محسن رضایی، تکواندوکار مهاجری است که دارای رنکینگ المپیکی بوده و در وزن 58 کیلوگرام در جایگاه پنجم آسیا قرار دارد. او در مشهد زندگی می‌کند و نسبت به عدم حمایت‌ مقام‌های دولتی از وی و دیگر تکواندوکاران، گلایه‌مند است. رضایی در مصاحبه با آوا از حقوق ناکافی و شرایط سخت رشته‌‌ی ورزشی و زندگی خود می‌گوید.

به گزارش خبرگزاری صدای افغان (آوا)؛ محسن رضایی، تکواندوکار افغانستانی مقیم مشهد مقدس، نماینده وزن 58 کیلوگرام افغانستان و دارندۀ رنکینگ 126 المپیکی و نفر پنجم آسیا، در گفتگو با خبرنگار آوا از عدم رسیدگی مسئولین به تکواندوکاران گلایه کرده و بیان می‌کند: "با وجود آنکه رشته تکواندو سختی و مشکلات زیادی را به همراه دارد، اما هیچ مسئول و نهاد دولتی تابحال از ما حمایت نکرده است."

وی با اشاره به حقوق ناچیز خود، می‌گوید: "بنده سه سال مقام بهترین بازیکن تیم ملی تکواندو را کسب کردم، اما با این حال حقوقم نهایتا به 13 دالر می‌رسد. حال در نظر بگیرید به عنوان مثال تیم ملی کریکت 5 هزار دالر حقوق می‌گیرند، اما برای امثال ما که به طور حرفه‌ای در عرصه حضور داریم و مقام‌های بالا و مدال‌های خوبی را هم کسب می‌کنیم بهایی داده نمی‌شود.

او با تاکید بر لزوم حمایت دولت افغانستان از تکواندوکاران اظهار داشت: ما به حمایت مقامات دولتی نیاز داریم. هرچند در مسابقات با هدف و انگیزه شرکت می‌کنیم اما بهتر است که از لحاظ روحی و روانی در سطح بالایی قرار داشته باشیم.

محسن رضایی با ابراز تاسف از وضعیت کنونی حمایت از ورزشکاران عنوان کرد: کشور ما برای بهبود اوضاع در این راستا احتیاج به مدیرانی قوی و اساسی دارد تا بتوانند شخصیت‌های ورزشی برتر را دور هم جمع کرده و از آنان حمایت کنند.

وی در پایان صحبت‌های خود گفت: باید این فرهنگ را کنار بگذاریم که می‌گویند ابتدا ورزشکار مدال کسب کند و بعد حمایت شود، خیر این طور نیست؛ ورزشکاران ابتدا باید حمایت شوند و سپس از آنان توقع کسب مدال و مقام را داشته باشیم.