تاریخ انتشار :چهارشنبه ۲۶ میزان ۱۳۹۶ ساعت ۲۲:۲۱
کد مطلب : 151358
چرا امام حسین(ع) را پیاده زیارت می کنیم؟

اصل زیارت قبور انبیاء الهی، صلحاء و پیامبر ص گرامی اسلام و اولیای الهی نزد همه مسلمانان با همه‌ی مذاهبی که دارند، ثابت است.
از منظر شیعه استحباب و فضیلت زیارت قبر نبی(ص) و ائمه طاهرین از فرزندان آن حضرت، مخصوصا زیارت امیرالمومنین علی(ع) و امام حسین(ع) تاکید و توصیه فراوان شده است.
عموم روایاتی که در این مورد وارد شده است در سه منبع مهم، ثواب الاعمال شیخ صدوق، المزار شیخ مفید و کامل الزیارات بن قولویه، تواتر اصل زیارت و همینطور استحباب آن را ثابت می کند.
البته وقتی اصل و استحباب زیارت قبر نبی(ص) به سبب کثرت روایات عند المسلمین ثابت شد، القاء خصوصیت می شود و این ثواب همه جا جاری است، مضافاً این که خود این آیه مبارکه "قُل لا أَسئَلُكُم عَلَیهِ أَجراً إِلاَّ المَوَدَّةَ فِی القُربى" به تنهایی ثواب زیارت امام حسین(ع) را میرساند.
اما در مورد زیارت امام حسین(ع) و حتی امام علی(ع) واژه پیاده زیارت کردن پر رنگ بوده و مورد تاکید قرار گرفته است.
در مجموع ۱۲ روایت در منابع سه گانه سابق الذکر با سند صحیح وجود دارد که تاکید و تصریح بر پیاده روی در زیارت از دو کلمه ماشیاً و خطوةٍ به دست می آید و استحباب در این باب را میرساند.
ما از میان تعداد کثیر این دسته روایات دو روایت انتخاب کرده ایم تا مطلب را ثابت نموده و اطاله کلام هم نگردد.
«مَنْ أَتَى قَبْرَ الْحُسَیْنِ مَاشِیاً کَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِکُلِّ خُطْوَةٍ أَلْفَ حَسَنَةٍ وَ مَحَا عَنْهُ أَلْفَ سَیِّئَةٍ وَ رَفَعَ لَهُ أَلْفَ دَرَجَةٍ فَإِذَا أَتَیْتَ الْفُرَاتَ فَاغْتَسِلْ وَ عَلِّقْ نَعْلَیْکَ وَ امْشِ حَافِیاً وَ امْشِ مَشْیَ الْعَبْدِ الذَّلِیلِ فَإِذَا أَتَیْتَ بَابَ الْحَائِرِ فَکَبِّرْ أَرْبَعاً ثُمَّ امْشِ قَلِیلًا ثُمَّ کَبِّرْ أَرْبَعاً ثُمَّ ائْتِ رَأْسَهُ فَقِفْ عَلَیْهِ فَکَبِّرْ أَرْبَعاً وَ صَلِّ عِنْدَهُ وَ سَلِ اللَّهَ حَاجَتَکَ»؛ هرکس که با پای پیاده به سوی قبر حسین(ع) رود خداوند برای هر گام او هزار حسنه (کار نیک) نویسد و از او هزار بدی را بزداید و به او هزار درجه دهد، پس وقتی که به فرات رسیدی غسل کن و کفش‌ها را بر خود آویزان کن و با پای برهنه حرکت کن و چون بنده ذلیل حرکت کن و وقتی که به در حائر رسیدی چهار بار «الله اکبر» بگو و آنگاه کمی حرکت کن و سپس چهار بار تکبیر بگو تا وقتی که سمت سر او برسی آنگاه بایست و چهار بار «الله اکبر» بگو و آنجا نماز بگذار و حاجتت را از خدا بخواه.
« مَن زار الحسین علیه السلام مُحتسِباً، لا أشِراً ولا بَطِراً، ولا ریاءً ولا سمعة، مُحِّصت عنه ذنوبه کما یُمحَّص الثوب بالماء فلا یبقى علیه دَنَس، ویُکتَب له بکلّ خطوةٍ حجّة، وکلّما رفع قَدَماً عُمرة »
هر کس امام حسین(ع) را برای رضای خدا زیارت کند نه برای خوش گزاری و نه برای تفریح و نه به جهت اسم و رسم میان مردم، گناهان چنین فردی میریزد، همان طور که لباس در آب شسته می شود و آلودگی های آن از بین میرود. هر قدمی که در قدم زیارت برمیدارد، حجی برای او نوشته می شود، و با هر قدمی که میزند عمره ای برایش ثبت می گردد.
در کل، روایات در این زمینه در حد تواتر بلکه شهرت روایی و عملی وجود دارد که تاکید بر پیاده رویی شده است. ضمن این که آداب زیارت کردن و رفتن به سوی قبر ابا عبدالله(ع) را هم به ما می آموزد.

سیدمحسن سجادی

https://avapress.com/vdcam6n6a49nme1.k5k4.html
ارسال نظر
نام شما
آدرس ايميل شما