برای این امر، محسوب می شود.
دولت افغانستان، اگر به راستی دغدغه مهار داعش و جلوگیری از قدرت رو به گسترش آن را دارد، می بایست در این زمینه با همسایه غربی خود، وارد تعاملات راهبردی شود.
این امر، نیازمند استفاده حد اکثری از استقلال و حاکمیت ملی و اتکا به منافع مستقل ملی و در نظرداشت نیازمندی های حیاتی امنیت ملی کشور صرف نظر از استراتژي قدرت های خارجی و بیگانه مسلط بر افغانستان می باشد.
داعش اکنون مستقیما برای شعله ور کردن یک جنگ مهیب مذهبی در کشور، تلاش می کند و با آماج قرار دادن عمدی غیر نظامیان، زنان و کودکان شیعه، سعی می کند این اقلیت مذهبی را در برابر پیروان اهل سنت قرار دهد و به این ترتیب، آتشی را برافروزد که اگر شعله ور شود، بی تردید نه به نفع دولت است و نه به سود به اصطلاح حامیان و هم پیمانان خارجی آن مانند ناتو و امریکا و دیگر رژيم های منطقه ای و فرامنطقه ای.
با این حساب، دولت ناگزیر است به سرعت راه هایی را برای مهار داعش و در نتیجه جلوگیری از بروز یک جنگ مذهبی خونین و ویرانگر در کشور، جستجو کند و اقدامات اضطراری مؤثر و بنیادی را روی دست بگیرد؛ هرچند، بدیهی است که این امر، هرگز مطلوب عناصر حامی تروریزم تکفیری در درون دولت و نیز قدرت های خارجی پشتیبان تروریزم تکفیری داعش نخواهد بود.
یکی از گزینه ها برای این مأمول، اتخاذ رویکردی منطقه ای برای مهار داعش است؛ رویکردی که استفاده از تجربیات و توانمندی های ایران، بخشی از آن خواهد بود.
