تاریخ انتشار :جمعه ۷ میزان ۱۳۹۱ ساعت ۱۷:۲۵
کد مطلب : 49652

پاسداشتِ آل الله، پاسداشتِ ذات باری تعالی است!

(به مناسبت میلاد تابناک هشتمین امام معصوم، امام رضا"علیه السلام")
پاسداشتِ آل الله، پاسداشتِ ذات باری تعالی است!
امام علی بن موسی الرضا، یکی از امامان دوازده گانه معصوم است که خداوند متعال او را به عنوان خلیفه و جانشین پیامبر خاتم، اسوه و الگوی اندیشه و رفتار برای مسلمانان عالم تعیین و منصوب کرده است. برخلاف مذاهب دیگر اسلامی، مذهب جعفری مقام امامت را نه انتخابی که انتصابی از جانب خداوند متعال می داند. 

بنا بر دیدگاه کلامی علمای شیعه، امامت از نبوت جدا نیست و بلکه مقام امامت از جهتی برتر از مقام نبوت است؛ چرا که بر اساس بینش قرآنی، حضرت ابراهیم خلیل، اول نبی بود و پس از گذراندن امتحانات و آزمایش های سخت و طاقت فرسا به افتخار اتخاذ مقام امامت و ولایت نایل آمد و خداوند متعال در قرآن مجید خطاب به حضرت ابراهیم فرمود:" من تو را برای مردم به عنوان امام و پیشوا قرار دادم." 

از همین آیه بالا به روشنی استفاده می شود که اولاً مقام امامت، برتر و بالاتر از مقام نبوت است؛ چرا که بعد از مقام نبوت قرار داده شده و نه قبل از آن و سیره عقلا هم بر اعطای درجه بالا و مهم برای شخصی بعد از درجه پایین و نازل است. به عنوان مثال، کسی که در دانشگاه افسری درس می خواند، هیچگاهی رتبه مارشالی را قبل از ستر جنرالی به او نمی دهند و همینکه مارشالی را بعد از سپری کردن درجات ماقبل کسب می کند، دانسته می شود که رتبه مارشالی مهم تر و برتر از همه ی رتبه ها در دانشگاه افسری می باشد. 

البته این نباید موجب ایجاد شبهه شود چنانکه برخی از کسانیکه حرف و استدلال تشیع را درست درک نکرده اند، عیله مذهب جعفری بدین شبهات دامن می زنند. نظیر این شبهه که می گویند: شیعیان مقام امامان دوازده گانه شان را از مقام پیامبر مکرم اسلام(ص) "العیاذبالله" برتر و بالاتر می دانند! 

نه! ابدا چنین نیست. افتخار شیعه این است که مذهب آن بر گرفته شده از دروازه علم نبی مکرم اسلام(ص) یعنی علی بن ابیطالب است. کسی که ناب و مهم ترین فرمایشات پیامبر بزرگوار اسلام در شان او و یازده امام از پشت او صادر شده است. احادیث از نبی مکرم اسلام(ص) در شان امام علی(ع) بسیار است که در کتب حدیثی شیعه و سنی به وفور دیده می شود که به عنوان نمونه تنها به یک و مهمترین آنها بسنده می کنیم. 

نبی گرامی اسلام (ص) فرمودند:" انا مدینة العلم و علیٌ بابها" و در برخی از احادیث و روایات ادامه حدیث چنین است" که هر کسی که اراده شهر علم را دارد و می خواهد وارد آن شود، باید از دروازه آن وارد شود." و شیعه این افتخار را دارد که از دروازه وارد شده و تعالیم مذهب خویش را از شخص نبی مکرم اسلام(ص) فراگرفته است و نه از هیچ کسی دیگر. 

امامیه یا تشیع بر این باور است اول شخص عالم امکان، از حیث مقام و فضایل علمی و معنوی و قدسی و انسانی، نبی مکرم اسلام، حضرت محمد مصطفی(صلی الله علیه و آله و سلم) است؛ چرا که هم نبی است و هم امام و احدی از پیامبران پیشین و امامان معصوم و غیر معصوم را توان برابری و رقابت با آن بزرگوار نمی باشد. 

اما موضوع دیگر آنست که در دیدگاه امامیه، موضوع امامت و ولایت، مهم تر از هر موضوع و مساله دیگر از جمله خلافت و حکومت است. در دیدگاه شیعه امام چه خلیفه باشد و چه نباشد، آن مقام امامت و پیشوایی مسلمانان را که خداوند متعال به وسیله رسولش به او تفویض کرده است، دارا می باشد. 

طبق باور امامیه، امامت و ولایت، ادامه وظایف رسالت و نبوت است و به همین دلیل نیز خداوند متعال، سلسله جلیله رسالت را متوقف در نبی گرامی اسلام کرد؛ چرا که وظیفه نبی و رسول، به وسیله امامان دوازده گانه معصوم که همگی از فرزندان رسول گرامی اسلام هستند، تبیین و تعقیب می شود. 

بر اساس عقاید اهل تشیع، امامان دوازده گانه معصوم(علیم السلام) هیچکدام از پیامبر اسلام و به تبع آن از خداوند متعال بیگانه و جدا نیستند و در واقع، همگی از اولیای مقرب او باریتعالی هستند که در آفرینش احدی از انس و جن را با آنان و مقامات معنوی و قدسی آنان توان برابری و رقابت نیست و به همین دلیل، در روایات بسیاری به تعبیر"آل الله" نسبت به این بزرگواران بر می خوریم. 

البته این تعابیر، تعابیر بسیار بلند و لطیفی هستند که چه بسا فهم و هضم آن برای بسیاری از شیعیان تذکره ای و دوستداران اهلبیت رسول خدا هم آسان نباشد تا چه رسد به آنانیکه اساساً قایل به امامت و ولایت آن بزرگواران نباشند. در اساس میزان باور و ایمان هر فرد به امامت، بستگی تمام به میزان و مقدار شناخت و معرفت آن شخص نسبت به موضوع امامت و ولایت حضرات معصومین(صلوات الله علیهم) دارد. 

در میان سلسله نورانی و قدسی ائمه دوازده گانه یکی هم وجود نازنین و با برکت علی ابن موسی امام رضا(علیه السلام) است که چون آفتاب درخشان و گرم، بر سر زمین های ذهن و فکر و دل و جان دوستدارانش می درخشد. امام علی بن موسی الرضا(ع) نیز از آنجا که از سلسله جلیله امامت است و علم امامت را نیز از پدر بزرگوارش آموخته است، در زمانه خودش، سرآمد علما و اندیشمندان جهان اسلام و غیر آن بود. 

در فضایل و اخلاق و ادب و نزاکت، همگی از جمله امام رضا(ع) به پیامبر اسلام(ص) علیه تاسی می کردند و به حق نیز، پیروان راستین و واقعی جد بزرگوار خویش بودند. فضایل و کرامات بسیاری در باره شخصیت بی بدیل آن حضرت از روات شیعه و سن نقل شده است که در کتب و آثار موجود به وفور دیده می شود، اما مهم ترین شاخصه در باره امام رضا و سایر معصومین، آن جهت وسیله بودن به سوی خداوند متعال و شفیع بودن این بزرگواران در روز جزا و از همه مهمتر، واسطه فیض بودن این اولیای الهی نسبت به سایر بندگان خداوند متعال است که موجب می شود تا این بزرگواران، چندین سر و گردن از علما و اندیشمندان جهان اسلام و غیر آن، برتر و بالاتر بایستند. 

یازدهم ذیقعده، زادروز فرخ و بابرکت امام علی بن موسی الرضا(علیه السلام) به تمامی امت پیامبر اسلام(ص) تبریک و تهنیت باد. 

نویسنده: سید فاضل محجوب
منبع : خبرگزاری آوا- کابل
https://avapress.com/vdcf0vdj.w6d1tagiiw.html
ارسال نظر
نام شما
آدرس ايميل شما

Eid bare kole shiayane jahan mobarak basha